نماینده جدید آمریکا در امور ایران کیست؟

همزمان با گزارش روزنامه نیویورک تایمز درباره کناره‌ گیری «برایان هوک» نماینده ویژه آمریکا در امور ایران، «مایک پومپئو» وزیر خارجه آمریکا با تایید این موضوع گفت هوک به احتمال زیاد قبل از نوامبر سال جاری از پست خود کناره‌ گیری می ‌کند.

پومپئو با انتشار بیانیه ‌ای گفته است برایان هوک تصمیم گرفته از سمت خود کناره ‌گیری کند.

نیویورک‌ تایمز هم نوشته است کناره ‌گیری هوک 52 ساله به نظر می ‌رسد هیچ شانسی را برای ابتکار عمل دیپلماتیک در رابطه با ایران تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا باقی نگذارد. انتخابات ریاست جمهوری آمریکا 13 آبان مصادف با 3 نوامبر برگزار خواهد شد.

طی چهار سالی که هوک نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران بود، دولت ترامپ از برجام خارج شد و تحریم ‌های سختی علیه تهران اعمال شد، اگرچه هوک هنوز هم مدعی است درهای دیپلماتیک برای مذاکره با ایران باز است.

نیویورک ‌تایمز می ‌نویسد اما برای برخی منتقدان هوک در اروپا و آمریکا، وی فردی است که از سیاست ضربه زدن به اقتصاد ایران برای مجبور کردن این کشور به مذاکره و رسیدن به توافقی جدید حمایت می ‌کند.

خبر کنار رفتن برایان هوک در حالی اعلام می شود که آمریکا قصد دارد هفته آینده خواهان به رای گذاشتن پیش نویس قطعنامه مورد نظر خود در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای تمدید تحریم های تسلیحاتی علیه ایران شود. انتظار می رود این پیش نویس حداقل به دلیل مخالفت چین و روسیه شکست بخورد.

حال «الیوت آبرامز» یک دیپلمات کهنه‌ کار تندرو جایگزین هوک خواهد شد. وی موضع سختگیرانه ‌ای نسبت به ایران دارد و فعلا بعنوان نماینده ویژه آمریکا در امورد ونزوئلا کار می ‌کند.

پومپئو می ‌گوید آبرامز با حفظ سمت خود بعنوان نماینده ویژه آمریکا در امور ونزوئلا، جایگزین برایان هوک خواهد شد.

الیوت آبرامز 72 ساله در دوران بوش و ریگان در سیاست خارجی نقش داشت. آبرامز در جریان ماجرای «ایران کنترا» در ریاست‌ جمهوری ریگان به اتهام پنهان کردن اطلاعات از کنگره مجبور به پاسخگویی در مقابل نمایندگان شد، اما توسط «جورج اچ دبلیو بوش» مورد عفو قرار گرفت.

آبرامز روابط نزدیکی نیز با لابی ‌های حامی رژیم صهیونیستی دارد و عضو شورای یادبود هولوکاست در آمریکا است.

همچنین، آبرامز در تلاش برای برنامه ‌ریزی کودتا علیه «هوگو چاوز» رئیس‌ جمهور آن کشور نقش داشته است.

آبرامز به قدری کارنامه ‌ای ننگین دارد که از او در نشریات چپ آمریکایی، چون «نیشن» با عنوان «جنایتکار جنگی» و «عامل نسل زدایی» یاد می ‌شود.

در گزارش جاری، ضمن معرفی این شخصیت، سوابق و نظریات وی را بررسی خواهیم کرد:

زندگینامه

الیوت آبرامز متولد 24 ژانویه 1948 است. او یهودی است. وی لیسانس اش را از دانشگاه هاروارد و فوق لیسانس اش را از دانشگاه اقتصاد لندن در سال 1970 و دکترای حقوق اش را از دانشگاه هاروارد در سال 1973 گرفته است.

سوابق علمی- اجرایی

عضو ارشد شورای روابط خارجی آمریکا.

