واکنش طنز اطلاعات به سلفی گرفتن نماینده ایران در واتیکان در مراسم تشییع پاپ/ مرد حسابی، مگر الان صدر اسلام است که هیج دوربین دیگری نباشد که مراسم را ثبت و ضبط کند؟!

روزنامه اطلاعات در یادداشتی با عنوان «سلفی با تشییع‌کنندگان پاپ!» به نقد سلفی گرفتن محمدحسین مختاری، سفیر کشورمان در واتیکان، در مراسم تشییع پیکر رهبر کاتولیک‌های جهان پرداخته است.

این روزنامه در این زمینه نوشت: آنهایی که به دلیل فعالیت‌های فرهنگی و هنری و حتی سیاسی و اقتصادی، برای خودشان شهره شده‌اند و اصطلاحاً تبدیل به چهره یا سلبریتی شدند؛ هرچند این تابلو شدن عمومی منافعی برای شان دارد و گاهی حالش را می‌برند، اما خب این موجودات ارزنده، گاهی مشکلاتی هم دارند. خداوند هیچ تنابنده‌ای را بی مشکل نمی‌کند. باشد که شکرگزار باشند!

فی المثل یکی از مشکلات آنها حضور در مجامع است؛ جایی که ملت همیشه در صحنه حضور دارند. البته اکثرشان فهیم هستند و دست به هر کاری نمی‌زنند، اما زیادند کسانی که به هر قیمتی تلاش می‌کنند تا اگر در میدان دید خود یک سلبریتی زنده و در حال جنبیدن دیدند، بلافاصله گوشی‌های مسلح به دوربین شان را از غلاف خارج کنند و با قرار گرفتن در کنار آن سلبریتی کلافه شده، از وی بخواهند که باهاش عکس یادگاری بگیرند.

این کار البته در شرایط عادی و معمولی مشکلی نیست و نشان از علاقه مردم دارد؛ در کل دنیا هم هست، اما شرایط وقتی بغرنج و باعث رنج می‌شود که مثلاً این محفل و مجلسی که شخص سلبریتی در آن حضور به زور پیدا کرده، یک مجلس ختم باشد. طرف عینک دودی زده، به هزار زحمت آمده تشییع جنازۀ یکی از دوستان و همکاران یا مجلس تعزیۀ وی که فی المجلس فاتحه‌ای بخواند و روح آن مرحوم یا مرحومه را در اندازه‌های توصیه شده شاد نماید. دقیقاً اینجاست که مشکل درست می‌شود. هرچند که گفته‌اند: مشکلی نیست که آسان نشود. زر زدند. همیشه اینطور نیست.

هرچه به طرف می‌گویی: باباجان، اینجا مجلس ماتم است و همه مصیبت زده‌اند و جای آن است که خون موج زند در دل لعل؛ جای عکس یادگاری انداختن نیست، به خرجش نمی‌رود که نمی‌رود. اخم و تخم می‌کند که یعنی چقدر خودت را گرفتی! خیال کردی کی هستی؟!

خب پدرجان، مگر من با بلندگو دستی داد زدم که کسی هستم، بیا با من عکس بگیر؟ خودت به زور و بدون ملاحظۀ شرایط اطراف، آمدی یقۀ دم دست ما را گرفتی که یالا عکس یادگاری بنداز!... که گردش روزگار بر عکس است. حالا اینها که عموماً از عوام مردم‌اند و حرجی بر ایشان نیست. اما بعضاً دیده شدند خواصی هم که دست به این عملیات کذایی زدند و اصلاً هم حالی شان نبوده که کجا دارند عکس و فیلم یادگاری می‌گیرند.

‌می‌گویند: گواه عاشق صادق در آستین باشد. در یک مورد تازه که هنوز عرقش خشک نشده و بعد از بازی فوتبال فعال رئیس جمهور و همزمان با انفجار مهیب در بندر عباس اتفاق افتاده؛ شما همین مراسم تشییع و خاکسپاری چند روز پیش پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان را در شهر رم ایتالیا ملاحظه بفرمایید. خود پاپ که بندۀ خدا آرام و آسمانی، خیلی شیک و مجلسی داخل تابوت چند لایه اش دراز کشیده و دارد می‌رود که به آسمان‌ها بپیوندد. صد‌ها آدم غمگین و مصیبت زدۀ داخلی و خارجی هم لطف کردند آمدند که در ثواب تشییع وی شریک باشند؛ آن وقت یک بنده خدایی از کشور ما (که نخواست نامش فاش شود!).

عدل در وسط مثلث جو بایدن و دونالد ترامپ و وزیر ارشاد ایران ایستاده و چنان از دیدن آن حجم قلمبه از انواع سلبریتی‌ها و چهره‌های هنری و سیاسی، شگفت زده شده که مثل اسپند روی آتش، یک لحظه در جای خودش آرام و قرار ندارد. پیوسته با گوشی لامصّبش مشغول عکس گرفتن و فیلمبرداری انفرادی است. یعنی هرلحظه احتمال می‌دادم که وزیر محترم ارشاد، از این رفتارش ناراحت شود و همانجا با کمترین امکانات موجود، دست به ارشادش بزند؛ یا که حتی خود پاپ خدابیامرز از مشاهدۀ این صحنه شگفتانه کلافه شود و از همان داخل تابوت به معجزه‌ای برخیزد و طرف را به حرفی و سخنی بنوازد که مثلاً:

- مردحسابی! مگه آمدی عروسی؟!.

طرف چنان بی خیال اطراف و بدون توجه به عرف دیپلماتیک و حتی عرف معمول این محافل، از جان و دل مشغول و مشعوف فیلمبرداری از شخصیت‌های اطرافش بود که انگار بلانسبت نماینده مجلس است و خانم فدریکو موگرینی (مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا) را که از قضا ایشان هم ایتالیایی است، فی المجلس مشاهده نموده و یکهو هوس کرده با مشارالی‌ها عکس یادگاری و سلفی بیندازد. خدا هیج تنابنده‌ای را جوگیر نکند. آدم را خر گاز بگیرد، بهتر است که جو بگیرد!

خب مردحسابی، مگر الان صدر اسلام است که هیج دوربین دیگری نباشد که مراسم را ثبت و ضبط کند؟ هزاران دوربین رسمی و ماهواره دارند به مقدار لازم برای جهانیان عکس و فیلم می‌گیرند و قطعاً شما هم بالاخره داخل یکی از این عکس و فیلم‌ها خواهی بود برای نشان دادن به خانواده و حتی عمه گرامی که ثابت کند کجا بودی. خصوصاً که از قضا نزدیک ترامپ اهل مذاکرات سریع و مستقیم (سیخکی سابق!) هم قرار گرفتی که حداقل به خاطر عیالش هم که شده، در سیبل مقابل همۀ دوربین‌های دنیاست. پس دیگر این چه کاری است آخر؟. سفیری گفتند، کلاسی گفتند، دیپلماتی گفتند، هزار و یک چیز دیگر گفتند. یعنی هیچی به گوشت نخورده مرد؟! لااقل وقتی این کار را می‌کردی که می‌دیدی همه دارند می‌کنند؟ نه اینکه تنها تو باشی و گوشی موبایل هوشمندت!

تو تماشای خودت کردی و غافل بودی کز تماشای تو خلقی به تماشای توأند!