برنامه توسعه هفتم؛ آرزوی محال یا هدفی مشخص
دعوای اقتصادی نامزدهای انتخاباتی بر سر چیست؟
منتقدان هم نظر با پزشکیان و پورمحمدی معتقدند برنامه هفتم توسعه به شدت آرمانی است و در تبیین راه کارهای مربوط به جذب سرمایه ضعیف است. از آن سو، سایر نامزدها معتقدند این برنامه قانون و لازم الاجرا است و در صورت مدیریت صحیح؛ اجرایی می شود.
به گزارش خبر فوری، یکی از اختلافات جدی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مناظره اول مربوط به «برنامه هفتم توسعه» بود که چندی پیش توسط دولت و مجلس یازدهم تهیه و تصویب شد.
گروهی از نامزدهای انتخاباتی تاکید داشتند که دولت آتی باید برنامه هفتم را به عنوان سند اصلی اقتصادی در نظر گرفته و برنامه های آن را پیش روی خود قرار دهد. محمد باقر قالیباف که به عنوان رئیس مجلس، نقشی اساسی در تصویب این سند داشته، در مناظره تاکید کرد که دولتش سند برنامه هفتم را مو به مو اجرا خواهد کرد. سعید جلیلی و تا حدی علیرضا زاکانی نیز بر این موضوع تاکید کردند.
همچنین، امیرحسین قاضی زاده هاشمی به عنوان تنها نماینده دولت در انتخابات ریاست جمهوری نمی تواند مخالف اجرای برنامه هفتم توسعه باشد؛ چرا که این سند اولا توسط دولت تهیه و به مجلس پیشنهاد شده است. اما از آن سو، دو نامزد انتخاباتی دیگر یعنی مسعود پزشکیان و حجت الاسلام مصطفی پورمحمدی، اگرچه مخالفتی با اجرای کلیات سند برنامه هفتم نداشتند، اما انتقاداتی تند را به این سند اقتصادی ایراد نمودند.
مسعود پزشکیان تاکید کرد که با توجه به وضعیت تحریم ها، مشخص نبودن آینده اقتصادی و اشکالاتی که در برنامه هفتم است، بعید است دولت آتی بتواند این برنامه را اجرا کند. او تاکید کرد که برای اجرای این برنامه باید یک وحدت ملی ایجاد شود و دولت آتی آحاد مردم را راضی به مشارکت سیاسی و اقتصادی در امور کشور کند. پزشکیان در بخشی از نطق های خود گفت: «آن‌چه که دولت به مجلس ارائه داد ۷ فصل و ۲۶ بند بود که به ۲۶ فصل و نزدیک به ۱۱۹ ماده و هزار و هشت حکم تبدیل شد که اقدامی غیر ممکن است؛ شورای نگهبان از این مصوبه ایراد گرفت و به مجلس بازگرداند و در ماده‌ای مصوب شد که ۲۶ بند از این مصوبه را دولت طی یک سال بازنگری کند و مجددا به مجلس ارائه دهد؛ معنای این حرف این است که دولتی که روی کار می‌آید، درباره این ۲۶ بند برنامه‌ریزی کند که از نظر علمی غیرممکن است.»
پزشکیان ادامه داد: «با این وضعیت، نیروها و کارشناسان، اجرای سایر بندهای برنامه نیز قابل اجرا نیست؛ مصوبه مجلس فرصتی به دولت خواهد داد که همراه با کارشناسانی که خواهد نشست و برنامه درستی را تنظیم خواهند کرد، اهداف را مجددا بازنگری کند و روشن و مشخص این هدف را به نتیجه رساند.»
از آن سو، مصطفی پورمحمدی نیز ضمن انتقاد از برنامه هفتم توسعه گفت: «همین برنامه (برنامه هفتم) در ماده الحاقی سی و پنجش ۲۵ مورد آمده که اشاره هم کردند دوستان، شش ماه تا یک سال وقت دارد تکمیل بشود. حالا برنامه پیشنهادی دولت جناب رئیسی با دو سال تاخیر تصویب شد. کشور دو سال بی برنامه بود، حالا یک مجلس دیگر، یک دولت دیگر برنامه تصویب کرده، یک دولت دیگر بایست اجرا کند که شعارهایش متفاوت است.»