عضو موسس پروژه قرن جدید آمریکایی

عضو پیشین شورای روابط خارجی آمریکا

مقاله ‌نویس پیشین در سایت اینترنتی بیلیف نت

عضو سابق کمیته آمریکایی صلح در چچن

رئیس مرکز اخلاق و سیاست عمومی از سال 2000- 1996

صاحب امتیاز اتاق فکر خاورمیانه

عضو پیشین و رییس فعلی شورای مشورتی ملی در کمیته یهودیان آمریکا

عضو ارشد موسسه هودسون از سال 1996- 1990

عضو پیشین و رئیس فعلی هیات مشورتی امنیت ملی در مرکز سیاست امنیتی

عضو پیشین کمیته پیگیری منافع آمریکا در خاورمیانه

عضو پیشین کمیته صلح و امنیت در خلیج فارس در سال 1998

رییس پیشین بنیاد فرانسیسکو ماروکین

رییس پیشین بنیاد مقاومت نیکاراگوئه

عضو پیشین سوسیال دموکراتها در آمریکا

عضو کنفرانس کمیته جهان آزاد نشست ریگان-گورباچف در ژنو

دانش ‌آموخته بنیاد آمریکایی هریتج

مقاله‌ نویس پیشین در نشنال ریویو

مشاغل دولتی

عضو شورای یادبود هولوکاست در آمریکا از سال 2009 تاکنون

دستیار ویژه رئیس جمهور و مدیر ارشد امور خاور نزدیک و شمال آفریقا از سال 2002 تا 2009 در شورای امنیت ملی آمریکا

معاون دستیار رئیس جمهور و دستیار مشاور امنیت ملی در استراتژی گسترش دموکراسی در جهان در شورای امنیت ملی آمریکا

مدیر ارشد دموکراسی، حقوق بشر و عملیات‌های بین‌ المللی شورای امنیت ملی آمریکا در سال ­‌های2001 و 2002

رئیس کمیسیون آزادی مذاهب جهانی آمریکا بین سال ‌های 2000 و 2001 و کمیسیونر آن در سال‌ های 1999 و 2001

دستیار وزیر خارجه در امور آمریکای وزارت خارجه بین سال‌ های 1985 تا 1989

دستیار وزیر خارجه آمریکا در امور حقوق بشر و امور بشردوستانه بین سال ‌های 1981 تا 1985

دستیار وزیر خارجه امریکا در امور سازمان‌ های بین ‌المللی در سال 1981

رئیس دفتر و مشاور مخصوص سناتور «دانیل پاتریک موینیهان» بین سال ‌های 1977 تا 1979

رییس دفتر سناتور «هنری جکسون» و دفتردار و مشاور وی در سال ‌های 1975و 1976

دستیار مشاور در کمیسیون فرعی مجلس سنا در امور تحقیقاتی

فعالیت‌ های بخش خصوصی

سهامدار شرکت «ورنر، لیپفرت، برنارد و مک ‌فرسون» در سال ‌های 1979 تا 1981

وکیل شرکت «برید، ابوت و مورگان» در سال‌ های 1973 تا 1975

سوابق

الیوت آبرامز پس از حملات 11 سپتامبر به عنوان حامی اصلی جنگ­ های مداخله ‌گرانه دولت بوش - جنگ علیه تروریسم - مطرح شد. او که به عضویت ارشد در شورای روابط خارجی در دوران ریاست جمهوری بوش رسید، داماد «نورمن پودهورتز» - نومحافظه ‌­کار مشهور و سردبیر مجله کامنتری و «میج دِکتِر» است که زوجی پیشگام در شکل دهی نومحافظه‌­کاری در دهه 1970 و 1980 بودند.

آبرامز بعنوان یک فعال سیاسی که در پشت ‌پرده وضع نظامی ‌گری امریکا - علی الخصوص در مقابل دشمنان شناخته ‌شده آمریکا و رژیم صهیونیستی - را پیش کشیده؛ شهرت یافته است.

واشنگتن ‌پست، آبرامز را دیوان­ سالاری برجسته و نومحافظه‌ کاری صریح می ‌داند.

آبرامز تلاش ‌های مذبوحانه درون دولت ریگان برای جلوگیری از گفت و گوهای صلح نیکاراگوئه (تضعیف طرح آریاس) انجام داد که توسط برخی از مقامات دولت ریگان پشتیبانی می ‌شد.

