روایت تلخ یکی از برترین استعداد‌های والیبال ایران
جواد معنوی نژاد: با درد بازی می‌کردم؛ هیچ کس جز خانواده‌ام نمی‌دانست
یکی از مهم‌ترین استعداد های والیبال ایران گفت: در این چند سال که والیبال اینقدر بزرگ شده و به چشم آمده، من خودم هدفم بازی کردن در بزرگترین باشگاه های دنیا و بهترین لیگ هاست و بهترین شدن در دنیا.
گزاف نیست اگر بگوییم که جواد معنوی نژاد یکی از مهم‌ترین استعداد های والیبال ایران طی سال های اخیر بوده است. با این حال مصدومیت ها به یک بدشانسی بزرگ برای این ستاره والیبال ایران تبدیل شد و به او اجازه نداد آنطور که باید قابلیت های فوق العاده خود را به نمایش بگذارد.
دیروز مشخص شد که بعد از پایان مصدومیت جواد معنوی نژاد او به تیم پویتوین فرانسه بازگشته و فصل آینده در این تیم به میدان خواهد رفت. به همین بهانه با معنوی نژاد هم صحبت شدیم که در اینجا مشروح حرف های او را می خوانید
*مصدومیتت به پایان رسید و دیروز مشخص شد که قرار است به تیم فرانسوی برگردی.
اگر در جریان باشید من پارسال هم با تیم فرانسوی قرارداد داشتم اما به دلیل مصدومیتی که از تیم ملی برایم پیش آمده بود، رقابت های باشگاهی هم تقریباً برایم کنسل شد و نتوانستم بازی کنم و قراردادم را به صورت توافقی و دو طرفه با یکدیگر فسخ کردیم ولی چون قراردادم 1+1 بود، امسال هم طی چند ماه گذشته با هم در ارتباط بودیم و وقتی متوجه شدند که شرایط من خوب است و اینکه فهمیدم دوباره به شرایط والیبالی بازگشتم، ابراز علاقه نشان دادند که سال دوم قرار دادم هم به جریان بیفتد و خب من هم با پیشنهادشان موافقت کردم.
*به جرأت می‌توان گفت که تو یکی از با استعدادترین والیبالیست ها در دهه های اخیر هستی ولی مصدومیت هیچ وقت اجازه نداد که تو در عرصه ملی آنطور که همه انتظار داشتند عمل کنی.
راستش را بخواهی در چند سال اخیر من همه بازی‌هایی که در تیم ملی به میدان می‌رفتم هم با درد همراه بود ولی خب به خاطر غیرتی که روی تیم ملی داشتم حتی با درد هم بازی می کردم. من حتی نمی‌گفتم که درد دارم و این عملکردم که 100 نیست به خاطر این درد است.
*یعنی کسی نمی دانست که تو با درد بازی می‌کنی؟
نه افراد زیادی به جز خانواده‌ام از این موضوع اطلاع نداشتند ولی خب پارسال که دو سه ماه قبل از لیگ ملت‌ها آن فشار روی من وارد شد، دیگر مصدومیت من به بالاترین حد خود رسید طوری که مثلا حتی نمی‌توانستم کارهای روزمره ام را انجام دهم. به همین خاطر تصمیم گرفتم سالی که گذشت را بازی نکنم و به روند درمانم برسم تا انشالله بتوانم با سلامتی و بدون درد به کارم ادامه دهم و خدا را شکر به آن هدفی هم که داشتم رسیدم و انشاالله که امسال بتوانم به هدف ها و چیزهایی که در ذهنم است برسم.
*صحبتی با آقای عطایی برای بازگشت به تیم ملی انجام دادی؟
نه از تیم ملی کسی با من صحبت نکرده است.
*یعنی هیچ ارتباطی هم در کار نبوده که بگویند اگر مصدومیتت تمام شده به تیم ملی برگرد؟
نه در این چند ماه گذشته کسی با من صحبت نکرده است.
*ولی قطعا هدف خودت بازگشت به تیم ملی است؛ برای قهرمانی جهان و المپیک پاریس.
همانطور که گفتم پارسال هم باشگاه را به خاطر تیم ملی از دست دادم. می‌خواهم بگویم اینقدر تیم ملی برای من مهم است و بازی کردن در آن افتخار به حساب می آید و خب اگر امسال هم شرایط بدنی اجازه دهد و دعوت شوم سعی می کنم به تیم ملی کشورم کمک کنم و برای تیم ملی کشورم افتخارآفرینی کنم.
*در دوران مصدومیت چطور؟ کسی از تیم ملی یا فدراسیون به یادت بود؟
من همیشه سعی کردم روی پای خودم بایستم و مسیر خودم را به جلو بروم. همانطور که خودت می دانی من یک بازیکن بودم که با وجود کار تیمی، همیشه سعی کردم نفس و شخصیتم را قوی کنم که اگر در مسیر سختی هم قرار گرفتم خودم به تنهایی بتوانم از پس آن بر بیایم. در مورد این موضوع من از کسی انتظاری ندارم و نداشتم و حالا همانطور که می‌دانی روند درمانم تمام شده و به شرایط عادی بازگشتم و الحمدلله قراردادم هم که درست شده و انشاالله بتوانم به هدفی که دارم برسم.
*تو با نسل فوق‌العاده والیبال ایران و بازیکنانی مثل سعید معروف، سید محمد موسوی و چند ستاره دیگر هم بازی بودی؛ چقدر فکر می کنی فشارها روی تیم فعلی ایران که کاملاً جوان شده منصفانه است؟
راستش من با این بازیکنانی که گفتی هم‌نسل نبودم. من تقریباً با آقا سعید و آقای موسوی هفت، هشت سال فاصله سنی داشتیم ولی خب با اینکه سنم خیلی کمتر از آنها بود افتخار بازی کنارشان را داشتم. تیم ملی در سال‌های اخیر آنقدر بازی های خوب انجام داده که همه دیگر انتظار برد دارند و این یک چیز طبیعی است ولی مسلماً در هر رشته ورزشی چه والیبال چه سایر ورزش ها زمان باید به جوان ها هم برسد و نیاز به جوانگرایی است. مسئله مهم این است که از ظرفیت همه استفاده شود. حرف زدن در مورد سن و سال مهم نیست بالاخره همه ما زیر پرچم این کشور بازی می کنیم. مهم پیروزی و خوب نتیجه گرفتن تیم ملی است.
*سوال آخر؛ هدف نهایی جواد معنوی نژاد در والیبال چیست؟
در این چند سال که والیبال اینقدر بزرگ شده و به چشم آمده، من خودم هدفم بازی کردن در بزرگترین باشگاه های دنیا و بهترین لیگ هاست و بهترین شدن در دنیا. حضور در المپیک هم همینطور؛ همانطور که خودت می‌دانی من شانس حضور در دو المپیک را داشتم اما خب این اتفاق نیفتاد ولی امیدوارم بتوانم در المپیک پاریس حضور داشته باشم.