اختلاف اصلی نامزدهای دو گروه بر سر توان کشور در اجرایی کردن برنامه هفتم توسعه است. موافقان برنامه معتقد بوده و هستند که دولت آتی می تواند این برنامه را اجرایی کند و به اهدافش برسد اما منتقدان آن را بلندپروازانه و غیر واقعی می دانند و معتقدند با توجه به شرایط تحریمی کشور رسیدن به رشد اقتصادی 8 درصدی (که در سند برنامه هفتم به عنوان هدف سالانه ذکر شده) ممکن نیست.
برنامه هفتم توسعه؛ هدف یا آرزو؟
مساله فوق پیش از این و در زمان تصویب برنامه هفتم نیز مورد بحث بود. منتقدان معتقد بودند برنامه هفتم به شدت آرمانی است و در تبیین راه کارهای مربوط به جذب سرمایه ضعیف است. اقتصاددانان و سیاستمداران چند انتقاد جدی به این برنامه داشتند که مهم ترین آنها بدین شرح است:
الف. منتقدان معتقد بودند برنامه هفتم به شدت بلند پروازانه است. رشد 8 درصدی اقتصادی کشور، رشد صادرات نفتی ۱۲٫۴ درصدی و رشد صادرات غیرنفتی ۲۲٫۶ درصدی در شرایطی که آینده اقتصاد ایران نامعلوم است واقعی نیست. ضمن اینکه در برنامه های گذشته نیز دولت ها نتوانستند به رشد اقتصادی ذکر شده در برنامه های توسعه دست یابند و این برنامه ها به علت عدم ترسیم درست مسیر شکست خوردند.
مرکز پژوهش های اتاق ایران در این رابطه و در نقد برنامه هفتم نوشت: « برنامه هفتم توسعه آشکارا اهداف بلندپروازانه‌‌‌ای را حتی در مقیاس جهانی دنبال می کند. رشد اقتصادی سالانه ۸درصدی، ایجاد سالانه یک‌‌‌میلیون شغل، نیل به متوسط رشد صادرات نفتی ۴/ ۱۲درصد و متوسط رشد صادرات غیرنفتی ۴/ ۲۲درصد، بخشی از اهداف این برنامه هستند. این در حالی است که در مقدمه لایحه، اشاره شده است میزان رشد اقتصادی ایران در سال‌های اجرایی سه‌برنامه توسعه پیشین به‌‌‌طور متوسط تنها ۸/ ۱درصد بوده است. سازوکارهای تامین منابع برای رشد ۸درصدی اقتصاد، رشد صنعتی ۵/ ۸درصدی، تک رقمی کردن تورم تا سال آخر برنامه و... نیز مشخص نشده و تنها به این اکتفا شده که دولت، بانک‌مرکزی و سایر دستگاه‌‌‌های اجرایی مرتبط، برنامه‌‌‌های سالانه را برای تامین مالی رشد هدف‌‌‌گذاری‌‌‌شده و مهار تورم ارائه دهند که تفاوت آن با روندهای فعلی معلوم نیست.»
ب. در این برنامه روش های جذب سرمایه ذکر نشده است. مشخص نشده که تحریم ها تا چه حد برطرف می شود و نفت ایران از چه طریق و با چه قیمتی به فروش خواهد رسید. با توجه به نزدیک بودن انتخابات آمریکا و انتخاب شدن فردی مانند ترامپ، آینده سرمایه گذاری مبهم است و ممکن است کشور با تحریمی بزرگتر مواجه شود.
ج. مرکز پژوهشی های اتاق ایران در بخشی دیگر از انتقادات خود نوشت: «در بخش سیاست خارجی برنامه، رویکردی بسیار محافظه‌‌‌کارانه اتخاذ شده است. حتی اولویت‌‌‌های سیاست خارجی به توسعه روابط با محیط همسایگی و قدرت‌‌‌های نوظهور، تقلیل داده شده است که هنوز هم کمتر از ۵درصد اقتصاد جهان را در اختیار دارند و نقش چندانی در زیرساخت‌‌‌های اساسی اقتصاد جهانی به‌‌‌ویژه زیرساخت مالی ایفا نمی کنند.»
