تصمیم احمقانه ترامپ در مورد توافق آب و هوایی پاریس / جهان در شوک خیانت آمریکا به زمین

مردم می گویند اگر همه‌ آنچه تو در اختیار داری یک چکش باشد آنگاه هر مشکلی برای تو مثل یک میخ به نظر می‌رسد. ما باید بسیار خوش شانس باشیم چون رئیس جمهور ترامپ ما یک چکش دارد اما او با این چکش همه‌ی آنچه را دیگران ساخته اند نابود می کند. به همین دلیل است که جهان هر لحظه بیشتر و بیشتر در ترس و تعجب فرو می‌رود. آخرین مورد و شاید بتوان گفت آزاردهنده ترین تصمیمات مخرب او همین خروج از توافق آب و هوایی پاریس است. پس از حدود 200 سال تحقیق علمی و بیش از 20 سال دیپلماسی صبورانه که توانسته بود تمام ملت ها را به جز سوریه و نیکاراگوئه در این باره متحد کند، ما بعد از ظهر دیروز این بازی مسخره را در آوردیم و به همه دنیا گفتیم : بی خیال توافق

شکی نیست که این تصمیم ترامپ احمقانه و نا بخردانه بود ( به نظر من ابلهانه ترین عمل ملت ما از زمان جنگ در عراق ). هرچند در حالت عادی این عمل احمقانه نیست اما می توان گفت که به درجه ای رسیده است که دو عنصر مهم تمدن در روی سیاره ما را انکار می کند : دیپلماسی و علم . این تصمیم شانس ما را برای مهار گرمایش جهانی زمین از بین می‌برد.اما این تصمیم فراتر از این حتی خود تمدن ما را هم به نابودی می‌کشد. چون تمدن کنونی ما بیش از اندازه مبتنی بر این دو عنصر یعنی دیپلماسی و علم است.

ابتدا به سراغ علم می رویم . از ابتدای قرن 19 ما آرام و پیوسته به راز چگونه عمل کردن محیط زیست پیرامونمان پی بردیم . پی بردیم که چرا زمین ما گرم تر است از آنچه باید باشد. از فوریر تا فوته ، همیشه دانشمندان و محققین بر این موضوع کار کرده اند که گازهای گلخانه ای چگونه در تنظیم دمای هوا موثرند. در دهه 1980 ابر رایانه ها به ما مدل هایی را دادند که از طریق آنها شرایط محیط زیست خود را بسنجیم.

و اکنون در هزاره جدید ، ما با هشداری مواجهیم که هر لحظه جدی تر می‌شود. در سال 2004 یک رکورد گرمای جهانی ثبت شد. رکوردی که در سال 2014 و 2016 شکسته شد. در این سالها یخ های دریای پهناور شمالگان با سرعتی باورنکردنی آب شده اند. غیر از این ما اکنون هشدارهای جدی در مورد خشکسالی ، قحطی ، سیل و نیز نابودی حیات وحش دریافت کرده ایم. هشدارهای علمی ای که همگی ارتباط این مسائل را با گازهای گلخانه ای تایید می‌کنند . شاید کارهای علمی ما در رابطه با گرمای هوا یکی از مهم ترین نمونه های کارهای علمی درست و روشمند و عملی باشد. انسانهای منطقی و عاقل این نکته را درک می کنند. همانطور که نشریه بلومبرگ پس از طوفان سندی روی تصویر جلدش نوشت : ( این گرمای جهانی است . ابله ها )

اما اکنون رییس جمهور ترامپ(و 22 سناتور جمهوری خواه که از ترامپ با نامه ای خواستند که مقابل پیمان پاریس بایستد) ، اعتقاد دارند که تمام این تحقیقات اشتباه است. ترامپ در نقل قولی مشهور در کمپین انتخاباتی خود گرمایش جهانی را یک فریب و دروغ دانست. او با تصمیم اخیرش نشان داد که حقیقتا به این امر باور دارد. هیچ پایگاه و منبع علمی معتبری دیدگاه او را تایید نمی کند و هیچ قدرت قابل اتکایی از او حمایت نمی کند. با این حال ، کار تا جایی پیش رفته که حتی شنیده شده است که او همزمان می‌خواهد بودجه دولتی ماهواره ها و شناورهای اقیانوس پیمایی را که آمار گرمای محیط زیستی را ثبت می‌کنند، قطع کند .تمام این واقعیت ها و اطلاعات بلاهت و نادانی او را مشخص می کنند. او مشخصا اعتقاد دارد که علم فیزیک واقعیت ندارد .

