هزینه زا بودن تحرکات گروه های خودسر برای حاکمیت
تبارشناسی «گروه های فشار»؛ از لباس شخصی ها و کفن پوشان تا خودسرها/ چرا هیچ کسی گروه های فشار را گردن نمی گیرد؟
نداشتن هویت رسمی و شناسنامه ای این امکان را برای اعضایشان فراهم می کند که یک روز به عنوان «لباس شخصی» و روز دیگر «کفن پوش» به خیابان بروند، «خودسرهایی» که هزینه های زیادی برای نظام داشته اند.
«جمهوری اسلامی ایران؛ نه یک کلمه بیشتر و نه یک کلمه کمتر.» این سخن بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران بارها از سوی تحلیل گران و کنشگران عرصه عمومی مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است. برخی از مفسران معتقدند از آن جا که جمهوریت در دوران مدرن ریشه دوانده و اسلامیت پای در سنت و فرهنگ ایران داشته این دو ترکیب «جمهوری» و «اسلامی» را می توان همان نسخه سیاسی «سنت» و «مدرنیته» در کشور دانست؛ در این ترکیب اسلامیت به عنوان سنت مانع غرب‌زدگی و شرق‌زدگی در کشور و جمهوریت به عنوان نماد اتکا به آرای عمومی و عقل سلیم مانع از تحجر در نظر گرفته می شوند.
با این حال رفته رفته، صف آرایی های سیاسی ذیل جمهوریت و اسلامیت شکل گرفت و هر کدام از این شعارها نوع کنش ورزی طرفداران خود را توجیه می کرد. آنها که خود را به جمهوریت پایبندتر معرفی کرده از آنجا که جمهوریت نگاهی نهادی و فرآیندی به امور سیاسی دارد کنش های خود را از مجرای تشکل ها به پیش برده اند. حال آنکه آنان که مدعی پیشبرد اسلامیت بوده اند اگر فعالیت سیاسی را تشکل محور دنبال کرده اند تشکیلاتشان نیز بیشتر چهره هیاتی به خود داشته تا حزب و دسته سیاسی. در ادبیات خالص‌ترین گروه‌های مدعی اسلامیت، شعارها به «حکم خدا»، «تقوی»، «ارزش های انقلاب»، «غرب‌ستیزی»، و واژگانی از این دست ختم می شود.
برخی از چهره های این گروه در چند سال گذشته ابایی نداشته اند که به جای جمهوری اسلامی از واژه «حکومت اسلامی» استفاده کنند. به این ترتیب آن ها بر خلاف گروه هایی که اصل جمهوریت را مورد توجه قرار می دهند، در عمل حتی به مقابله با تشکیلات سیاسی نیز برخاسته اند و برای حاکمیت سیاسی نیز هزینه زا بوده اند.
«نیروهای خودسر»، «لباس شخصی ها» و «کفن پوشان» مشت نمونه خرواری از این گروه ها هستند که اگرچه از نظر ظاهری با همدیگر تفاوت هایی دارند اما از نظر ماهیت از یک تبار فکری مدعی مقدس مآبی به شمار می روند. که بر خلاف پیشبرد اهداف خود از طریق مجاری رسمی، در عمل حتی دست به اقداماتی زده اند که برای اصل حاکمیت سیاسی نیز هزینه زا بوده اند.
به نام امنیت مخل امنیت می شوند
در روز های اخیر، پس از قتل امیرمحمد خالقی دانشجوی دانشگاه تهران اصطلاح لباس شخصی ها دوباره بر سر زبان ها افتاد. با شروع اعتراضات دانشجویان نسبت به وضعیت کوی دانشگاه تهران، اخباری از حضور برخی نیروهای لباس شخصی و به تنش کشاندن اعتراضات منتشر شده است؛ نیروهایی که از نامشان پیداست بدون عنوان، هویت و وظیفه رسمی وارد عمل می شوند. حسین حسینی، سرپرست دانشگاه تهران که در بین دانشجویان معترض کوی دانشگاه حضور داشته، به نقش لباس شخصی ها در ایجاد تنش در این تجمعات پرداخته و به ایسنا گفته: «نکته ای که در شب تجمع دانشجویان افتاد این بود که یکی از افرادی که به عنوان لباس شخصی مطرح می شود، بدون آرم و مشخصه‌ای پشت درب ورودی اصلی قرار گرفتند. همزمان تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران نیز قصد ورود به داخل فضای کوی داشتند که ما اعلام کردیم همه دانشجویان می‌توانند بدون مانعی وارد کوی شوند و هیچ عناصر بیرونی در بین آنها وجود ندارد.»
