پنجاه وهفتمین سالروز درگذشت جهان پهلوان تختی در شهرری برگزار شد
آیین بزرگداشت جهان پهلوان غلامرضا تختی در پنجاه و هفتمین سالگردش با حضور ورزشکاران، پیشکسوتان ورزشی، مسئولان، خانواده آن مرحوم و قشرهای مختلف مردم روز دوشنبه بر سر مزارش در آرامستان ابن بابویه شهرری برگزار شد.
عنوان پهلوانی و جهان پهلوانی عناوینی هستند که این روزها زیاد از آن می‌شنویم، عنوانی که فراتر از ورزش یا رسیدن به سکوی جهانی و المپیک است؛ زیرا پهلوانی بخشی از فرهنگ ایرانی و اسلامی به شمار می‌رود و لازمه رسیدن به این عنوان داشتن رفتار و مرام خاصی است که پهلوان را از سایر همنوعان خود متمایز می‌کند.
در این مراسم سید علی یزدی خواه نماینده مردم تهران ری پردیس اسلامشهر و شمیرانات، حسین سبحانی رییس شورای اسلامی شهرستان ری، علی جوادی مدیرکل ورزش و جوانان استان تهران، جواد ترابی رییس اداره ورزش و جوانان شهرستان ری و جمعی از پیشکسوتان، قهرمانان کشتی و علاقه مندان به منش پهلوانی مرحوم غلامرضا تختی صبح روز دوشنبه همچون سال های پیش بر سر مزار وی در آرامستان ابن بابویه شهرری گردهم آمده و با قرائت فاتحه و اهدای شاخه های گل، یاد و خاطر پهلوان نامدار ایران زمین را گرامی داشتند.
راز محبوبیت تختی نیز از همین جنس مردمی بودن‌اش بود که برای آنان در ورزش کشتی می‌جنگید، مردمی که با برد و یا باخت این پهلوان خوشحال و گریان می‌شدند. تختی هر چند در برابر بزرگان یل بی‌همتا ولی در گودِ مردمی، افتاده و خاکی بود.
تختی اسوه قابل احترام برای دوست و دشمن است، کسی نمی‌تواند منکر محبوبیت وی شود زیرا بسیاری از هم‌دوره‌ای این پهلوان، محبوبیت را با نام تختی تعریف می‌کنند و اذعان دارند زمانی که تختی چشم از این دنیا فرو بست محبوبیت او مشخص شد.
در دیدار امام خمینی(ره) و خانواده مرحوم تختی چه گذشت؟
چهاردهم دی ماه سال ۵۸ بود، روز جمعه بابک تختی (پسر جهان پهلوان) و شهلا توکلی همسر مرحوم تختی، به حضور امام شرفیاب شدند، هنگام ظهر بود و موقع ناهار، آنها ناهار را که نان و سیب زمینی بود به اتفاق امام میل کردند، بعد از ناهار بابک به امام می گوید: من تا به حال سه افتخار بزرگ دارم نخست آنکه به حضور امام امت رسیده‌ام، دوم فرزند جهان پهلوانی چون تختی هستم و سوم این انقلاب به رهبری امام به پیروزی رسیده است.
امام خمینی (ره) بعد از اینکه حرف های بابک تمام می شود، دستی به سر او می کشند و او را می بوسند و فقط دو سه کلمه ای که دریایی از معانی را در برمی‌گیرد به بابک گفتند، و این خود می تواند سرمشقی برای تمام ورزشکاران شود. امام فرمودند: پسرم، سعی کن همیشه پهلوان باشی نه قهرمان.
غلامرضا تختی در پنجم شهریور سال ۱۳۰۹ در خانواده‌ای مذهبی و متوسط در محله خانی‌آباد تهران بدنیا آمد، رجب خان پدر تختی غیر از وی ۲ پسر و ۲ دختر داشت که همه آنها بزرگتر از رضا بودند. تختی از۲۰سالگی کشتی را در باشگاه پولاد زیرنظر «حبیب الله بلور» آغاز کرد.
تختی در رقابت‌های قهرمانی کشور طی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۸، موفق شد هشت بار قهرمان کشور شود، وی همچنین سه بار پهلوان ایران و در نخستین حضور خود در تیم ملی در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۱ هلسینکی در وزن ۷۹ کیلوگرم صاحب مدال نقره شد. او در اولین حضور خود در المپیک در رقابت‌های ۱۹۵۲ هلسینکی با شکست مقابل کوریدزه از شوروی صاحب مدال نقره شد.
افتخارات پهلوان بزرگ کشتی ایران در رقابت‌های جهانی ۱۹۵۹ و ۱۹۶۱ و ۱۹۶۲ تهران، یوکوهاما و تولیدو با کسب ۲مدال طلا و یک مدال نقره ادامه یافت و در رقابت‌های المپیک ۱۹۵۶و ۱۹۶۰ ملبورن و رم صاحب یک مدال طلا و یک مدال نقره شد. همچنین در بازی‌های آسیایی ۱۹۵۸ توکیو صاحب مدال طلا شد و تختی آخرین بار در رقابت‌های جهانی ۱۹۶۶ دوبنده تیم ملی را به تن کرد.
غلامرضا تختی اولین کشتی‌گیر ایرانی است که موفق شد در سه وزن صاحب مدال شود، وی همچنین پر افتخارترین کشتی‌گیر ایران در المپیک است.
«وایکینگ پالم» سوئدی، عادل آتان ترک، بوریس کولایف روس، پیتر بیلر امریکایی، دیتریش آلمانی، ویحزیستیوک روس، عصمت آتلی ترک، حسن کنگور ترک، الکساندر مدوید بلاروس و احمد آئیک ترک مهمترین رقیبان تختی در ۱۴ سال حضور وی در عرصه بین‌الملی بودند.
تختی در لیست بهترین‌های قرن فیلا در جایگاه سیزدهم قرار دارد و در رقابت‌های جهانی۲۰۰۷ باکو نیز از وی به عنوان یکی از مشاهیر کشتی دنیا تجلیل شد.
الکساندر مدوید در مصاحبه‌ای درباره ویژگی‌های تختی گفته بود: تختی یک انسان مهربان و دوست داشتنی بود. او به قدری قوی بود که نمی‌شد از قبل مقابلش برنامه ریزی کرد و اصلا نمی‌شد مقابلش با یک فن خاص به برتری رسید.
در مسابقات جهانی ۱۹۶۲ در آمریکا مدوید به شدت از ناحیه زانو احساس درد داشت و تختی نیز پس از اطلاع از این موضوع هیچگاه در طول مبارزه به سمت پای مصدوم او نرفت، مبارزه‌ای که مدوید آن را پاک‌ترین مبارزه طول عمر خود دانست.
غلامرضا در آبان ماه ۱۳۴۵ زندگی مشترک خود را آغاز کرد و بابک تنها یادگار تختی است و سرانجام جهان پهلوان در پنجم شهریور ماه سال ۱۳۰۹در تهران متولد و ۱۷دی ماه سال ۱۳۴۶در حالیکه بابک ۴ماهه بود در هتل آتلانتیک سابق در گذشت.
غلامرضا تبلور آرزوهای یک ملت بود او سمبل تاریخ ماست مردی که در میان مردم زیست و از میان مردم رفت و پیکرش در ابن بابویه شهر ری آرام گرفت.
