يك بام و دو هواي جامعه جهاني در خصوص مبارزه با تروريسم

در حاليكه اين روزها كشورمان در غم از دست دادن شهيد فخري زاده دانشمند هسته اي و دفاعي به سوگ نشسته است، شاهد موضعگيري هاي منفعلانه سازمان ملل و بالاخص دبير كل آن هستيم كه در كمال ناباوري ، مظلوم و ظالم را اشتباه گرفته و ايران را به خويشتنداري فراخوانده است.

ظاهرأ بازيگردانان سازمان ملل و ديگر مجامعي كه خود را داعيه دار حقوق بشر مي دانند و در صورت بروز كوچكترين مشكلي براي اتباع كشورهاي اسپانسرشان ، اشك تمساح مي ريزند و بيانيه و قطعنامه صادر مي كنند ، تروريسم را به دو دسته خوب و بد تقسيم كرده اند.

مدت زمان زيادي از قتل معلم فرانسوي نميگذرد و هنوز حافظه مان ياري ميكند كه چطور با استفاده ابزاري از آن قتل ( كه با هر انگيزه اي محكوم است ) تماميت دين مبين اسلام را هدف قرار دادند تا آن قتل يا ترور را به اسلام نسبت دهند و نه به يك فرد افراط گرا كه تفسيري غلط از دين دارد.

با چه استدلالي سازمان ملل و ديگر مجامع جهاني ، رژيم اشغالگر قدس را محكوم نكردند؟!

آن هم با توجه به اشاره مستقيم نخست وزير رژيم صهيونيستي (نتانياهو) و نخست وزير سابق اين رژيم (اولمرت) و تهديد ضمني به ترور.

كاش مدعيان جهاني حقوق بشر به اين مهم برسند كه تروريسم خوب و بد وجود ندارد و ترور در هر صورت محكوم است ، چه در قلب اروپا اتفاق افتد و چه در ديگر كشورهاي جهان.

كاش درك كنند كه كشور قرباني تروريسم اين حق را براي خود محفوظ خواهد داشت كه تروريست ها و دولتهاي هاي حامي و آمر و اربابان تروريست را تنبيه كند.

منبع: خبرفوری

66