بنا به توضیح حسینی این فرد «با یک سری وسایل خاص» بوده و اعتراض دانشجویان را به دنبال داشته است. سرپرست دانشگاه تهران ادامه داده که «حتی زد و خوردی بین شخص مورد نظر و یکی از دانشجویان اتفاق افتاد. اما حضور آن فرد در چنین فضای التهابی شرایط را بدتر کرد و موجب شد التهاب آن تجمع افزایش یابد و متاسفانه خود این موضوع به یک مسئله جدیدی تبدیل شد.»
حسینی در فیلمی که چند روز پیش از تجمع دانشجویان با حضور او منتشر شده بود، نیز به نقش لباس‌شخصی‌ها در بروز بحران کوی دانشگاه در ۱۸ تیر سال ۷۸ اشاره کرده بود.
در این خصوص غلامرضا ظریفیان که در دولت محمد خاتمی معاون وزارت علوم را برعهده داشت به روزنامه اعتماد گفته: «متاسفانه با پدیده‌ای رادیکال و هزینه ساز که لباس شخصی‌ها شناخته می‌شوند، مواجه هستیم که ماهیت شان و خواستگاه شان نامعلوم است، با تندروی و برخوردهای غیرقانونی فضای دانشگاه را تحریک میکنند تا بتوان اینطور گفت، لازم است دستگاه‌های امنیتی با این نوع مداخله جویی‌ها مخالفت کنند.» ظریفیان در ارتباط با وقایع آن سال گفته: «به کرات در دانشگاه تهران (و سایر دانشگاه‌ها) اعتراضاتی صورت می‌گرفت، دانشجویان می‌آمدند و با استادان و کارشناسان و مسئولان گفت‌وگو می‌کردند، بعد هم با سازوکارهای درون دانشگاهی مسائل حل و فصل میشد و هیچ اتفاق تلخی هم رخ نمی‌داد. هم دانشجو تمرین اجتماع‌پذیری می‌کرد و هم اگر تخلفی صورت می‌گرفت، با مکانیسم‌های قانونی درون دانشگاه موضوع فیصله پیدا می‌کرد. اما وقتی از بیرون دانشگاه افراد و جریاناتی که شناسنامه مشخصی ندارند و هویت پنهانی دارند، فشاری به دانشگاه وارد ساختند، برخوردی با دانشجویان صورت دادند، هم از نظر افکار عمومی و هم از منظر رسانه‌ای یک بحران جدی در کشور ظهور و بروز پیدا کرد.»
معاون اسبق وزارت علوم در نقش تنش‌زای لباس شخصی ها در وقایع کوی دانشگاه در سال ۷۸ نیز به گزارش کمیته نهادهای مسئول اشاره می کند و می گوید: «در جمع‌بندی این کمیته تاکید شد که جریانات ناشناخته که موسوم به لباس‌شخصی‌ها هستند تا چه اندازه می‌توانند در تشدید بحران‌ها اثرگذار باشند. در حادثه روز جمعه هم همین روال رخ داده است.»
کیهان از لباس شخصی ها دفاع کرد
با این حال لباس شخصی ها مدافعانی هم دارند. این مدافعان نیز خود از جمله مدعیان انقلابی گری اند. عصر ایران در یادداشتی به دفاع ها از لباس شخصی‌ها واکنش نشان داده و نوشته: نکته عجیبی که بعد از وارد شدن لباس‌شخصی‌ها در فضای سیاسی کشور مشاهده میشود دفاع افراد انقلابی از آنها است. این یادداشت در ادامه می گوید: مواد ۲۸ و ۲۹ آیین دادرسی مدنی، انواع ضابطان قضایی را تعریف کرده است که مأموران نیروی انتظامی، وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه و نیروی مقاومت بسیج جزوشان هستند. این یعنی قانونگذار با تعریف شأن حاکمیتی برای افرادی که مسئولیت مواجهه با جرم (تازه اگر جرمی اتفاق افتاده باشد!) را دارند سایر افراد را از دخالت در کار تخصصی آنها منع کرده است.
