عفو بین‌الملل:
سرکوب روزنامه‌نگاران به دلیل پرداختن به کرونا یک پدیده جهانی شده است
عفو بین‌الملل روز جمعه با انتشار گزارشی تاکید کرده است که سرکوب روزنامه‌نگاران و کسانی که مواجهه دولت‌ها در مبارزه با بیماری کووید-۱۹ را نقد می‌کنند، مانع تلاش‌ها برای مقابله این بیماری است.
به نقل از پایگاه یورو نیوز، عفو بین‌الملل هشدار داده است که سانسور اطلاعات حیاتی مرتبط با شیوع این بیماری به یک پدیده جهانی تبدیل شده است و از دولت‌ها خواسته است که بهداشت و سلامت عمومی را بر خودخواهی‌هایشان ارجحیت دهند.
اشفق خلفان، مدیر بخش حقوق و سیاستگذاری‌های عفو بین‌الملل می‌گوید: «اگر مردم نتوانند به اطلاعات دقیق دسترسی داشته باشند امیدی به مهار این ویروس نیست. واقعا نگران کننده است که می‌بینیم بسیاری از دولت‌ها بیشتر علاقمند به حفاظت از شهرتشان هستند تا نجات جان انسانها.»
وی افزوده است که از نخستین روزهای شیوع این ویروس و هنگامی که مقامات چینی اقدام به سانسور رسانه‌ها و مجازات افشاگران اطلاعات کردند، روزنامه‌نگاران در سراسر جهان به دلیل انتشار اطلاعاتی که بطور بالقوه به نجات جان مردم کمک می‌کنند، زندگی، شغل و آزادی‌شان را به خطر انداخته‌اند.
سانسور خطرناک
حق برخورداری از بهداشت و سلامت، حق دسترسی به موقع و دقیق به اطلاعات را ضروری می‌کند اما دولت‌ها در سراسر جهان روزنامه‌نگاران را به دلیل به اشتراک گذاشتن این اطلاعات ضروری دستگیر و زندانی می‌کنند.
در تاریخ ۱۲ اکتبر، روزنامه روسی «نووایا گازتا» مقاله‌ای به قلم النا میلاشینا منتشر کرد که مقامات چچنی را بخاطر نوع واکنش به شیوع کرونا مورد انتقاد قرار داده بود. رمضان قدیروف، رهبر چچن گفته بود کسانی که بیماری کووید-۱۹ را انتقال می‌دهند بدتر از تروریست‌ها هستند و باید کشته شوند. میلاشینا در مقاله‌اش هشدار داده بود که اینگونه سخنان باعث می‌شوند که مردم از ترس، علائم بیماری را پنهان کنند. در واکنش رهبر چچن با انتشار ویدیویی در اینستاگرام میلاشینا را تهدید کرد و از دولت روسیه و سرویس امنیت فدرال خواست که «جلوی کسانی که در حال نوشتن و تحریک مردم ماهستند» را بگیرند.
در نیجر، «مامانی کاکا تودا» روزنامه نگار در پنجم مارس پس از انتشار پستی در شبکه‌های اجتماعی دستگیر شد. او در این پست درباره یک مورد مشکوک به بیماری کووید-۱۹ در بیمارستان مرکزی در نیامی، پایتخت نوشته بود. او به «انتشار اطلاعاتی که به اخلال در نظم عمومی منجر می‌شود» متهم شده است.
در مصر، نیروهای امنیتی در روز ۱۸ مارس، عاطف حسب‌الله، سردبیر روزنامه الکرارپرس را دستگیر کردند که آمار مبتلایان به کووید-۱۹ را زیر سوال برده بود. او به مدت یک ماه ناپدید بود.
در ونزوئلا، داروینسون روخاس، روزنامه نگار پس از گزارش شیوع کرونا در این کشور ۱۲ روز بازداشت شد و از سوی مقامات تحت فشار قرار گرفته بود تا منابع خود را فاش کند. او به «ترویج نفرت» و «تحریک به ارتکاب جرم» متهم شده است و تا پایان تحقیقات با قرار وثیقه آزاد است.
در ترکیه، عصمت چیت و گونگور آسلان، کارمندان ارشد یک وب سایت خبری در تاریخ ۱۸ مارس به دلیل انتشار مقاله‌ای درباره دو مورد مرگ ناشی از کووید-۱۹ در بیمارستان محلی، بازداشت شدند. آنها پس از بازجویی برای فاش کردن منبع اطلاعاتی‌شان، آزاد شدند و تحت فشار قرار گرفته‌اند تا گزارش‌های خود درباره این موضوع را متوقف کنند.
در هند، روزنامه‌نگارانی که وضعیت کووید-۱۹ را گزارش می‌کردند به مراکز پلیس احضار شده‌اند از جمله پیرزادا عاشیق، روزنامه نگار ارشد و سیزارتا واراداراجان، سردبیر یک روزنامه در اوتارپرادش. بسیاری دیگر نیز مانند زبیر احمد، روزنامه نگار آزاد دستگیر شده‌اند.
همچنین روزنامه‌نگاران به دلیل گزارش‌هایشان درباره شیوع کووید-۱۹ در بسیاری از کشورها از جمله آذربایجان، قزاقستان، صربستان، بنگلادش، کامبوج، اوگاندا، روآندا، سومالی، تونس و فلسطین تحت پیگیر قانونی قرار گرفته‌اند.
دستگیری روزنامه نگاران به بهانه انتشار فیک نیوز
علاوه بر دستگیری و تهدید روزنامه نگاران، بسیاری از کشوها از جمله جمهوری آذربایجان، مجارستان، روسیه، ازبکستان، کامبوج، سریلانکا، تانزانیا و چندین کشور حوزه خلیج فارس، شیوع ویروس کرونا را بهانه‌ای کرده‌اند تا قوانین جدید علیه «اخبار جعلی» وضع کنند. در بیشتر موارد این دولت‌ها هستند که مشخص می‌کنند چه اخباری جعلی هستند و از این قوانین علیه انتشار آزاد اطلاعات استفاده می‌کنند.
بعنوان مثال در مجارستان، دولت ویکتور اوربان با اصلاح قانون مجازات در این کشور، مقررات جدیدی وضع کرده است که بر اساس آن می‌توان روزنامه نگاران را به دلیل «انتشار اطلاعات نادرست» یا «انتشار واقعیت‌ها به شیوه‌ای که مانع محافظت موفقیت آمیز از مردم علیه کرونا شود»، به مجازات زندان تا پنج سال محکوم کرد.
منبع: ایسنا
66
