متهمان اصلی تنبلی کودکان

بسیاری از ما در خانه حداقل یکی از بچه‌های دهه هشتاد، نودی را داریم که فکر می‌کنیم در تنبلی نظیر ندارند و وقتی با دوران کودکی خودمان مقایسه‌شان می‌کنیم، تفاوتی از زمین تا آسمان می‌بینیم. مشکل کجاست؟ چرا ما در کودکی پر از جنب و جوش بودیم و به قول معروف می‌خواستیم از دیوار راست بالا برویم ولی بعضی از بچه‌های امروز گاهی حوصله غذاخوردن هم ندارند و تا هفت، هشت بار صدای‌شان نکنی حاضر نیستند سر میز غذا بیایند؟صبح‌ها باید با کلی ناز و نوازش از تخت بلندشان کنیم و تا سرویس بهداشتی همراه‌شان باشیم که مبادا از شدت خواب‌آلودگی درِ خروج از خانه را با درِ دستشویی اشتباه بگیرند!کجای کار ما به عنوان پدر و مادر می‌لنگد؟ اصلاً مشکل از ماست یا دوره و زمانه ساز‌ش با تنبلی کوک شده و به ما ربطی ندارد؟بسیاری از والدین هر روز این ها را از خود می‌پرسند و جواب درستی پیدا نمی‌کنند. بیشتر بچه‌ها با اضافه‌وزنی که ناشی از کم‌تحرکی است در خانه نشسته‌اند و ترجیح می‌دهند عوض بازی‌های پرتحرک، با انواع و اقسام بازی‌های رایانه ای وقت بگذرانند.آیا واقعاً متهمان اصلی تنبلی کودکان ما فناوری‌های جدید و بازی‌های رایانه ای هستند؟ بازی‌هایی که روزبه روز بر تعداد و تنوع‌شان افزوده می‌شود و دیگر حد و مرزی ندارند.نقش ما به عنوان والدین کجای این قضیه است؟ برای پیدا کردن متهمان و خواندن دفاعیه آن‌ها با ما همراه شوید و دلایل هرکدام را بخوانید. در نهایت تصمیم با شماست که کدام یک متهم ردیف اول خواهد بود و کدام تقصیر و تأثیر کمتری در تنبل شدن فرزندان‌مان دارد.

متهم ردیف اول| فناوری

اتهام: مشغول کردن بچه‌ها و تنبل کردن آن‌ها.

این روزها تبلت‌ها با اندازه های متفاوت مثل نقل و نبات دست بچه‌های دو، سه ساله به بالاست. تبلت‌هایی که پر از بازی‌های مختلف است و هر روز هم بر تعدادشان افزوده می‌شود. فقط کافی‌ است چند دقیقه‌ای به مکالمه دو کودک هفت، هشت ساله گوش دهید تا از تعجب انگشت به دهان بمانید.

کودک اول: «این بازی رو از گوگل پلی دانلود کردم خیلی باحاله».

کودک دوم: «جدی؟ واسه‌ منم شِیر ایت کن. آنلاین هم می‌شه بازیش کرد؟»

کودک اول:«آره. اتفاقاً نظراتش رو هم خوندم همه مثبت بود. خودم هم نظر مثبت دادم خیلی خوشم اومد. راستی ایمیلت چی بود؟»

این فقط یکی از وسایل ساده بازی بود. در مراحل پیشرفته‌تر به ایکس باکس و پلی استیشن می‌رسیم. از نظر بعضی خانواده‌ها کنسول های پیشرفته، اتفاق خوبی برای بچه‌هاست چون با امکاناتی که دارد کودک مجبور می‌شود از اعضای بدنش کار بکشد و حرکات حقیقی را در فضای مجازی انجام دهد و همچنین حین بازی چند تا مشت و لگد حواله زمین و آسمان کند و کمی تحرک داشته باشد. ولی باز هم از دنیای حقیقی دور است. این‌ها همه مشکلاتی است که فناوری با خودش به همراه آورده است. بماند که همه امکان خرید کینکت برای بازی های حرکتی را ندارند یا اگر داشته باشند هم با استقبال بچه ها مواجه نمی شود.

دفاعیه متهم:

اگر شما و بچه‌های‌تان طرز استفاده صحیح از فناوری وتکنولوژی را بلد نیستید تقصیر ما چیست؟ باز می‌رسیم به همان مثال معروف و تکراری که چاقو هم می‌تواند مفید باشد و هم مضر. مهم این است که چه کسی و چطور از آن استفاده کند.

اصلاً می‌دانید اگر ما نبودیم چه مشکلات فراوانی داشتید؟ چطور می‌خواستید به راحتی از کارت بانکی خودتان استفاده کنید و همین طور که یک پای‌تان را روی آن یکی گذاشته‌اید اینترنتی پول جابه جا و قبض پرداخت کنید؟

راحت‌ترین کار انداختن توپ در زمین ماست. بهتر است جای مقصر دانستن فناوری، بروید خودتان و اعضای خانواده تان فرهنگ استفاده درست از ما را بیاموزید.