مسعود براتی، پژوهشگر اقتصادی نیز در همین رابطه گفت: «ما به واسطه اقتصاد نفتی و پول زیادی که داشتیم پیش از این به دنبال دیپلماسی اقتصادی نبوده‌ایم اما پس از تحریم موضوع دیپلماسی اقتصادی برایمان پراهمیت شد. دیپلماسی اقتصادی یعنی مجموعه ای از برنامه ریزی ها و اقداماتی که کمک می کنند فرصت ها و ظرفیت های برون مرزی خود را بشناسیم و از سوی دیگر تهدید‌ها را نیز شناسایی کنیم. این دیپلماسی اقتصادی باید ذیل یک نظریه قابل قبول و مبتنی بر واقعیات باشد. در غیر این صورت قدرت تشخیص ندارد. در توسعه می‌بایست توازن میان ارتباط با غرب و شرق داشته باشیم اما تجربه نشان داده که با غرب نمی توانیم توسعه روابط داشته باشیم؛ بنابراین انتظار می رفت در برنامه هفتم توسعه این موضوع تعیین تکلیف شود که نشده و هیچ سمت سو مشخصی ندارد.»
این انتقادات امروز نیز در بین برخی نامزدها و کارشناسان مطرح است. با این حال، نامزدهای سمپات دولت سیزدهم معتقدند می توانند به اهداف برنامه هفتم توسعه برسند. برخی معتقدند از طریق دلار زدایی از اقتصاد و تقویت پول ملی، نزدیک شدن به چین و روسیه و بهبود روابط با کشورهای همسایه و جذب سرمایه، سامان دهی به مالیات ها، جذب بخش خصوصی و خروج دولت از کارهای بازرگانی، عدم تسلط دولت بر بانک مرکزی و استقلال این نهاد اقتصادی مهم، مبارزه جدی و ملی با مفاسد اقتصادی و ... می توان به اهداف ذکر شده در برنامه هفتم رسید. منتقدان معتقدند اجرای همه این سیاست ها نیز آرمانی است و بعید است دولت در طول 4 یا 8 سال بتواند به همه این امور توجه داشته و همه را اجرایی کند.
مشکلات اقتصادی خانوارهای ایرانی یک قلم از هزاران مشکلات ما ملت ایران زمین است!!! گره حل همه مشکلات ریز و دورشت وطن و مردم برچیدن تحریم های داخلی داخلی داخلی و خارجی کشورمان می‌باشد!!! کدامیک نامزدها مرد میدان رفع تحریم های داخلی و خارجی هستند!!!؟؟؟
دکتر جلیلی
مشکلات مملکت فقط در صورت دوختن جیب مسولین حل میشه که متاسفانه جیب های همشون سوراخ است
اين برنامه هفتم مبهم وكاملا به ضرر ملت ايران مخصوصا كارگران وكارمندان وحقوق بگيران بدبخت طراحي شده فقط به دنبال گرفتن ماليات وخالي كرئن جيب ملت طراحي شده فقط متكي به ماليات از مردم هست جون بدليل تحريم هاي كمر شكن امكان فروش منابع كشور وداد ستد اصلا وجود نداره اقاي پزشكيان وپور محمدي اين را كاملا درك مي كنند الباقي نامزد ها چون خودشان طراح ان هستند مي خواهند به هر نحوي اجرا وبه ملت فشار بياورند واين يعني بدبختي كامل وبدون جون وچرايي قشر ضعيف حامعه
سیاه بازی برای بالا بردن مشارکت راب نمی‌دهم
خدایاگازدرجھان اول یادوم باشیم کشورفقیرداشتباشدنفت درجھان چھارم باشیم ازبین ۲۰کشورآسیایی ازنظرثروت رتبہ ۱۶بہ ایران بدھندآہ ازنظرفولادھم رتبہ خوب داریم کشاورزی
دلیلش اینه که ۳۲ سال کشور دولت دست یه قشر غرب زده بوده که به جای تلاش برای پیشرفت کشور، فقط منتظر لبخند آمریکا و اروپا موندن
دعوا بر سر این است که چطوری جیب مردم و خزانه را خالی و جیب مردم لبنان غزه حوث و سوریه را پر کنند آخه وقتی که یک رئیس جمهور اصلا با ۱۰۱ درصد رآی مردم هم انتخاب شود ولی با حرف یک نفر دیگر کارها را اجرایی کند این رآی به چه درد می خورد مگر مرض داریم که رآی بدیم خوب اون خودش دستور می دهد دیگه بیکارید ها
