تحولات فرانسه؛ آیا کنترل امور از دست ماکرون خارج شده است؟
امانوئل ماکرون، که حتی پیش از بحران اخیر برای اداره کشور به کمک متحدان خود و احزاب مختلف سیاسی نیاز داشت، حالا در شرایط دشوارتری قرار گرفته و فضا برایش پیچیده شده است.
رئیس جمهوری فرانسه که برای حل و فصل برخی امور با راست سنتی کار می‌کرد و کمک‌های چپ میانه به او نیز برای پیشبرد دیگر امور کشور ضروری بود، حالا با چالشی رو به رو شده که هیچ رهبر فرانسوی در دو دهه اخیر با آن دست و پنجه نرم نکرده است.
بعد از کشته شدن نائل، نوجوان ۱۷ ساله با شلیک گلوله پلیس، فضا در فرانسه کاملا قطبی و اداره امور برای امانوئل ماکرون سخت‌تر از هر زمان شده است.
یک هفته پس از کشته شدن این نوجوان، بسیاری از مناطق این کشور همچنان دچار آشوب است و اعتراضات در بسیاری از موارد به خرابکاری و شورش منتهی شده است.
با این حال نتایج ضعیف حزبش در انتخابات پارلمانی باعث شد که بسیاری از ناظران، آینده سختی را برای ماکرون پیش‌بینی کنند. ماکرون و متحدانش در آن انتخابات توانستند تنها به ۲۵۱ کرسی از مجموع ۵۷۷ صندلی پارلمان فرانسه را کسب کنند.
به این ترتیب ماکرون برای دستیابی به رویاهایش با مسیر دشواری روبرو شد.
نخستین هدف بزرگش افزایش سن بازنشستگی از ۶۲ به ۶۴ سال بود که بر سر آن یک جنجال بزرگ در کل کشور به راه افتاد و مخالفت پارلمان بر پیچیدگی‌های آن افزود.
در خارج از کشور هم ماکرون رویای استقلال اروپا در زمینه‌های مختلفی از انرژی و اقتصاد گرفته تا سیاست خارجی و دفاع را در سر داشت که تاکنون نتوانسته چندان در این مسیر به توفیقی دست یابد.
ماکرون سفر هفته گذشته خود به بروکسل را کوتاه‌تر کرد و برای کنترل اوضاع به پاریس برگشت. سفری که در آن قرار بود رهبران اروپایی با یکدیگر در خصوص موضوعات مهم گفتگو کنند. او همچنین این هفته سفر خود به آلمان را به تاخیر انداخت تا همچنان بتواند از نزدیک اوضاع داخلی کشور را رصد و مدیریت کند.
تغییرات در برنامه‌های کاری رهبر فرانسه نشان می‌دهد که اوضاع چندان برای او مطلوب پیش نمی‌رود. او سه ماه پیش هم مجبور شد سفر از پیش برنامه‌ریزی شده چارلز سوم، پادشاه جدید بریتانیا به فرانسه را به تعویق بیندازد چراکه خیابان‌های این کشور صحنه اعتراضات خشونت آمیز علیه تغییر قانون بازنشستگی بود.
این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که متحدان فرانسه هم با دقت این تحولات را دنبال می‌کنند.
اولاف شولتس، صدر اعظم آلمان در گفتگو با تلویزیون ARD کشورش، با اشاره به اینکه با نگرانی اوضاع فرانسه را زیر نظر دارد، گفت: «من بسیار امیدوارم که رئیس جمهوری فرانسه راه‌هایی برای بهبود سریع وضعیت پیدا کند. من متقاعد شده‌ام که این اتفاق می‌افتد و انتظار ندارم که فرانسه بی‌ثبات شود؛ حتی اگر تصاویری که این روزها از این کشور مشاهده می‌کنیم غم‌انگیز باشد.»
ایالات متحده، بریتانیا و چین نیز از جمله کشورهایی بودند که از شهروندان خود خواستند در سفر به فرانسه احتیاط کنند.
اکنون سوالی که برای ماکرون وجود دارد این است که آیا او می‌تواند استقامت کافی برای رویارویی با وضعیت سیاسی داخل کشور را به دست آورد یا خیر.
لوک روبان، محقق ارشد مرکز ملی تحقیقات علمی (CNRS) به یورونیوز می‌گوید: «مسئله این است که او هنوز چهار سال دیگر در پیش دارد. ماکرون با اعتراضات و ناآرامی‌های خیابانی متوالی رو به رو شده است. او جنبش جلیقه‌زردها را در سال ۲۰۱۸ که علیه بی‌عدالتی اجتماعی شکل گرفته بود، پشت سر گذاشت.»
روبان در ادامه می‌گوید: «واقعیت این است که بخش فزاینده‌ای از جمعیت اساسا با نهادهای کشور مخالفت ورزیده و حتی آنها را رد می‌کنند. این گروه این اقدامات را در واقع در چارچوب انتقاد گسترده‌تری از نظم اجتماعی مطرح می‌کنند که به نظر آنها کاملا نابرابر بوده و مانع رشد و پیشرفت آنها در زندگی بوده است.»
در روزهای اخیر مدارس، تالارهای شهر، پاسگاه‌های پلیس همچنین سایر نهادهای عمومی بسیاری مورد حمله قرار گرفته‌اند.
روبان می‌گوید: «ماکرون به جز توزیع یارانه، آزادی عمل چندانی ندارد که آن‌هم به دلیل بدهی سنگین فرانسه امری دشوار است.»