یکی از تلاش ها برای تبرئه و دفاع از لباس شخصی ها مطلب روز گذشته روزنامه کیهان است که به زعم خود با ادبیات طنز اما توهین آمیزی به این مقوله واکنش نشان داده است. «مسئله «لباس شخصی‌ها»! چیست که برخی کانال‌های غربگدا و سایت‌های ضد انقلاب مطرح کرده‌اند!؟ منظورشان این است که چرا قاتل لباس شخصی داشته است!؟ مگر خودشان لباس شخصی ندارند!؟ پس چی!؟ گفتم: ای عوام! خودشان هم نمی‌دانند چه می‌گویند! از قدیم و ندیم گفته‌اند «قافیه که تنگ آید/ شاعر به جفنگ آید!»
چنین ادبیات مدافعانه که البته با لحن فرافکنانه نوشته شده، علاوه بر آنکه نشان می‌دهد لباس شخصی ها از چه پایگاهی تغذیه می شوند، حاکی از آن است که حتی مدافعان زیر بار مسئولیت لباس شخصی ها نمی روند و برای همین است که آنها تلاش می کنند معنای کلی لباس شخصی را برجسته کنند یا یک جریان سیاسی که فعالیت سیاسی را از نوع خیابانی آن دنبال می کند.
از سال ۸۸ به بعد برخی سیاسیون نیز هدف حملات این دسته از گروه های فشار قرار گرفتند و یکی از ابزارهای به حاشیه رفتن چهره های جمهوری اسلامی شدند
کفن پوشان به خیابان می آیند حتی بدون مجوز!
به جز لباس شخصی ها، گروه دیگری فعالیت سیاسی را خیابانی دنبال می کند، کفن پوشان است؛ همان هایی که لب مطلب‌شان آن است که نمی گذارند ارزش هایشان پایمال شود. همین اخیرا به حضور محمد جواد ظریف در دولت و سفرش به اجلاس داووس اعتراض کردند. گاهی نیز ممکن است اصلا کفن بر تن نداشته باشند اما به هرحال با اقداماتی که در چند دهه اخیر از خود نشان داده اند کفن پوش نام گرفته اند.
البته این بار تعدادشان آنقدر کم بود که برخی معتقد بودند اصلا آنها را باید نادیده گرفت. همانطور که لباس شخصی ها بر اساس قانون وارد میدان و خیابان نمی شوند کفن پوشان هم خود را بی نیاز از دریافت مجوز برای حضور خیابانی می دانند؛ حال آنکه اگر گروهی متفاوت از تبار فکری آنها به میدان بیایند ناگهان خواستار اجرای قانون می شوند.
برای نمونه چندی پیش در یکی از تجمعاتی که رو به روی مجلس در اعتراض به عدم ابلاغ قانون حجاب برگزار شده بود، آقا تهرانی نماینده پایداری چی مجلس به میان این گروه رفت که توضیح دهد علت این موضوع دستور شورای عالی امنیت ملی بوده است. در فیلم هایی که از این ویدئوها منتشر شده، برخی از حضار با جملاتی مثل «حکم خدا قانون نمی خواهد» به تصمیمات شورای عالی امنیت ملی واکنش نشان می دادند. برخی از آنها همچنین در واکنش به اینکه عدم ابلاغ قانون به خاطر ملاحظات امنیتی بوده، پاسخ می دادند اگر حجاب رعایت نشود ناامنی رخ می دهد.
حسین الله کرم نیز پس از تجمعات اخیر در خصوص حجاب اعلام کرده بود که فعالیت این گروه چون سیاسی نیست نیازی هم به مجوز وزارت کشور ندارد! به ادعای او این تجمعات چون «دفاع از حکمرانی قانونی» بوده، در اعتراض به «ترک فعل رئیس قوه مقننه در ابلاغ قانون عفاف و حجاب» و «ترک فعل روسای قوای سه‌گانه در بی‌اعتبار کردن اجرای قانون انتصاب مشاغل حساس که با قانون شکنی در حفظ آقای ظریف همراه شده» نیازی به مجوز نداشته است. این اظهارات الله کرم در حالی بوده که حتی اصنافی مثل معلمان یا بازنشستگان هم برای برگزاری تجمعاتی که در آن خواستار احقاق حقوق خود می شوند نیز باید مجوز وزارت کشور را دریافت کنند. الله کرم سپس مدعی شد که برای تجمعات از «امر به معروف و نهی از منکر» مجوز می گیرند.