آبرامز عضو نومحافظه ­‌کار شورای امنیت ملی آمریکا بود که به طور گسترده‌ ای در دولت جورج دبلیو بوش بعنوان حامی اصلی عقاید نومحافظه ‌کاران شناخته می شد.

وی از سیاست درگیری امریکا بیشتر حمایت می­ کرد تا خط‌‌ مشی انجام مذاکره و اقدامات مسالمت‌ جویانه، و از دیدگاه ‌های افراط ‌گرایان صهیونیست که طرح‌ زمین در برابر صلح (مانند آنچه در اسلو در مورد آن توافق شده بود) را رد می ‌کردند، نیز پشتیبانی کرده است.

آبرامز به عنوان چهره اصلی در رابطه با سیاست ‌های پیرامون درگیری صهیونیست ها و فلسطینیان و اتخاذ موضعی شدید در قبال ایران، سوریه و عراق شناخته می‌ شود. همچنین وی از جایگاه خود در شورای امنیت ملی برای مبارزه با تلاش برخی از مقامات دولتی و اعضای کنگره جهت دستیابی به راه حلی دیپلماتیک در بحران ‌ها استفاده کرده است.

دستیار ویژه جورج بوش

پس از آنکه در سال 2001 جورج بوش به ریاست جمهوری آمریکا انتخاب شد، آبرامز به ریاست دفتر حقوق بشر شورای امنیت ملی آمریکا انتخاب، و پس از آن به عنوان مدیر ارشد امور خاور نزدیک و شمال آفریقا منصوب شد.

وی همچنین در پست دستیار ویژه ریاست جمهوری و مدیر ارشد دموکراسی، حقوق بشر و عملیات ­‌بین ‌المللی در شورای امنیت ملی منصوب شد.

بعضی از تحلیلگران و گروه ­‌های حقوق بشر انتصاب وی توسط کاخ سفید را به دلیل محکومیت وی در تحقیقات رسوایی ایران کنترا و نقش وی در سرپرستی سیاست خارجی دولت ریگان در آمریکای لاتین، جنجال‌ برانگیز دانستند.

در ژانویه 2005 پس از انتخاب مجدد جورج بوش، کاخ سفید اعلام کرد که آبرامز بعنوان دستیار وزیر خارجه انتخاب شده و بعنوان نماینده مشاور امنیت ملی برای استراتژی گسترش دموکراسی در جهان تحت نظر «استفان هادلی» مشاور امنیت ملی وقت و نماینده رایس، در زمانی که وی سمت مشاور در شورای امنیت ملی را عهده‌­دار بود، مشغول به کار شد.

پس از شکست جکسون در انتخابات تعیین کاندیدای ریاست جمهوری حزب دموکرات، آبرامز به دفتر «دانیل پاتریک موینیهان» سناتور دموکرات از نیویورک پیوست و بعدا به ریاست دفتر وی ارتقا پیدا کرد.

آبرامز بعدها به حزب جمهوری خواه رفت و با دولت ریگان به‌ همکاری پرداخت.

در سال 2006، آبرامز در شکل ­‌دهی به واکنش آمریکا در جنگ 33 روزه نقشی فعال ایفا کرد.

رایس زمانی که به عنوان مشاور امنیت ملی بوش خدمت می‌ کرد، به دلیل دیدگاه‌­ های صریح آبرامز، به وی اعتماد داشت.

پیشینه

درکارنامه کاری وی، آبرامز بین دولت و شبکه اتاق ‌های فکر دست راستی‌ ها و موسسات سیاسی در رفت و آمد بوده و مناصبی شامل عضو ارشد موسسه هودسون، رئیس مرکز اخلاق و سیاست عمومی و عضو شورای مشورتی کمیته یهودیان آمریکا، عضو اصلی پروژه قرن جدید آمریکا است.

روابط خانوادگی آبرامز، وی را در مرکز نومحافظه‌ کاران قرار داده است.

آبرامز در راستای کمک به سناتور جکسون در دهه 1970، کار سیاسی خود را با ادغام جنبه‌ های سخت و نرم برنامه‌ های نومحافظه‌ کاری شروع کرد که هم از لحاظ استراتژیک از برنامه ‌­های حقوق بشر سناتور جکسون حمایت می ‌کرد و هم به عنوان طرحی برای گسترش صنایع نظامی آمریکا به­ شمار می ‌رفت.

