نزدیکی ایمن در بارداری
بارداری یکی از حساسترین دورههای زندگی زنان است و روابط جنسی و زناشویی در اثر تغیرات فیزیکی و روانشناختی متعدد در دوران بارداری دستخوش تغییر میشود.
حاملگی و زایمان رابطه عمیقی با فعالیت و بهداشت جنسی دارد. تغییراتی که با حاملگی، زایمان و تغییر نقش مادری همراه است، دارای اهمیتی خاص میباشد و یکی از بحرانیترین دورههای تغییر در زندگی زن را به وجود میآورد. فعالیت جنسی طی بارداری تحت تأثیرتغییرات فیزیکی و هیجانی و همچنین عقاید و باورها در این رابطه قرار میگیرد، اما بیشتر مشکلات جنسی این دوران ناشی از باورها و تصورات غلط و عدم درک صحیح ازتغییرات فیزیکی و هیجانی طی حاملگی است. به طور کلی تاثیر بارداری برروی روابط زناشویی را میتوان به دو صورت تفسیر کرد: 1- این دوران میتواند منجر به عمیقتر شدن روابط زوجین و یا 2- منجر به از هم گسیختگی آن گردد.
عوامل موثر بر فعالیت جنسی در طول بارداری
الگوهای جنسی پیش از بارداری که شامل تعداد، دفعات نزدیکی، رضایت جنسی و راحتی و توانایی زوج در برقراری ارتباط جنسی است.
معنی و مفهوم مسائل جنسی از نظر هر کدام از زوجها
مفهوم بارداری برای هر کدام از زوجین و تجربههای قبلی در این مورد
وضعیت عمومی زن در دوران بارداری
مشکلات و عوارض پزشکی دوران بارداری
توصیههای مراقبین بهداشتی در مورد عدم برقراری روابط جنسی
خواسته یا ناخواسته بودن بارداری حاضر
ترس از صدمه به جنین و از دست دادن حاملگی در اثر برقراری روابط جنسی در دوران بارداری
نحوه پاسخدهی هر کدام از زوجین به تغییرات ظاهری و بدنی زن در دوران بارداری
در چه شرایطی فعالیت جنسی در دوران بارداری باید محدود گردد؟
سابقه تهدید به سقط
سابقه زایمان زودرس
وجود جفت سر راهی (جفتی که در پایین رحم قرار گرفته است)
نارسایی گردن رحم (وقتی طول آن در سونوگرافی کمتر از 3 سانتیمتر گزارش شود و گردن رحم زودتر از موعد آماده زایمان گردد)
انقباض زودرس رحمی و خونریزی واژینال
سابقه فشار خون افزایش یافته در اثر بارداری
پارگی زودرس پردههای دور جنین
فعالیت جنسی در دوران بارداری
بر اساس پژوهشها فعالیت جنسی زنان در طول بارداری، تحت تاثیر الگوهای جنسی آنها پیش از بارداری بوده و اغلب آنها با کاهش در میزان فعالیت جنسی در دوران بارداری روبرو میشوند. با افزایش سن بارداری، معمولا تعداد نزدیکیها به شدت کاهش مییابد، اما در تحقیقات مختلف، هیچ ارتباطی بین مقاربت مکرر و زایمان پیش از موعد به دست نیامد.
بارداری زمان افزایش هشیاری جنسی و حساسیت در بعضی از زنان است و در بعضی از موارد این حساسیت تغییری نکرده یا حتی کاهش مییابد. بعضی از پژوهشها تغییراتی را در میل جنسی همسران گزارش کردهاند. برخی از مردان نسبت به زنان باردار در دل خود، احساس احترام میکنند و نمیتوانند رابطه جنسی با همسرشان برقرار کنند. اگر همسرتان دچار اختلالاتی در میل جنسی شده است، به یک روانپزشک ماهر مراجعه کنید. گاهی همسران از پذیرش نقش پدری در آینده نزدیک نگرانند، بویژه وقتی بارداری ناخواسته بوده است. در این موارد یک مشاوره خانوادگی میتواند مفید باشد.