اما این اظهارات الله کرم که نشان از تلاش او برای انتساب گروه های این چنینی به حاکمیت دارد، با واکنش ستاد امر به معروف و نهی از منکر رو به رو شد. این ستاد اعلام کرد که هیچ گونه مجوزی برای تجمع صادر نکرده و صدور مجوز برای برگزاری تجمعات در اختیارات این ستاد به عنوان یک نهاد حاکمیتی نیست. این تکذیبیه اما خطوط نانوشته ای نیز داشت؛ آنکه یک نهاد مثل ستاد امر به معروف و نهی از منکر که در چند ماه اخیر تندترین ادبیات خود را نثار دولتمردان کرده نیز حاضر نیست این گروه را گردن بگیرد و ترجیح می دهند آنها را خودسر معرفی کنند.
از بر هم زدن کنسرت تا حمله به سیاسیون
گروه دیگری نیز وجود دارد که گروه های فشار یادشده هم سنخ است و همچون آن دو خودسرانه عمل می کند. فقط در یک مورد با آنها تفاوت دارد. اگر لباس شخصی ها به وقت تجمعات و ... خود نشان می دهند یا نیروهای کفن پوش حضور خیابانی شان اعتراضی است رفتارهای گروه خودسر سوم با اقداماتی مثل حمله به سفارت و ... شناخته می شود. آنها در حوزه های دیگری مثل امور فرهنگی نیز با برهم زدن کنسرت و همایش هایی مجوزدار از موارد دیگر فعالیت آن ها بوده است.
از سال ۸۸ به بعد برخی سیاسیون نیز هدف حملات این دسته از گروه های فشار قرار گرفتند و یکی از ابزارهای به حاشیه رفتن چهره های جمهوری اسلامی شدند. ۱۴ خرداد سال ۱۳۸۹ در مراسم سالگرد ارتحال بنیان گذار جمهوری اسلامی، با شعارهای این گروه سخنرانی حجت الاسلام سیدحسن خمینی بر هم خورد. البته این اتفاق در مورد او دوباره تکرار شد و این موضوع حاکی از آن بود که گروه فشار با هدف حذف چهره های سیاسی به میدان آمده اند.
آنها همین کار را با پرتاب مهر و کفش و سر دادن شعار بی بصیرت در سخنرانی علی لاریجانی در ۲۲ بهمن سال ۹۱ در قم انجام دادند. با این حال چنین اقداماتی بعضا از سوی گروه های تندرو سیاسی حمایت نیز می شد. برخی گروه های سیاسی تندرو مثل جهه پایداری از تریبون ها به این قبیل چهره های سیاسی حمله می کردند که اگر نگوییم از نظر اقتصادی لااقل از نظر فکری می توان آنها را تغذیه کننده گروه های خودسر و فشار عنوان کرد. این دو در کنار یکدیگر پروژه حذف مخالفان را به گونه ای رقم زدند که اخیرا با عنوان خالص سازی در فضای سیاسی توصیف می شود.
گروه های فشار تا کی عرض اندام می کنند؟
گروه های فشار فعالان سیاسی داخل خیابان اند؛ بافت شان سنتی است و اگر سازماندهی هایشان هیاتی وار است. نداشتن هویت رسمی و شناسنامه ای این امکان را برای اعضایشان فراهم می کند که یک روز به عنوان لباس شخصی و روز دیگر کفن پوش به خیابان بروند.
این سه با وجود آنکه به نام دین، ارزش ها، انقلاب و امنیت به میدان می آیند و ادعای تقرب سیاسی به نظام دارند، عملا خود را فرای قانون معرفی کرده اند؛ هیچ دستگاهی هم تا کنون مسئولیت عملکرد هزینه زای آن ها را گردن نگرفته است. اما سوال آنجاست اقدامات هزینه زای آنها برای میلیون ها نفر تا کی قرار است ادامه داشته باشد؟
وقتی کیهان دفاع میکنه معلومه چه قدرتی پشتیبانشونه
یه چورایی اینا نوچه های من بودن الان هار شدن متاسفانه واکسن هاری هم تحریم هستیم بهشون سوزن بزنیم
به جای این حرفا بگین رئیس جمهور چه کار کرده جز گرونی فسادکه روز بروز بیشتر میشه
رئیس جمهور مگر قرار است که گرانی را حل کنه؟؟
