ژوزه مورایس؛ استعفا در اصفهان، فراموشی در تهران!
ژوزه مورایس در روزهایی که به نظر می‌رسید حداقل یکی از گزینه‌های پرسپولیس و استقلال باشد، سر از ترکیه درآورد.
ژوزه مورایس، سرمربی سابق سپاهان، سرانجام مقصد جدیدش را انتخاب کرد و با سفر به ترکیه، هدایت باشگاه بودروم که حال و روز مساعدی در لیگ این کشور ندارد را به عهده گرفت. این موضوع البته نه خبر جدیدی است و نه محلی از ایراد ولی در روزهایی که هر ۲ باشگاه بزرگ ایرانی به دنبال سرمربی می‌گشتند، چرا مورایس حتی در فهرست گزینه‌ها هم نبود؟
استعفا در اصفهان، فراموشی در تهران
ژوزه مورایس پرتغالی در شرایطی به ایران آمد و هدایت باشگاه سپاهان را به دست گرفت که رزومه قابل قبولی از خودش در عرصه مربیگری به جا گذاشته بود. او با سابقه همکاری با ژوزه مورینیو و طبیعتا حضور در تیم‌های مطرح اروپایی، به عنوان یکی از ایده‌پردازهای فوتبالی خودش را به آسیا هم کشاند و شرق و غرب این قاره را با حضور در چونبوک موتورز و الهلال طی کرد. مورایس با چنین روزمه و با قراردادی ۳ ساله به سپاهان پیوست و در همان سال نخست فعالیتش موفق شد با احیای این تیم، سپاهان را تبدیل به یکی از مدعیان قهرمانی کند.
او در سپاهان بالاخره بعد از مدت‌ها ناکامی که گریبان این باشگاه را گرفته بود توانست یک جام حذفی به دست بیاورد و یک فصل بعدتر، دقیقا درشرایطی که تیمش صدرنشین لیگ برتر ایران بود، استعفایش را نوشت و رفت. استعفایی که مشخصا فوتبالی نبود و با رخ دادن اتفاقات عجیب و غریب روی سکوها ارتباط مستقیم داشت.
نه پرسپولیس، نه استقلال
ژوزه مورایش در شرایطی سپاهان را ترک کرد که در نقل‌وانتقالات تابستانی توانست دست به کار جدید بزند و مهره‌های جوانی را به این تیم تزریق کرد. اتفاقی که موجب شد میانگین سنی سپاهان به طرز بسیار مشهودی کاهش پیدا کرده و این تیم را دست کم از خرید بازیکن در چند فصل آینده بی‌نیاز کند. البته که سبک بازی تیم مورایس هم انسجام لازم را داشت و هم در خلق موقعیت و هم در خط دفاعی تیم او عملکرد خوبی داشت. تنها نکته منفی کار مورایس در سپاهان عدم قهرمانی در لیگ برتر بود که شاید اگر در همان روزهایی که تیمش را در حالت صدرنشین رها کرد، می‌توانست به این مهم هم برسد. باوجود این، عجیب بود که این مربی نه در فهرست مربیان مدنظر باشگاه پرسپولیس قرار داشت و نه استقلال. او به طرز عجیبی در تهران به دست فراموشی سپرده شد؛ آنهم درحالی که به نظر می‌رسید فاکتورهای لازم برای نشستن روی نیمکت سرمربیگری این ۲ تیم را دارد.
چرا مورایس گزینه خوبی بود؟
حالا که پرسپولیس سرمربی‌اش را انتخاب کرده و مورایس هم سرمربیگری را در کشور همسایه استارت زده، بد نیست که ویژگی‌های او برای حضور در ۲ تیم مطرح پایتخت ایران بار دیگر شمرده شود. او به لحاظ تجربه مربیگری در سطح بالایی بود؛ تجربه کار کردن در باشگاه‌هایی مثل رئال مادرید و چلسی، او را آشنا به بالاترین سطح حرفه‌ای نشان می‌داد. حضورش در آسیا و شناخت از سازوکار فوتبال در این منطقه هم دیگر ویژگی قابل قبولش به شمار می‌رفت. از همه مهم‌تر اینکه مورایس به دلیل فعالیت در لیگ برتر ایران کاملا از بازیکنان شاغل در این لیگ و حال و هوای فوتبال ایران آگاهی داشت. طبیعتا با چنین خصوصیتی دیگر بحث زمان لازم برای شناخت شرایط درباره‌اش مطرح نمی‌شد.
مورایس ویژگی مهم‌تری هم داشت؛ آگاهی نسبت به اتفاقات سیاسی – اجتماعی ایران. او به خوبی از تحریم‌های بانکی و نحوه پرداخت دستمزدها به خارجی‌ها اطلاع داشت و می‌شد با همان سازوکاری که سپاهانی‌ها با او طی کرده بودند، ادامه داد.
برشمردن همین ویژگی‌ها یعنی کار کردن در سطح حرفه‌ای فوتبال، شناخت از فوتبال آسیا، شناخت از فوتبال ایران، نمایش درخور در سپاهان و کسب جام به همراه این تیم آنهم بعد از سال‌ها ناکامی سپاهان و شناخت از شرایط خاص ایران کافی بود تا او گزینه ایده‌آلی برای استقلال و پرسپولیس به شمار برود ولی عجیب آنکه ۲ تیم تهرانی از کنارش عبور کردند.
واضح است که چنین مواردی به معنای بی‌نقص بودن مورایس نیست ولی در مقایسه با اسامی مختلفی که برای سرمربیگری ۲ تیم پرسپولیس و استقلال فهرست شده و می‌شوند، به نظر می‌رسید که او دست‌کم صلاحیت حضور در چنین فهرستی را داشت.