اما فقط علم نیست که ترامپ آن را به سخره گرفته است. پیمان پاریس یک موفقیت بزرگ در زمینه هنر دیپلماسی بود . دیپلماسی که به مراتب عرصه کثیف تر و آشفته تری از علم است و پر از توافقات موقتی و امتیاز دادن ها است. مع الوصف ، پس از دهه ها کار ، مذاکرات جهانی به ثمر نشست و و تمام ملت ها در مورد مبارزه با گرمایش جهانی هوا و کاهش آلودگی محیط زیست توافق کردند. سعودی ها ، ساکنان جزایر مارشال ، چینی ها و حتی هندی ها. 195 ملت با هم در پاریس مذاکرده کردند. 195 کشوری که شامل ایالات متحده هم می شد.

البته سیاست غیر معمول آمریکا قبلا هم به این توافق لطمه زده بود. دلیل اینکه توافق پاریس یک سری اعمال اختیاری محدود است و نه یک توافق الزامی واقعی ، همین نکته است . همین نکته که پس از مدتی جهان فهمید که هیچ سند الزام آوری وجود ندارد که آراء سنا را به نفع تغییرات محیط زیستی تغییر دهد و این عمل ایالات متحده بر خلاف کمترین انتظارات و توقعات پیمان پاریس از ما است . چرخش ملایم و با ترس و لرزاوباما از سوختهای فسیلی این سخن را اثبات می کند.

این تغییرات و مانند آنها که بوسیله سایر ملت ها مورد پذیرش قرار گرفت گرمایش جهانی را پایان نداد . اینها بسیار کوچک بودند . اما امید ما به توافق پاریس به این علت بود که یک پیغام جدی و قوی به دولت های سراسر دنیا و بازارهای مرکزی آنها می داد و آن این بود اهداف پیمان پاریس قابل دسترسی است و تنها نیاز به عمل دارد. به همین علت ما با سرعت بیشتری به سمت انرژی های تجدید پذیر رفتیم. نشانه های زیادی وجود دارد این درحال رخ دادن است. قیمت رو به افول انرژی خورشیدی در همین بهار، هند را مجاب کرد که از مبلغ بسیار زیادی که باید صرف هزینه سوخت های گیاهی کند، صرف نظر کند و آن را خرج پنل های خورشیدی برای جذب انرژی مورد نیاز بکند. چین نیز در حال تعطیل کردن معادن زغال سنگ خود است و به همان سرعت در حال ساختن توربین های بادی.

دقیقا در همین لحظه بود که ترامپ تصمیم گرفت این پیمان را لغو کند و با یک بازگشت به عقب عجیب بزرگترین فرصت و امید ما را برای یک آینده سالم و درست نابود کند. قطعا یک پدرخوانده یا مافیای سوخت های فسیلی ( یکی مثل پوتین که قدرتش متکی بر توسعه بی حد و حصر فرآیندهای هیدروکربنی روسیه است ) از این تصمیم ترامپ خوشحال شد. اما بیشتر کشور ها این تصمیم را چیزی جز یک فاجعه ندیدند. اکثریت در هر هر ایالتی در خود آمریکا هم با هر طرز فکر سیاسی ای خواستار بقای آمریکا در این پیمان بودند .

اما ما همچنان مقاومت می کنیم . هرچند که دولت فدرال ما تعهدات خود را زیرپا می‌گذارد ،اما ما بیشتر و بیشتر خود را متعهد به این پیمان می دانیم . قبلا شهرها و ایالات ما ، متعهد به تولید 100 درصدی انرژی های تجدید پذیر شده اند. آتلانتا آخرین ایالتی بود که این گام را برداشت. ما این اطمینان را خواهیم داد که هر رهبری که بخواهد خدشه ای در توافق پاریس ایجاد کند به عنوان دونالد ترامپی دیگر پذیرفته خواهد شد و مطمئنا تاریخ مانند ترامپ او را با نامی ننگین و خفت بار یاد خواهد کرد. نه فقط به این خاطر که او تغییرات آب و هوایی در جهان را جدی نگرفته است بلکه به این خاطر که او دستاوردهای تمدن و بشریت را نقض کرده است.

منبع: New york Times

17