چیه نکنه جزو همین گروه ها هستی ؟ اگه چشات رو باز کنی می بینی رئیس‌جمهور خیلی داره زحمت می کشه تا همین حالا حداقل سایه جنگ و ویرانگری رو از سر کشور دور کرده دولت سیزدهم می خواست تابعیت ایرانی به افغانی ها بده طرحش رو به مجلس داده بود آقای پزشکیان اجازه نداد و ردش کرد با این همه سنگ اندازی جلیلی ها رئیس جمهور پزشکیان خیلی بزرگی می کنه که پای مردم ایستاده و صبوری می کنه
ساندیس یادت نره
کامنت مرد نگران نباش . اینایی که مخالف تو نظر میدن مفت خوران . مردم با تو موافقن چون کسی مشکلاتشون حل نمی کنه
به یاد یه کارمند بازرسی افتادم گفت مگه کارمند قراره تلفن برداره،؟؟؟؟خدایان
نه خیر رئیس جمهور انتخاب کردند زیر ابروهای مرا بردارد
چونکه کشور مال گروه های فشار است آن خانم مجری که الان آمریکا است حقیقت را در تلویزیون گفت ( کشور مال حزب‌الله ای هاست)
حزب الهی ها توی جنگ و انقلاب بودن . نکنه شما مفت میخای. خواب دیدی . 200 تا 300 هزار کشته بده تا مال تو بشه . فکردی زرنگی
کشور مال عاشقان وطن است اینا که میبینی با آبنبات چوبی فشار زیاد دیدن با پول میشه خریدشون خیلی هم ارزون
واگذار کنند به ارتش به شمار سه جمع کند.چرا باید در بودن پلیس لباس شخصی بدون هویت به دانشگاه وجامعه تشنج وارد کند
اینا پول میگیرن بسیار هم خطرناکن
هزاردستان سیاسی و اطلاعاتی و امنیتی که اینهارا می شناسند و در صحنه عمل هم می بینند پشتیبانی شان می کنند!
دنبال چه هستید ؟مملکت را به فساد کشاندید زنان هرزه وکشف حجاب ومردان چشم چران تاکی در انظار عمومی بی حیایی کنند ؟وتورم ثانیه ای برکالا وضعف مدیریت در نظارت در امور مملکت دزدی وقاچاق وربا وباندبازی ووووو به و ضوح درجامعه پیداست این مسئال مهم را نادیده می گیرید ومطرح نمی کنید اما به دنبال جو سازی وفتنه کری هستید تا یک تعداد نادان حرف های دروغ شما ها را باور کنند.
حق شماراخوردن بایددرصدراسلام بدنیا میامدی
مقصر شمایید
اخی .
انگاری دولت قبلی وضع مردم خیلی خوب بوده و الان یهویی همه چیز گرون شده .
حتی اگر از نظر وضعیت حجاب هم ناراحتی ، باید چشمات میدید که قبل رییسی و بگیر ببند هاتون ، مردم باحجاب تر !! بودند و تفکر شما باعث چنین وضعیتی شد.
شما چرا آتش گرفتید
تبار شناسی رو از اونیکه الان استاد دانشگاه شده شروع کنید.
واقعا همینه
کاسه های همیشه داغتر از آش
درون وجود پسر پیراهن مشکی پر از نفرت پراکنی شیطانی است خوب به چهره و حرکت دستش توجه داشته باشید؟! مغز و روان این بدبخت ها چرا باید شستشو شود و از شادابی جوانی هیچ بهره‌مند نباشند تکلیف آینده جوونای تندرو چیست؟؟؟
اینوهمه میدونن پشتشان به کجاست وشارژمیشن
با سلام تبار شناسی و اصالت نمایی این گروه ها کار سختی نیست هر چه این دایره جستجود محدودتر و تنگ تر شود شناسایی راحتتر میشود. چند نکته مهم:
1. خوب دقت کنید چنین واژه و گروهی تماماً حول محور یکی از دو جناح اصلی فکری مملکت یعنی اصول گرایان البته از نوع تندرو است!!!! در نزد جناح مقابل یعنی اصلاخ طلبان اگرچه تندرویانی هم هستند اما بواسطه تمرکز اصلی طرفداران این جناح که اکثریت مردم هستند مذمومیت جنین رفتار و سمت و سوی آن که با خواست های مردم همخوانی ندارد اجازه وابستگی عیان و معمولا کار تشکیلاتی شناخته شده و تعلق خاص را نمیدهد. بنابراین اصطلاح لباس شخصی را میتوان به نوعی مخالفت با آزادی های مردمی قلمداد کرد که بیشتر و خاصه نزد اصولگرایان است.