رای همه ملت همیشه در صحنه و ولایت مدار و شهادت طلب ایران جناب آقای دکتر سید جلیلی سیاستمدار برجسته
رئیس جمهور فقط ترامپ جلیلی قیافش بیشتر از رئیس جمهوری به دورگردا می خوره
ان شاالله
یعنی مشت نشان خروار است ؟
خود برجام هم نتونست برجستگی هایی که دکتر عزیزان به جا گذاشتن رو پاک کنه شماها چه قومی هستید؟
ده تا برنامه دیگه هم باشه با این روش حکومت کردن به نتیجه نمی رسه
میشه جیگر
کافیه دولت دست جناح اصلاح طلب نباشه
ان شاالله دکتر جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
جلیلی
من و خانواده محترم
دکتر جلیلی
خدا کنه دکتر جلیلی بیاد بساط غربزده ها را جمع کنه
فقط جلیلی و دیگر هیچ
سال ۸۴ با غوغای افراطی ها که می گفتند به مصطفی معین و سپس هاشمی رفسنجانی رای ندهید و اینها همه سر وته یه کرباس هستند و رئیس جمهور هیچ قدرتی ندارد ملت کنار کشیدند و احمدی نژاد شد رئیس جمهور و بلایی سر ملت آمد طی ۸ سال ریاست جمهوری اش که هنوز هم داریم تاوان آن رای ندادن را می دهیم...نیم ساعت رای دادن که دیگر این همه ناز و ادا ندارد...با افراط گری هیچ چیز درست نمی شود
این همه رای دادیم چی شد چهل و پنج سال بدبختی کم نیست
ارزش پول ملی ؟؟؟
نرخ گرانی و تورم !!!!
کاهش قدرت خرید !!!
وضعیت اسفناک دانش آموزان و دانشجویان و اساتید !!!!
وضعیت اسفناک کارگران و کارخانه ها !!!
آمار طلاق !؟!
آمار اختلاس ؟؟؟
سهمیه بازی و رانت و فساد سیستماتیک ؟؟؟
وضعیت محیط زیست و رودخانه و کوه و دشت و جنگل و دریا و دریاچه .!!!!
قراردادهای ننگین با چین و روسیه و .....
یک کار مثبت برای ایران و ایرانی را در چهل و پنج سال اخیر نام ببرید ؟؟؟
معلوم است دعوا سر پول و ثروت و قدرت و چپاول اموال عمومی می باشد! موفق باشید ملت ایران
دعواشون الکیه، جنگ زرگریه، ۴۵ ساله با این دعواها الکی و صوری، ملت رو سر کار گذاشتن، همشون سرو ته
یه کرباسند!!🫣🤔🤬😳🙄😞
دعوا سر تقسیم منابع کشور است
من که اصلا رای نمیدم .....همشون طبل تو خالی هستن یه سری انسان منفعت طلب
به خداوندی خدا هرگز به فکر خود کشی نبودم اما الان مدتیه به این فکر افتادم در ایام نوجوانی و جوانی در سخت ترین شرایط آب و هوایی در خط مقدم جنگ بودم و بارها مجروح شدم و با حقوق معیشتی پنج و پانصد که کفاف فقط اجاره خانه و فیش آب وبرق و گاز میشه دولت چند برابر تورم ایجاد کرده در صورتی که یک ریال به معیشت بگیران اضافه نکرده و با وقاحت خود را دولت انقلابی و مردمی می نامد من که هیچ توانی برای کار ندارم چه از نظر روحی روانی چه جسمی خداوند لعنت کند ریاکاران و دو رویان را همش شعار تو خالی در فقر و فلاکت افتادیم اونوقت با تمام پررویی میان میگن رشد اقتصادی تورم منفی و ووو خدا ای خدا چرا کاری نمی کنی خسته و وامانده غرق در مشکلات اگر سانسور نشه
اقتصاد ایران در دو سه کلمه خلاصه میشود اختلاس چپاول بخور بخور
فعلا دم کانادا گرم
حالا چرا سپاهیها غصه شون شما می خواهید برو کانادا چه کار با کدام پول که حالا عزاتون است
بخاطر اینکه به قدرت برسند با هم جنگ میکنند .اصلا مردم براشون اهمیت ندارن ، چیزی که در این ۴۵ سال دیدیم همین بوده .......
امروزه رای دادن یعنی کمک به ظالم..!!
در اسلام کمک به ظالمین حرامه...!
ولعن الله امه شایعت و بایعت و ...انتخابات و راهپیمایی و .....