آبرامز از طریق سناتور جکسون در گروهی از جنگ­جویان جنگ سرد که «ائتلاف برای اکثریت دموکراتیک» نامیده می ‌شد، عضو شد.

رسوایی ایران کنترا

آبرامز بیشتر به خاطر نقش اش در رسوایی ایران-کنترا شناخته می ‌شود. وی توسط بازپرس ویژه، به­ دلیل فریب عمدی کنگره در مورد نقش دولت ریگان در حمایت از کنتراها، از جمله نقش اصلی وی در معامله تسلیحاتی ایران - کنترا مقصر معرفی شد.

در این معامله دفتر شورای امنیت ملی به ریاست «الیور نورث» دلالی فروش تسلیحات اسرائیل به ایران در عوض میانجیگری ایران برای آزادی 6 آمریکایی را که توسط حزب الله به گروگان گرفته شده بودند، انجام داد. مبلغی از این پول که از محل فروش تسلیحات به دست آمده بود، به کنتراهای تحت حمایت و سازماندهی آمریکا داده شد.

کنگره کمک دولت آمریکا به کنتراها را به علت نقش آنها در نقض حقوق بشر ممنوع اعلام کرده بود.

آبرامز در آن زمان دستیار وزیر خارجه در امور کشورهای قاره آمریکا بود. آبرامز به دلیل دو جرم دیگر نیز - از جمله خودداری از افشای اطلاعات به کنگره - برای جلوگیری از تحت تعقیب قرار گرفتن و امکان به زندان افتادن مقصر شناخته شد.

در 5 فوریه سال 1997، دادگاه استیناف فدرال علنا آبرامز را بدلیل 3 مورد شهادت دروغ در مقابل کمیته کنگره محکوم کرد.

در نهایت وی به پرداخت 50 دلار جریمه، آزادی با قید وثیقه به مدت 2 سال، و 100 ساعت خدمت عمومی محکوم شد

آبرامز و پنج چهره دیگر در رسوایی ایران-کنترا در شب عید کریسمس توسط جورج بوش پدر قبل از اینکه کاخ سفید را ترک کند، مورد بخشش قرار گرفتند.

کشتار السالوادور

بسیاری از ناظران در آمریکای لاتین، نام آبرامز را با انکار فاجعه الموزوت در السالوادر در سال 1982 که به کشته شدن صد‌ها غیر نظامی توسط دولت منجر شد گره می ‌زنند.

فاجعه الموزوت در نزدیکی روستایی با همین نام در دسامبر 1981 در السالوادور رخ داد زمانی که ارتش سالوادوران 800 غیر نظامی را در جریان جنگ داخلی به قتل رساند. دولت سالوادوران بعد‌ها در سال 2011 از این فاجعه عذرخواهی کرد.

در جریان این درگیری گروه ‌های چریکی چپ وارد درگیری با دولت راست گرای وقت شدند که در نهایت گردان «آتلاکاتل» که با سازمان اطلاعات و جاسوسی آمریکا - سیا در ارتباط بود، اقدام به قتل عام نزدیک به هزار شهروند السالوادری به شیوه تجاوز به قربانیان و به آتش کشیدن آنها می ‌کند.

آبرامز در گزارش خود به کمیته سنا درباره کشته شدن صد‌ها السالوادوری گفته بود این گزارش‌ ها قابل استناد نیست.

چند سال بعد از آنکه آبرامز از مقام دبیری دولت در امور داخلی آمریکا کناره‌ گیری کرد، به عنوان مقام ارشد دفتر حقوق بشر وزارت خارجه آمریکا، مقاله‌ ای در مورد السالوادور در «نشنال ریویو» تحت عنوان «پیروزی آمریکا» منتشر کرد که در انتهای آن، وی با افتخار ادعا کرده بود: «طی یک دهه جنگ‌های چریکی در السالوادور جان هزاران تن از اهالی این کشور در مقابل تنها جان هشت آمریکایی گرفته شده است.»

در جنگ داخلی و کشتار مردم السالوادور با حمایت مالی و نظامی آمریکا، هزاران نفر کشته شدند.