2. اگر به ماهیت گروه های مشابه در تاریخ و ادبیات سیاسی بین الملل نگاهی بیندازیم خواهیم دید چنین قشری بیشتر چسبیده به حاکمیت ها هستند همانگونه که در اعتراضات ملی شدن صنعت نفت در ایران، گروه شعبان جعفری یا اصطلاحاً شعبان بی مخ چنین تباری داشت. در تاریخ بین الملل هم اگر به گروه های گنگ مسلح ابتدای قرن بیستم در شهرهای نیویورک و سیاتل و سان فرانسیسکو و بوستون و واشنگتون و میامی امریکا نگاه بیندازیم خواهیم دید که این گروه ها بشدت توسط حاکمیت و البته صاحبان متمول صنایع تامین کننده هزینه های دولت حمایت و سازماندهی میشدند. همچنید در شرق اروپا و بلوک سوسیالیستی و کمونیستی پس از جنگ جهانی دوم گروه هایی مانند گارد آهنین هم از طریق حاکمیت ها و نهایتاً صاحبان نفوذ اقتصادی و سیاسی حمایت میشد. البته در شرق اروپا این گروه یواش یواش به سمت حذف فیزیکی مخالفان دولت ها هم رفت که شمه ای از آن در فیلم کمیسر متهم میکند در ابتدای دهه 70 در کشور رومانی به تصویر کشیده شد.
3. این گروه ها همانطور که گفته شده بعلت زاویه خیلی زیاد با خواست های مردمی محبوبیتی در اقشار کف جامعه نداشته و بعلت مذمومیت رفتار های آنها و هزینه سازی بسیار در سطح جامعه و ناراضی تراشی گسترده و ایجاد هراس در سطح جامعه پس از مدتی صحنه گردانی توسط همان گروه های حامی گردن گرفته نمی شوند! همین مسئله در ایران هم باعث شده هیچ ارگان و نهادی اصالت و تبار این بی شناسنامه گان را گردن نگیرند ولو به اینکه مطامع تمامیت خواهان را هم تامین نمایند. در کوران سالهای پس از انقلاب بخشی از این گروه ها از حالت ماهیت آشوب آفزینی و برهم زنی جو سیاسی و فکری خارج و با ارتباط گیری با برخی مراجع صاحب نفوذ پشت پرده و دریافت مجوزهای خاص دست به حذف چهره های بالقوه مخالف مطامع حاکمیت یا دارای پتانسیل راه متفاوت گزینی نسبت به حاکمیت زدند که همان فجایع قتل های زنجیره ای را که هنوز هم مبهم و مشکوک مانده اند را رقم زدند.
4. بواسطه همان ماهیت ابهامی اصالت و تبار و گردن گرفته نشدن توسط جناح های رسمی، التهابات فکری و مخالفت های مردمی و تنش های بوجود آمد بسیاری از چهره های دارای پتانسیل تبدیل و پوست اندازی در این گروه های غیر قانونی با درک وضعیت خطر حذف جایگاه فکری و ابزاری توسط خود حاکمیت با دریافت مجوزهای خاص از همان جناح های حاکمیتی تغییر ماهیت داده و هر کدام به صنفی وارد شدند از جمله در ایران گروه گنگی بنام ... حزب ا... انشقاقات زیادی پیدا کرد و شماری از افراد آن به وادی هنر و صنعت سینما گرایش پیدا کردند و فیلم هایی چون سری اخراجی ها را ساختند. افراد دیگری که مدعی بار فکری این گروه های گنگ بودند با کسب مجوزهای حاشیه دار به تحصیل در دانشگاه پرداخته و بعداً هم اندیشکده هایی تاسیس و به همان وظایف قبلی اما با همان ادبیات چاله میدانی و طرح ایده های خنده دار و پوچی چون حسینیه کردن کاخ سفید و ... پرداختند.
کلام آخر اینکه این گروه ها بواسطه جیره خواری و مواجب بگیری البته از نه خود حاکمیت ها بلکه از گروه های حامی و مبلغ افکار حاکمیت و همچنین تقابل با خواست اکثریت مردم، در اکثر تجارب تاریخی هزینه های بسیاری برای حاکمیت ها بوجود آورده اند بگونه ای که پس از مدتی بواسطه حجم بیسیار بالای این خسارت ها و آشوب های اجتماعی بوجود آمده توسط حاکمیت ها یا مجبور به ادغام در ساختارهای اطلاعاتی و امنیتی و حتی برخی نظامی شده و یا فرایندها را برای تغییر پوسته و حضور آنها در عرضه سیاسی و نظام فکری طرفدار حاکمیت در جامعه تسهیل می نمایند. البته در موارد حاد و بالا بودن خسارت ها گزینه هایی چون خروج یا نمایشاً تبعید آنها به خارج از مرزها بشرط تامین هزینه های آرامش آنها برای گذران عمر بی دغدغه برایشان فراهم می آورند.
