بازی آدمکش/ گزارشی از ساخت، پخش و حاشيههای نهنگ آبی، جديدترين سريال شبکه نمايش خانگی
این روزها را میتوان یکی از شلوغترین روزهای شبکه نمایش خانگی نام گذاشت. چهار سریال به صورت همزمان در این شبکه در حال عرضه است. یکی از این مجموعهها «نهنگ آبی» است.
سریالی که نامهای مهمی به عنوان کارگردان، نویسنده و بازیگران در اختیار دارد و به همین علت انتظارات مخاطبان و منتقدان از آن نسبت به سایر محصولات این رسانه بالاتر است.
سوسن سیرجانی، خبرنگار؛ «نهنگ آبی» اولین مجموعه شبکه نمایش خانگی هم است که با سرمایهگذاری یک سرویس ویاودی یعنی فیلیمو به بازار عرضه شده و میتواند قدم مثبتی در این زمینه برای محصولات آینده باشد. فریدون جیرانی کارگردان، بهرام توکلی نویسنده، لیلا حاتمی و ساعد سهیلی بازیگران نقشهای اصلی این مجموعه با این سریال، اولین تجربههای حضور خود در شبکه نمایش خانگی را پشت سر میگذارند. بهتازگی قسمت پنجم این سریال منتشر شده است. به این بهانه مروری درباره ساخت، کارگردانی، داستان و بازیگران این مجموعه انجام دادیم.
زندگی به شکل یک بازی پرچالش
صحبتهای اولیه درباره ساخت سریال «نهنگ آبی» از تابستان ۹۵ آغاز شد. در آن زمان فقط خبر میرسید که بهرام توکلی قرار است سریالی را به نویسندگی خودش و با تهیهکنندگی سعید ملکان برای شبکه نمایش خانگی بسازد. در صورت به انجام رسیدن این مجموعه، سومین همکاری مشترک توکلی و ملکان لقب میگرفت؛ اما این پروژه که در آن زمان نام مشخصی هم نداشت، به دست فراموشی سپرده شد تا اینکه سال گذشته و پیش از شروع فیلمبرداری «تنگه ابوقریب» به کارگردانی توکلی دوباره صحبت درباره این سریال به میان آمد، مجموعهای که با انتشار نامش با عنوان «تلگرام»، انگار داشت به مراحل ساخت نزدیکتر میشد. اما باز هم بهرام توکلی وارد جریان ساخت دو فیلم سینمایی خود یعنی «تنگه ابوقریب» و بعد از آن «غلامرضا تختی» شد و دوباره ساخت تلگرام به تعویق افتاد.
بالاخره در اواخر شهریور ۹۷ قرعه به نام فریدون جیرانی افتاد تا این مجموعه را با نام جدید «نهنگ آبی» برای شبکه نمایش خانگی بسازد و به این صورت او هم به جمع کارگردانانی بپیوندد که برای نمایش خانگی سریال ساخته است. فیلمبرداری سریال ابتدای پاییز در یکی از پارکهای مرکز شهر آغاز شد و با وجود انتشار سریال، هنوز هم گروه در حال فیلمبرداری قسمتهای باقیمانده هستند.
نام «نهنگ آبی» برگرفته از یک بازی آنلاین است که توسط یک شرکت روسی در سال ۲۰۱۳ به بازار عرضه شد. این بازی که شامل ۵۰ مرحله است، چالشهای مختلفی را در اختیار کاربران خود قرار میدهد که به شکلی شامل خودآزاریهای آگاهانه میشود و پایان این مراحل به خودکشی ختم میشود. آرمین مشرقی شخصیت اصلی داستان سریال هم در ابتدای ماجرا از درگیری ذهنی که مدتی او را در دام این بازی انداخته بوده، صحبت میکند. اما ماجراهای سریال فقط به همینجا ختم نمیشود.
وقتی شخصیت اول داستان با دختری به نام ژاله آشنا میشود و از طریق او وارد یک شرکت سرمایهگذاری و هلدینگ میشود، شخصیتهای عجیب و متفاوتی وارد زندگیاش میشوند که هر روز او را بیشتر در گرداب فرو میبرند .قصه از جایی شروع میشود که آرمین کتک خورده و طناب پیچ شده در حال تعریف اتفاقاتی است که از سر گذرانده است.
