احترام بگذاریم به خواست آتیلا پسیانی و خانواده‌اش/ تمام کنیم این چی بود، چی شدها را؟!

اتفاق بعدی این بود که برخی در شبکه‌های اجتماعی، ارتباطات دوستانه و ... شروع کردند به حرف زدن و حدس و گمان که چی بوده؟ چی شده؟ چرا؟ کی و چگونه؟ 

برخی از دوستان و یا افرادی هم که با خانواده پسیانی در ارتباط بودند در صفحات شخصی خود اطلاعاتی دادند، مثلا به بهانه این که خواستم یک مصاحبه از آتیلا بگیرم و به ستاره هم زنگ زدم و ... برخی دیگر هم مکالمات یا چت‌های شخصی خود با ستاره پسیانی و ... را عمومی کردند و در قالب دلسوزی یا ... گفتند که ستاره اینجوری گفته و ... خواهشی که دارم این است که لطفا این کار را ادامه ندهید. به تصمیم آنها احترام بگذارید.

برای آتیلا پسیانی و خانواده‌اش دسترسی به هر رسانه و خبرنگاری در داخل و خارج از کشور آسان است، اگر بخواهد که اطلاعات یا حرفی را به سمع و نظر عموم برساند این کار برای او و خانواده‌اش بسیار ساده است.

از این گذشته هم خود آتیلا پسیانی و هم فرزندانش ستاره و خسرو صفحه شخصی در شبکه‌های اجتماعی دارند و اگر لازم بدانند که باید نکته یا مطلبی گفته شود می‌گفتند. حتما برای این کار و تصمیم خود دلیلی دارند.

دیگر ارتباطات با مخاطب در جهان امروز شفافتر و ساده‌تر از این حرفهاست که فقط از طریق یک رسانه، خبرنگار یا ... صورت بگیرد.

وقتی هر شخصی با بیماری مواجه می‌شود حق او و خانواده اوست که چگونه بخواهند درباره آن رفتار کنند حتی اگر بازیگر شناخته شده‌ای هم باشد، به این حق ساده و انسانی آنها باید احترام بگذاریم.

حتما خانواده پسیانی به دلیل یا دلایلی لزومی ندیده است که در این باره بیشتر از این اتفاق نکوداشت خبر و یا عکسی منتشر کند، پس ما هم با آنها همراه شویم. اگر دوستشان داریم این کمترین کاری است که برای بازیگر محبوبمان می‌توانیم انجام دهیم.

شاید برخی بگویند آتیلا پسیانی شخصیت معروفی است و حق مردم است که نگران باشند و یا درباره اینکه چه اتفاقی برای بازیگر محبوبشان رخ داده بدانند. بله حتما نگرانی مردم طبیعی است و در حد لازم هم اطلاع رسانی شده، که ایشان درگیر بیماری بوده و خداروشکر الان حالش بهتر است. 

نکته مورد اشاره این نوشتار از بعد از این آغاز می‌شود که برای چند کلیک بیشتر، یا نشان دادن اهمیت و ارتباطات گسترده شخصی ما، یا پاسخگویی به حس کنجکاوی برخی دیگر نباید خانواده پسیانی را زیر فشار گذاشت.

تمام کنیم این، بیماریش چیه؟ ، چطور بود؟ چرا ؟ چی شد و ... یا مرحله بعد حدس و گمان‌های غیر کارشناسی، عامیانه و ... بعد هم ذکر افرادی دیگر که همین بیماری را داشتند و ارجاع به نمونه‌های مشابه و خاطرات و ... و... و... و... 

این نمونه آتیلا پسیانی را دستاویزی قرار می‌دهم که بگویم این اتفاق درباره افراد عادی هم صادق است و لطفا به حریم و فضای خانواده یا خانواده‌های درگیر با بیماری سخت، احترام بگذاریم. 

امیدوارم هیچ کس در چنین شرایطی قرار نگیرد ولی واقعیت این است که در زمان ابتلا یک شخص در خانواده به یک بیماری سخت، چنان مسائل و مصائب مختلف از آسمان و زمین نازل می‌شود که هم به لحاظ احساسی و روحی و روانی، هم از نظر درمان و اقدامات لازم پزشکی و ... شاید آخرین اولویت این است که به دیگران توضیحاتی بدهند که در شرایط آنها هیچ کمکی به هیچ کس نخواهد کرد. 

بدیهی‌ترین کار ما این است به شخص بیمار و خانواده‌اش و همچنین خواست و رفتار آنها احترام بگذاریم.