در حکومت های دیکتاتوری و پادشاهی . حکومت نیاز به لباس شخصی برای سرکوب ندارد. از لباس شخصی برای خبرچینی و جاسوسی از مردم بهره می برد. اما در حکومت های جمهوری قصه فرق می کند. اگر احزاب در این کشورها فعال باشند. هر حزبی که روی کار بیاید عومل حزب مخالف را از صحنه خارج می کند. بنابراین هیچ حکومتی لباس شخصی ثابت و همیشگی ندارد. و کلا لباس شخصی هر دولت توسط دولت بعد افشا و رسوا و خلع ید می شود. لباس شخصی ابزار دست حکومت های دو چهره است. حکومت هایی که مجبور هستند برای تحقق اهداف از دو چهره استفاده کنند. یکی چهره مردمی و دیگری چهره حاکمیتی و ضد مردمی. این حکومت ها معمولا میان رفتار سیاسی و رفتار اخلاقی دچار دوگانگی و اشفتگی هستند. بناچار بخش منفور قضیه را با کمک لباس شخصی عمل می کنند.
جالبه چرا کسی مخصوصا خود مسئولان دولتی هم نمیتونند بگن به مردم این لباس شخصی ها یا کفن پوشان چه کسانی هستند !!! وبا تعداد کم خود به نفع کاسبان تحریم و برعلیه منافع ملی و اکثریت مردم فعالیت میکنن ودرجهت رودخانه اون اربابشون شنا میکنن بدون اینکه به وجدان خود رجوع کنن و به اعمالی که دم از حق و عدل خدا وقیامت میزنن فکر بکنن و در جهت منافع اقلیت آتش جهنم و حق الناس مردم رو به -جان میخرند
استعمارگران همیشه اوامر و منویات خود را با استفاده از عناصر تندرو و بی منطق و بی صاحب اجراء می کنند. در بسیاری از فجایع کشورهای بدبخت تا سالها هیچ ردی از اونا دیده نمیشه و همه چیز به گردن این خودسرهای احمق میفته.
گروه‌های خودسر در شرایط رفاه نسبی ، نمود بیشتری دارند ، در سه سال برجامی آنها را همه جا می دیدید ، نهادهای خاص با عناوین مختلف ، پول به انها تزریق می کردند و آنها را تهییج می نمودند ، از وقتی شرایط اقتصادی سخت شد بدنه این جریان بیشتر درگیر قیمت پیاز و سیب‌زمینی است و کمتر مجال خودنمایی دارد . متأسفانه این یک واقعیت است که بخشی از ایرانی ها قدر عافیت را نمی دانند .
این ها تا پول ، سهمیه و... نگیرند قدم از قدم برنمیدارند . خوارج زمان هستند و بنده پول ومال .
ازقیافه ها معلومه چکاره اند
یه مشت تندرو جیره خور پدر مردمو دراوردن
همین گروهای فشار نبود به صدام می گفتید شوهر ننه
پوتین بابات شده لابد افتخاره
خاک تو سرت کمفهمو
آقای مرد : آیا این گرانی مربوط به چند ماه هست کمی انصاف داشته باشید از آب گلا لود ماهی نگیر
مگه لباس شخصی همان جوانان غیور و شجاع آتش به اختیاری نیستن که از بالا حمایت میشن!!!!!!!!!؟؟؟؟؟؟
نه کسی گردن میگیره نه کسی پشت اونا رو خالی میکنه، نه اغتشاشگر حساب میشن نه برهم زننده ی نظم و امنیت
اینان همان نیروهای آتش به اختیار هستن که از بالا مجوز دارن بارها بارها آتش به اختیار تائید شده
مگه ارتش داریم ارتشی که زیر نظر بسیج باشه ارتش نیست
ریس جمهوری که برجام را آورد وگرونی وتورم را بعد از۴۰سال مهار وتک رقمی کرد مگر افراطیون تندرو ولجباز ومتوهم گذاشتند یک آب خنک از گلوی این مردم بدبخت پایین برود با چند تا موشک پرانی که روی آن نوشته بود ما نابود می کنم این وآن را ، وچند تا بمپ سر راه سربازان امریکا در عراق همه چیز رو هوا کردند وحماقت آمیز هورا هم کشیدند
خبر فوری خواهشن، غیر از خبر تصاویر اینها را منتشر نکن،،،،،
چقدر چندش آور بود
همه این از دودها از اتش خرمن شما بلند شده
گروهی که کارشان به اتش زدن سفارت عربستان هم رسید و البته با پشتگرمی مسئولین و اینکه پاسحگو هیچکس نیستند و حتی در یک اغتشاش باتوم هم نخوردن ...
