تفال به حافظ پنجشنبه ۶ دی ۱۴۰۳

فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

بگرفت کار حسنت چون عشق من کمالی
خوش باش زان که نبود این هر دو را زوالی

در وهم می‌نگنجد کاندر تصور عقل
آید به هیچ معنی زین خوبتر مثالی

شد حظ عمر حاصل گر زان که با تو ما را
هرگز به عمر روزی روزی شود وصالی

آن دم که با تو باشم یک سال هست روزی
وان دم که بی تو باشم یک لحظه هست سالی

چون من خیال رویت جانا به خواب بینم
کز خواب می‌نبیند چشمم به جز خیالی

رحم آر بر دل من کز مهر روی خوبت
شد شخص ناتوانم باریک چون هلالی

حافظ مکن شکایت گر وصل دوست خواهی
زین بیشتر بباید بر هجرت احتمالی

شرح لغت: معنی لغتی برای این غزل وجود ندارد.

تفسیر عرفانی:‌

۱- این نیت پسندیده، به کمال رسیده اگر چه عقل، بعضی اوقات کنترل را از دست میدهد، اما سعی کنید با اندیشه و تفکر این نیت را به سرانجام برسانید. همین امشب، سوره مبارکه رعد، آیه ۱ تا ۲۰ را با حضور قلب و معنی بخوانید که گشایش حاصل می‌شود.

۲- خیلی سخت گیری می‌کنید و زمان را از دست میدهید. اگرچه زمان وصال برای عاشق کوتاه است و این قدر از فراق و ناراحتی حرف نزنید. او فردی بی توجه است، زیرا چندین بار آمده، اما شما نیز خیلی مته به خشخاش میگذارید. هرچه زودتر از این عوالم که برهوت نام دارد، خود را رهایی بدهید و در جاده راست گام بردارید به صلاح شما است. در غیر این صورت بالاخره رسوا می‌شوید.

تعبیر غزل:

بزودی در کار‌های شما پیشرفت‌های مهمی حاصل می‌شود و به درجات عالی خواهید رسید. این ارتقاء بی زوال و جاودانه خواهد بود. اگر کار و تلاش خود را چند برابر کنید و از سختی‌های راه نگریزید، احتمال آنکه هرچه پیش می‌روید راه دشوارتر شود بسیار زیاد است. پس اگر طالب شاهد پیروزی هستی، خود را آماده این راه کن.