پورشه مثل پشکل
رضا ساکی
امروز گزارشی در اینترنت دست به دست می‌شود با عنوان «لاکچری‌ها چه طور در کنکور قبول می‌شوند؟» این گزارش درباره دو مدرسه خفن در تهران است که هر کس در آنها درس می‌خواند در خنگ‌ترین صورت ممکن رتبه‌اش زیر 1000 و در معمولی‌ترین حالت ممکن رتبه‌اش زیر ده می‌شود.
نمی‌دانم کجای این گزارش جدید و یا جالب است. معلوم است که هر چه قدر که پول بدهی آش می‌خوری. مگر این همه پورشه در خیابان‌های تهران عجیب است؟ الان که مثل دهه هفتاد نیست که وقتی یک بی‌ام‌و یا به قولی امروزی‌ها بی‌ام‌دبلیو در خیابان می‌دیدیم حیرت می‌کردیم. الان طرف پورشه‌اش را دوبله پارک می‌کند می‌رود رستوران. الان کشور در لاکچری‌‌ترین سطح ممکن است و خدا را شکر میزان پورشه در کشور ما از همه کشورهای منطقه بیشتر است و این دستاورد به دست نیامده است مگر با همت بالای برخی هم‌وطنان عزیز. به دلیل تلاش آنهاست که ما الان سرمان را در منطقه بالا گرفته‌ایم و به پورشه‌های‌مان می‌بالیم.
شما اگر یک بار از خیابان عباس‌آباد عبور کنید به خود افتخار می‌کنید. در کدام کشور منطقه پورشه مثل پشکل در نمایشگاه‌هایش هست؟ این دستاورد کمی است؟ یادتان هست زمانی کویت به کویت بودن معروف بود؟ اما حالا به لطف لاکچری‌پوشان و لاکچری‌اندیشان هم‌میهن ما خودمان تبدیل به کویت منطقه شده‌ایم. آیا این بد است؟ چرا به پورشه‌سواران حسادت می‌کنید؟ آنها افتخارآفرینان کشورند. آنها را باید گرامی بداریم و البته آنها هم باید بگذارند ما با پورشه‌هایشان بوق بزنیم. این حداقل حق ماست.
باقی بقای‌‌تان
35