او خود را یک پسر جوان منزوی معرفی میکند که در رشته امنیت شبکه در دانشگاه تحصیل میکند و با پدرش که درگیر بیماری ام اس است زندگی میکند.ورود او به شرکتی بزرگ و آشناییش با آناهیتا، بهمن، نادر، مروارید و... باعث میشود او در زمان کوتاهی دستمزدهای کلان دریافت کند بدون اینکه بداند این پولها از کجا میآیند و حتی دست به آدم کشی بزند. تا زمان تنظیم این گزارش فقط ۴ قسمت از این سریال سی قسمتی منتشر شده و با اینکه تابهحال یک قتل اتفاق افتاده که تکلیفش چندان معلوم نیست، اما هنوز داستان به طور کامل وارد فاز روایی نشده و به دلیل تعدد کاراکترهای مجموعه، بیشتر در حال شخصیتپردازی است. باید دید در هفتههای آینده که معرفی شخصیتها تمام میشود، داستان به چه شکلی ادامه پیدا میکند.
اولین تجربه در رسانهای جدید
فریدون جیرانی یکی از شخصیتهای مهم و شناخته شده سینمای پس از انقلاب است که از ابتدای دهه شصت تا به امروز، هر سال فیلمی بر پرده سینما، سناریویی در حال ساخت یا سریالی روی آنتن تلویزیون داشته است. «نهنگ آبی» سومین تجربه سریالسازی او محسوب میشود. جیرانی تا اواسط دهه هفتاد بیشتر بهعنوان فیلمنامه نویس فعالیت داشت، اما پس از ساخت فیلمهایی پرفروش و جنجالی مثل «قرمز»، «آب و آتش»، «شام آخر» و «پارک وی»، در سال ۸۷ برای اولین بار تجربه ساخت یک مجموعه تلویزیونی با نام «مرگ تدریجی یک رویا» را در کارنامه خود ثبت کرد.
سریالی که با توجه به معیارهای سریالسازی آن زمان، اتفاقی تازه در تلویزیون بود. پس از آن جیرانی تا هفت سال پیشنهاد ساخت سریال برای تلویزیون را نپذیرفت تا اینکه در سال ۹۴ «تعبیر وارونه یک رویا» را درباره عملیات تروریستی و ربودن یک دانشمند هستهای ایرانی برای شبکه یک ساخت. این سریال بازیگران مطرحی داشت و کارگردانی جیرانی هم تفاوتی با قبل نداشت، اما بینندگان تلویزیون و منتقدان خیلی با داستان سریال ارتباط برقرار نکردند و این موضوع باعث شد که فریدون جیرانی موفقیت سریال اول خود را نتواند تکرار کند.
پس از این مجموعه آقای کارگردان در شکل و شمایلی متفاوتتر از قبل به سینما بازگشت و دو فیلم نوآر «خفه گی» و «آشفتگی» را ساخت که اولی با بازی نوید محمدزاده و الناز شاکردوست فیلم موفقی بود و دومی به تازگی در سی و هفتمین جشنواره فجر رونمایی شده و هنوز به اکران عمومی نرسیده. جیرانی در ابتدای پاییز امسال و با پایان فیلمبرداری «آشفتگی» کارگردانی سریال «نهنگ آبی» برای شبکه نمایش خانگی را پذیرفت تا برای بار سوم قابلیت سریالسازی خود را محک بزند.
با شروع سریال اولین موضوعی که امضای جیرانی را پای کار نشان میداد، نام فامیلی شخصیت اصلی داستان یعنی «مشرقی» است. فامیلی که نام خانوادگی همه شخصیتهای اصلی فیلمها و سریالهای جیرانی از زمان ساخت فیلم «قرمز» تاکنون است. او همچنین به سیاق «مرگ تدریجی یک رویا» برای هر قسمت سریال با توجه به اینکه اپیزودیک نیست، اسمی جدا از عنوان اصلی سریال انتخاب کرده یعنی قسمت اول «نهنگ آبی» با نام اعتراف، قسمت دوم با نام شریک جرم، قسمت سوم با نام فرار و قسمت چهارم با نام بیخوابی، به بازار عرضه شدهاند تا نشانه دیگری از حضور جیرانی به عنوان کارگردان باشد.
