چرا والدین باید با کودک شان زیاد صحبت کنند؟

بیشتر والدین با کودک خود به هنگام صحبت کردن از جملات دستوری چون برو مسواک بزن، بیا غذا بخور و ... استفاده می کنند یا ممکن است آن ها را با دیگر همسالان مقایسه کنند. به همین دلیل بسیاری از کودکان هنگامی که بزرگ می شوند، نمی توانند خوب ارتباط برقرار و به درستی صحبت کنند و اگر مرتکب کار اشتباهی شوند، احساس گناه بیش از حد می کنند.

بنابراین در بسیاری از مواقع، کودکان اتفاقاتی را که برایشان رخ می دهد برای افراد دیگری همچون خاله، دایی، عمو و ... تعریف می کنند زیرا آن ها را شنونده بهتری نسبت به والدین خود می دانند. به والدین توصیه می شود در طول روز زمانی را اختصاص دهند تا با کودک خود صحبت کنند زیرا صحبت کردن با کودک می تواند به رشد اجتماعی او کمک کند و همچنین در افزایش میزان اعتماد به نفس او موثر باشد. البته والدین باید دقت داشته باشند که از لفظ مثبت برای صحبت کردن با کودک خود استفاده کنند.

اصول گوش دادن به حرف های کودک
همان طور که والدین برای صحبت کردن با کودک حوصله ندارند، به صحبت های فرزند خود نیز توجه نمی کنند. والدین به هیچ عنوان هنگامی که کودک صحبت می کند، نباید به چیزهایی مانند تلویزیون، گوشی همراه، کتاب خواندن و ... توجه کنند بلکه باید سعی کنند از طریق تماس چشمی با کودک خود ارتباط برقرار کنند.

نشان دادن درک شدن کودک توسط والدین
والدین باید بتوانند احساسات کودک را شناسایی و آن را منعکس کنند. به طور مثال وقتی که کودکی عصبی یا خوشحال است، والدین باید این احساسات را درک و آن را به کودک منعکس کنند، این باعث می شود که کودکان متوجه شوند والدین آن ها را درک کرده اند. همچنین کودکان دوست ندارند هنگامی که صحبت می کنند، حرف‌شان قطع شود، بنابراین والدین حتما باید زمانی را برای صحبت کردن و گوش دادن به کودکان خود اختصاص دهند و با توجه به سن و شرایط عقلی کودک با او برخورد کنند.

تنبیه زبانی باید قاطعانه باشد
هنگامی که کودک مرتکب کار اشتباهی می شود، والدین بهتر است با یک لحن قاطعانه با او برخورد کنند و این لحن نباید همراه با خشونت و تهدید باشد. همچنین آنان باید از توضیح اضافی به کودک خودداری کنند، هر چقدر توضیح کوتاه تر باشد اثرگذاری آن مسئله بیشتر خواهد بود.

منبع: تبیان

1696