مشارکت در کودتای ونزوئلا

آبزرور بر این باور بوده است که آبرامز اطلاعات جامعی نسبت به کودتا علیه «هوگو چاوز» در سال 2002 در اختیار داشته و موافقت ضمنی خود را با آن اعلام کرده بود.

علاوه بر آن واشنگتن در آغاز بطور ضمنی کودتا را مورد تایید قرار داد و از محکوم کردن کودتا تا بعد از اینکه کودتاچیان بطور کامل توسط مردم مجبور به کناره‌­ گیری شدند و رئیس جمهور دوباره منصوب شد، خودداری کرد

مشاور استراتژی دموکراسی جهانی

جورج بوش در 2 فوریه 2005 آبرامز را به جانشینی مشاور امنیت ملی برای استراتژی دموکراسی جهانی منصوب کرد. آبرامز در پست جدید خود، مسئولیت سرپرستی شورای امنیت ملی در امور مربوط به دموکراسی، حقوق بشر و سازمان­‌های بین ‌المللی و همچنین مدیریت امور خاور نزدیک و شمال آفریقا را برعهده داشت.

پسا دولت بوش

در 16 مه 2016، آبرامز یادداشتی در «ویکلی استاندارد» نوشت که ترامپ در انتخابات 2016 شکست سختی خواهد خورد.

در 23 دسامبر 2016 وی که از طرفداران سرسخت رژیم صهیونیستی بود از باراک اوباما به دلیل «تضعیف رژیم منتخب اسرائیل، جلوگیری از اقدام علیه برنامه هسته ای ایران و ایجاد اختلاف بین تل آویو و واشنگتن» انتقاد کرد.

در فوریه 2017 گزارش شد که آبرامز گزینه نخست رکس تیلرسون وزیر خارجه وقت برای سمت معاونت است ولی ترامپ گزینه تیلرسون را رد کرد.

نماینده ویژه آمریکا در امور ونزوئلا

در 25 ژانویه 2019، مایک پومپئو او را به عنوان نماینده ویژه آمریکا در امور ونزوئلا منصوب کرد.

در فوریه 2019 «ایلهان عمر» نماینده دموکرات این انتخاب را به دلیل رسوایی های پیشین آبرامز زیر سوال برد.

خبرگزاری آسوشیتدپرس نیز از وی در کنار «جان بولتون» و پومپئو به عنوان «محور شرارت» نام برد.

دیدگاه های سیاسی

آبرامز که در دولت‌های رونالد ریگان و جرج دبلیو بوش، رؤسای جمهور اسبق آمریکا، خدمت کرده است، در محافل سیاست خارجی آمریکا شخصیتی شناخته شده و تا حدودی جنجالی است.

در دولت بوش، وی از معماران کلیدی جنگ عراق بود.

او اغلب دیدگاه‌ هایی تند و ستیزه‌ جویانه از خود منعکس کرده و به شدت طرفدار اسرائیل است.

او در ابتدا از مخالفان سرسخت کاندیداتوری ترامپ در انتخابات 2016 بود و از «تد کروز و مارکو روبیو» طرفداری می کرد.

زندگی شخصی

ازدواج وی با «راشل دِکتر» در سال 1980 باعث شد تا با خانواده یهودی «پودهورتز» که خانواده‌ ای مهم در ارتباط با نومحافظه ‌کاری خویشاوند شود.

آبرامز هنگامی که پدرزنش سردبیری مجله کامنتری (متعلق به کمیته یهودیان آمریکا) را برعهده داشت، به نویسنده افتخاری آن تبدیل شد.

در دهه 1980 و در دوران ریاست جمهوری ریگان، آبرامز بطور متناوب در جلساتی که توسط مادر زنش در کمیته دنیای آزاد ترتیب داده می ‌شد، شرکت داشت. این کمیته یک گروه فشار دست راستی در سیاست خارجی آمریکا بود که دِکتر و دونالد رامسفلد به صورت مشترک آن را اداره می کردند.

همسر آبرامز در ژوئن 2013 درگذشت. او دو پسر به نام های «جاکوب و جوزف» و یک دختر به نام «سارا» دارد.

منبع: جماران

38