هنوز در ابتدای پخش مجموعه قرار داریم و صحبت قطعی درباره موفقیت و عدم موفقیت سریال شتابزدگی محسوب میشود و باید دید در بازار داغ این روزهای شبکه نمایش خانگی، فریدون جیرانی میتواند با «نهنگ آبی» به عنوان اولین تجربه حضورش در این رسانه خود را بار دیگر به اثبات برساند یا نه.
نویسندهای که قرار بود کارگردان باشد
همانطور که در ابتدای گزارش هم اشاره شد، نویسنده مجموعه «نهنگ آبی» بهرام توکلی است، کسی که قرار بود کارگردانی این سریال را هم برعهده داشته باشد اما در نهایت کار به فریدون جیرانی سپرده شد. توکلی دانشآموخته فیلمنامهنویسی با درجه کارشناسی ارشد است و از سال ۷۷ مشغول نوشتن فیلمنامه، داستاننویسی، ساخت فیلم کوتاه و ساخت فیلم سینمایی است.
او تابهحال ۹ فیلم سینمایی بلند ساخته که برای اکثر آنها نامزد بهترین کارگردانی از جشنواره فجر شده است. بهرام توکلی تا پیش از سال ۹۶ بیشتر دنبال ساخت فیلمهایی خانوادگی و به اصطلاح آپارتمانی بود، اما در این سال با ساخت یک درام جنگی که پر از صحنههای تیراندازی، انفجار و جلوه ویژه بود، ثابت کرد میتواند از دل آپارتمان هم بیرون بیاید و در زمینههای دیگر فیلمسازی هم، موفق باشد. توکلی امسال در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با فیلم «غلامرضا تختی» حضور داشت و در بخش بهترین کارگردانی نامزد دریافت سیمرغ بود.
او مدتها بود که قصد داشت با همراهی سعید ملکان، تهیهکنندهای که سالها با او همکاری مشترک داشته سریالی برای شبکه نمایش خانگی بسازد، اما این امر میسر نشد و درحالحاضر هم نام او فقط به عنوان نویسنده «نهنگ آبی» در تیتراژ نوشته میشود. او پیش از این در فیلمهای سینماییاش هم نشان داده بود که روابط میان آدمها برایش از هر چیزی در داستان مهمتر است.
فیلم نامه «نهنگ آبی» هم بر پایه همین روابط و بده و بستانهای عاطفی و احساسی میان شخصیتهای نوشته شده. تا جایی که شخصیت اصلی داستان با برقراری یک رابطه جدید، شخصیت واقعی خودش را کنار میگذارد و وارد زندگی جدیدی میشود. باید منتظر بود و دید عاقبت «نهنگ آبی» به کجا میرسد؟ میتواند به عنوان تجربهای خوشایند برای توکلی محسوب شود تا او باز هم با شبکه نمایش خانگی همکاری داشته باشد.
یک گروه قوی
«نهنگ آبی» پس از سریال «شهرزاد» دومین مجموعه این رسانه است که با بهرهگیری از بازیگران و چهرههای مهم سینمایی به جذب مخاطب خود کمک میکند. یکی دیگر از ویژگیهای گروه بازیگران این سریال، اولین حضور اکثریت آنها در شبکه نمایش خانگی است. بازیگر نقش آرمین مشرقی یا همان شخصیت اول سریال، ساعد سهیلی است. بازیگر جوانی که کار بازیگری را با فیلمهای پدرش سعید سهیلی شروع کرده، اما مدتی است که از زیر سایه پدر خارج شده و نشان داده موفقیت و محبوبیتش به نام پدرش وابسته نیست.