فعالیت جنسی در سه ماهه اول بارداری
در سه ماهه اول بارداری در اکثر زنان میل جنسی و تعداد دفعات نزدیکی کاهش مییابد. مشکلاتی چون مشکلات رودهای، تهوع و استفراغ، درد پستانها، پرخونی لگن و میل به افزایش خواب و استراحت در این دوران ممکن است میل جنسی را کاهش دهد. تردید در رابطه جنسی ممکن است مربوط به ترس از سقط جنین باشد، به خصوص اگر زوجین در بارداری قبلی سقط و عوارض مامایی دیگری را تجربه کرده باشند.
توصیهها
در صورت خستگی، زمان آمیزش باید کوتاهتر شود. این خستگی فیزیکی به دلیل تغییرات هورمونی ایجاد میشود و میتواند منجر به توقف فعالیت جنسی در بعضی از خانمها شود. به همسرتان اجازه دهید تا احساسات شما را در مورد آمیزش و لمس سینهها درک کند. به او اطمینان دهید که هنوز دوستش دارید.
بسیاری از خانمها در طی سه ماهه اول بارداری از زیر دل درد و کرامپها وکمر درد پس از ارگاسم شکایت میکنند. ماساژ کمر در این دوره علاوه بر مفید بودن احساس خوشایندی را نیز برای زنان باردار فراهم مینماید، بنابراین میتوانید از همسرتان بخواهید محبتش را با ماساژ دادن، در آغوش گرفتن و بوسیدن به شما ابراز کند. ترس از سقط، در انتهای سه ماهه اول کاهش پیدا میکند و هر دو زوج احساس امنیت بیشتری برای برطرف کردن نیاز جنسی یکدیگر میکنند. به زوجین باید اطمینان داد که این دوران بهترین زمان برای تجربه اثبات عشق و صمیمیت از قبیل بوسیدن، در آغوش کشیدن و ماساژ میباشد.
فعالیت جنسی در سه ماهه دوم بارداری
بسیاری از تحقیقات سه ماهه دوم را راحتترین زمان برای معاشقه طی بارداری دانستهاند، زیرا در این دوران مادر احساس راحتی جسمی، روانی و جنسی بهتری دارد. در سه ماهه دوم پرخونی لگن باعث افزایش واضح در شهوات شده و میتواند منجر به افزایش شدت ارگاسم در زنان شود. در این دوران بازگشت به حالت عادی پس از ارگاسم نیازمند زمان بیشتری بوده و هیچگاه به صورت کامل انجام نمیشود. ممکن است همسر به علت ترس از پارگی کیسه آب و صدمه به جنین از نزدیکی خودداری کند که میتوان به زوجین توصیه کرد از وضعیتهای دیگری برای نزدیکی استفاده کنند.
توصیه
حرکت جنین نیز میتواند موجب کاهش میل جنسی در بعضی از خانمها گردد. بسیاری ازخانمها، با احساس حرکت جنین در طی فعالیت جنسی احساس گناه کرده و تصور میکنند جنین در حال مشاهده آنها است، در حالی که این نگرانی کاملا بیمورد است، بنابراین اصلا احساس گناه نکنید.
فعالیت جنسی در سه ماهه سوم بارداری
با پیشرقت بارداری تعداد دفعات نزدیکی کاهش یافته و شایعترین علت آن ترس میباشد. زنان باردار در طول نزدیکی تحریک کمتری را تجربه میکنند. مشکلات جسمی چون شکم بزرگ، سوزش معده، پا درد، ترشح پستانها و انقباضات رحمی بر روی فعالیت جنسی تاثیر دارد. از نزدیکی جنسی در اواخر بارداری در حالتی که زن خوابیده به پشت است باید خودداری شود، زیرا رحم به عروق فشار میآورد و بازگشت خون به قلب و اکسیژنرسانی به جنین مختل میشود. درباره نزدیکی در اواخر بارداری با پزشک مشورت شود، زیرا با توجه به شرایط جسمس و تاریخچه پزشکی ممکن است فعالیت جنسی ممنوع گردد.