افرادی که شغلشان همین است و مسئولین و روزنامه های حکومت هم دلگرمشان میکنند و صد البته در عین بیکاری صبح تا شب در صحنه هستند مشخصا هم جیبشان و هم سبیل های تنکشان گرم گرم است.
اینا همون مسببین بدبختی ملتن
گروه های فشار برای نظام نان آب دارد
چهره ها خود گویای همه چیز است.
البته این بازی های سرگرم کننده و گاها خشن برای مشغول کردن افکار جامعه هست تا وقت و حوصله برای مسائل مهمتری مثل حقوق شهروندی اقتصاد معیشت و مطالبه گری از حاکمان زمامداران,نداشته باشه تا مسئولین در حاشیه امن به زندگی شخصی و سیاسی خود همراه با بی کفایتی و فسادهای مختلف ادامه بدن.
مزدوران حکومتی .
قصه لباس شخصی ها از سال ۶۰ شروع شد. آن زمان میان بنی صدر و سپاه اختلافات شدید بود. سپاه طبق فتوای امام حق نداشت موضع سیاسی داشته باشد. از طرف دیگر تحمل رفتار بنی صدر مشکل بود. لذا نیروهای سپاه برای اینکه بنی صدر را رسوا کنند آنهم به گونه ای که هم به فتوای امام هم عمل شده باشد. هم جنگ آسیب نبیند. لاجرم با لباس شخصی به خیابان آمدند و بر علیه بنی صدر تظاهرات کردند. این عمل نتیجه داد. اما متاسفانه تبدیل به عادت زشت برای نیروهایی دو لباسه شد. بعدها این ماموریت دو لباسی به بسیج داده شد. اما چه سپاه و چه بسیج هیچکدام خودسر نیستند و نبودند. همه از یک مرکزی فرمان می گیرند. و همان مرکز مانع برخورد قضایی با این افراد می شود.
آسیب گر.ه های فشار نرم به مرتب بیش از فشار سخت است از مصادیف گروه های فشار نرم فضاسازی برای به حاشیه بردن مسائل اصلی کشور مانند تورم و بیکاری و افزایش افسارگسیخته نرخ ارز و ... خاموشی ها و مسئله گاز و آلودگی و مانند این هاست است
اين گروه ها فشار اصلا ناشنناس و سرخود و خودجوش نيستند. اينان در تمام حكومت هاي اقتدار گرا با نام ها و ظواهر مختلف، عملكرد يكساني دارند: ايجاد رعب و وحشت و خفه كردن صداي منتقدان و حق خواهان.
سر نخ و آبشخور آنها كاملا مشخص است. آنها از حمايت جناح هايي از اصول گرايان تندرو ، كاسبان تحريم و محافلي كه علاقه اي به منافع ملي ايران ندارند، پشتيباني مي شوند و به همين جهت كسي به آنها نازك تر از گل نمي گويد
مگه ریس. جمهور هم داریم،،،طرف خیال کرد مجلس بیاد چهارتا آیه بخونه،داشمشتی بازی وسلام،،،،فکر نمک د،اینا باشه،،،،ده سال پیرتر شد،
اینا اصلا دغدغه من نیست.بلکه کارمند میانه فرویدی .ده ساله نه گوشی برمی داره نه نامه می خوانند .
از قدیم گروه های فشار داشتیم ومثمر ثمر هم نبودن
مثلا گروه شعبون بی مخ علیه دولت مصدق احزاب سیاسی در قالب حزب توده که اکثرا ریشه های کمونیستی از شاهزاده های قاجاری بودن .وهدفشان به قدرت و بزرگی ملت وکشور نبود بلکه رسیدن خودشان و افراد پشت پرده به قدرت بوده
وحالا نوبت به این عزیزان رسیده
ای ملت کشتن این انگل ها واجب شرعی است نکشید خونتان را می مکند
خود سر بی سر باسر لباس شخصی همه مورد حمایت نظام هستند و به آتش به اختیار معروفنذ
خواسته ۸۰ درصد مردم ایران ، سرکوب این خودسرهاست
بادمجون دوست دارند
به نظرم خبر فوری جان آنجا ایران است محاسباتی که شما بوقهای اصلاح طلب غربزده انجام میدهید برای عمه شریفتان خوب است