«نهنگ آبی» اولین تجربه بازی او در یک سریال است و پیش از این در شبکه نمایش خانگی هم حضور نداشته است. برای قضاوت بازی او در نقش آرمین مشرقی هنوز زود است، اما تا به اینجا از پس نقش پسری که با پیشنهاد پول و موقعیت جدید به کل تغییر شخصیت میدهد، به خوبی برآمده است. لیلا حاتمی چندان احتیاجی به معرفی ندارد، او یکی از مهمترین بازیگران زن ایرانی است. او در سریال «نهنگ آبی» به عنوان اولین حضور در شبکه نمایش خانگی، نقش دختر خلافکار و بیبند و باری را بازی میکند که با بیشتر مردان شرکت ارتباط دارد و برای حک کردن سیستم نادر، رئیس هیت مدیره به آرمین نزدیک میشود. ماهور الوند، بازیگر جوان سینما هم که با فیلم «دختر» رضا میرکریمی به شهرت رسید، نقش ژاله دوست آرمین را بازی میکند که هنوز شخصیتش به طور کامل معرفی نشده است.
الوند هم فرزند یکی از کارگردانان قدیمی سینمای ایران است اما راهش کاملا از سیروس الوند، پدرش جدا است. او هم با این سریال اولین تجربه حضور در یک سریال در شبکه نمایش خانگی را پشت سر میگذارد.ویشکا آسایش از دیگر بازیگران «نهنگ آبی» است که از چهرههای مطرح سینما و تلویزیون محسوب میشود و برای اولین بار در شبکه نمایش خانگی حضور پیدا کرده است. آسایش که نقش مروارید زن رئیس هیات مدیره را بازی میکند، با کمک گرفتن از فیزیک و چهرهاش نقش مروارید را باورپذیرتر کرده است.
اما مشکل نقش او اختلاف قد زیادی است که با بازیگر مقابلش حمید آذرنگ دارد که در سکانسهای دو نفرهشان این اختلاف کاملا به چشم میآید و ترفندهای فیلمبرداری هم خیلی به حل آن کمکی نکرده است. حسین یاری در نقش بهمن، مصطفی زمانی در نقش جهان و حمیدرضا آذرنگ در نقش نادر دیگر بازیگران این سریال هستند که هر کدام تجربه بازی در شبکه نمایش خانگی را داشتهاند. این سه نقش با اینکه جزو نقشهای تاثیرگذار سریال هستند اما هنوز کاملا معرفی نشدهاند. مجید مظفری و پریوش نظریه هم جزو شخصیتهای حاشیهای سریال هستند که نقش پدر و مادر آرمین را بازی میکنند. در کنار این بازیگران آزاده صمدی، ستاره پسیانی، فرهاد آییش، دیبا زاهدی و الهام کردا هم دیگر نقشهای سریال را بر عهده دارند.
از ماجرای گریم تا سانسور
در روزهای اولیه رونمایی از گریمهای مجموعه «نهنگ آبی»، علی احمدزاده کارگردان فیلم «مادر قلب اتمی»، نسبت به کپی کردن گریم یکی از شخصیتهای این سریال از شخصیت اصلی فیلمش به سازندگان سریال «نهنگ آبی» واکنش نشان داد. او در مطلبی با کنار یکدیگر قرار دادن تصویر لیلا حاتمی در این سریال با چهره ترانه علیدوستی در مادر قلب اتمی، طراح گریم «نهنگ آبی» را متهم به دزدی شخصیت کرده. موضوع جالب این است که طراح گریم هر دو پروژه سعید ملکان بوده و احمدزاده اعتراض کرده که این گریمور از کلاه گیس و گریم یکسان برای دو شخصیت استفاده کرده است.
البته این موضوع خیلی ادامه پیدا نکرد و حاتمی با همان گریم جلو دوربین رفت. دیگر حاشیهای که برای این سریال اتفاق افتاد، پست اینستاگرامی ساعد سهیلی بود که پس از انتشار قسمت سوم سریال، درباره سانسور ۳۰ دقیقه از این قسمت سریال صحبت کرده بود. اما پس از آن هیچ یک از عوامل سریال درباره این موضوع جوابگوی سوالات نبودند و تا زمان تنظیم این گزارش خبر جدیدی درباره این موضوع منتشر نشده است.
منبع: سازندگی
1981