زوایای پنهانی از زندگی آبراهام لینکلن

او شانزدهمین رییس جمهور ایالات متحده امریکا بود و پنج سال در این منصب باقی ماند تا اینکه در ۱۵ آوریل ۱۸۶۵ ترور شد. ابراهام در زمان ریاست خود جنگ‌های داخلی بین سال‌های ۱۸۶۱ تا ۱۸۶۵ را مدیریت و فرماندهی کرد. همچنین بنا بر فرمان او، قانون برده داری برچیده شد.

اما او تنها یک سیاستمدار باتجربه و کاردان نبود، بلکه در جوانی به دلیل قد و قامت بلندش، کشتی گیر توانمندی نیز به شمار می‌رفت، به گونه‌ای که در یک مسابقه، ۳۰۰ حریف خود را شکست داد.

آبراهام درجریان این بازی مدام رجز میخواند و میگفت:من مرد خطرناکی هستم. اگر کسی ازشما می خواهد شانس خود را امتحان کند، جلو بیاید و با من رو در رو بشود، ولی کسی جرات نمی‌کرد با او مبارزه کند.

او چندساعت پیش از ترور، قانون ایجاد سرویس امنیتی سری امریکایی را امضا کرد و سرانجام همان شب هم کشته شد. گفته می‌شود اگر او آخرین قانون را در زمان دیگری امضا می‌کرد، باز هم نمیتوانست جانش را نجات دهد. ماموریت اصلی این قانون، مبارزه با ارز‌های تقلبی به صورت گسترده در کشور بود؛ اما این قانون بعد از سال ۱۹۰۱ ادامه پیدا نکرد و لغو شد.

بنا بر این گزارش، آبراهام پس از مرگش، به دلیل ترور شدنش به یک اسطوره تبدیل شد و حتی کار به جایی رسید که برخی از سارقان تصمیم به ربودن جسد او از قبرستان گرفتند. آن‌ها در مقابل ربودن جسد مبلغ ۲۰۰ هزار دلار درخواست کردند. در این میان، سازمان اطلاعاتی و مخفی امریکا وارد میدان و مانع از ربودن جسد شد. پس از آن، پیکر او به قبرستانی معمولی منتقل شد و او را در یک قفس فولادی گذاشتند.

آبراهام تنها رییس جمهوری بود که موفق به ثبت اختراع شد. او موتوری را اختراع کرد که می توانست کشتی‌ها را بر آب‌ها هنگامی که به ساحل نزدیک می شوند نگه دارد؛ این اختراع در سال ۱۸۴۹ به شماره ۶۴۶۹ ثبت شده است.

خانواده آبراهام لینکلن

گفتنی است، او سیاستمداری با انرژی و متبحر بود تا جایی که اسلحه‌هایی را که در نیرو‌های ارتش استفاده می‌شد در محوطه کاخ سفید امتحان می‌کرد. لینکلن ۱۶ اسلحه را در که جنگ‌های داخلی استفاده میشد با دستان خود امتحان کرد؛ هدف اصلی او در جنگ‌های داخلی، محافظت از وحدت کشور بود. دراین میان افرادی بودند که خواستار لغو حکم اعدام و برخی طرفدار برده داری بودند، ولی ارتش جدایی طلب کنفدرال جنگ داخلی را به بهانه بمباران دژ سمتر ارتش امریکا آغاز کردند.

آبراهام لینکلن هیچ وقت در اتاقی که مخصوص او در کاخ سفید بود، نخوابید. او اتاق خوابش را به دفتر کارش تبدیل کرد و در مدت کوتاه ریاستش هیچ وقت در این اتاق نخوابید.