خداحافظی سینماها با فسیل ۳۲۶ میلیارد تومانی/ فیلمی که امید تزریق کرد

بیست‌وچهارم اسفند ماه سال گذشته بود که کمدی فسیل به‌عنوان طلیعه‌دار اکران نوروز ۱۴۰۱ به روی پرده سینماهای سراسر کشور رفت. در همان زمان، بسیاری از رسانه‌ها نسبت به انتخاب‌های ضعیف برای بسته نوروزی سینماها انتقاد کردند و از اینکه چرا کمدی پرمخاطبی در این فهرست نیست، اعتراض‌هایی را سر دادند. فسیل اما در روز اول اکران خود، ۱۳۵ میلیون تومان فروخت. در روز دوم، ۳۵۵ میلیون، در روز سوم ۵۶۸ میلیون، روز چهارم ۳۹۰ و در روز پنجم ۴۱۸ میلیون تومان گیشه داشت اما با این وجود، هرگز کسی تصور نمی‌کرد که این فیلم بتواند خود را تا اندازه‌ دومین فیلم پرمخاطب سینمای پس از انقلاب بالا بکشد.

رکوردشکنی فسیل اما در نوع خود خیره‌کننده است. این فیلم در شرایطی به دومین فیلم پرمخاطب سینمای پس از انقلاب تبدیل شد که این آمار، در بازه یک‌ساله رقم خورده است حال آن‌که نخستین فیلم این فهرست که عقاب‌های ساموئل خاچیکیان است، در سال نخست نمایش خود، کمتر از ۴ میلیون مخاطب داشته است بنابراین اگر بخواهیم به‌نسبت اکران بسنجیم، به این نتیجه می‌رسیم که فسیل، اکران چابک‌تر و مطلوب‌تری داشته و توانسته طی یک سال، بیشترین میزان مخاطب ۴۵ سال اخیر سینماها را از آن خود کند.

فسیل در شرایطی امشب از پرده سینماها پائین کشیده می‌شود که طی یک ماه اخیر، تنها در چند پردیس پایتخت، نمایش‌های محدودی داشت و چندی پیش نیز قاچاق شد. این قاچاق سبب شد تا فیلم برخلاف نظر صاحبانش، خیلی زود به اکران آنلاین بپیوندد وگرنه اگر چنین اتفاقی رخ نمی‌داد، فیلم قطعا از مرز ۳۳۵ میلیارد تومان نیز فراتر می‌رفت.

با این حال، فسیل موفق شد تا در اکران سینمایی خود، با حدود ۱۵۱ هزار سانس، هفت میلیون و ۵۰۰ هزار مخاطب داشته باشد. این فیلم موفق شد تا در این بازه، ۳۲۶ میلیارد تومان به گیشه سینماهای کشور واریز کند که حدود یک‌چهارم فروش امسال سینمای ایران است. فیلم حتی در اکران آنلاین نیز رکوردشکن ظاهر شد و توانست در چند روز ابتدایی انتشار خود، فروش ۲۰ میلیاردی را تجربه کند.

فسیل اما فارغ از این اعداد و آمار، اتفاق مهم‌تری را در سینمای ایران رقم زد و آن، تزریق حداکثری امید بود. فسیل در شرایطی به روی پرده رفت که تقریبا هیچ تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار فیلم پرمخاطبی، ریسک نمایش اثر خود را حتی در بازه‌های طلایی نوروز و عیدفطر به جان نمی‌خرید. به دلیل همین کنار کشیدن‌ها بودن که فسیل، طلیعه‌دار اکران نوروزی شد که اگر فیلم پرمخاطبی به روی پرده می‌رفت، فسیل تا این اندازه دور نمی‌گرفت.

اکران فسیل سبب شد تا مخاطب، برای تماشای تنها کمدی پرمخاطب روی پرده، رغبت ویژه‌ای پیدا کند تا در سالی که بهای بلیت، رشد ۳۳ درصدی را شاهد بود و گمانه‌ها از کاهش میزان مخاطب به همین بهانه حکایت داشتند، میزان مخاطب در همان واپسین روزهای اسفندماه، یک جهش کم‌سابقه را تجربه کند. تداوم این روند سبب شد تا اعتماد صاحبان آثار پرمخاطب برای اکران فیلمشان در سال ۱۴۰۲، جلب شود و برای سینمایی که هنوز دچار بحران‌های عمیق پساکرونایی بود و صف فیلم‌های آماده اکران، هر روز طولانی‌تر می‌شد، کورسی برای نمایش به راه بیفتد.

اکران فسیل همچنین مقارن شد با تغییر سبک زندگی بسیاری از جوان‌ها. تغییر سبک زندگی بر مبنای الگوریتم‌های دنیای نوین که سینما، یکی از شاخصه‌های اصلی آن بود. به همین دلیل، سینما رفتن به یکی از مشخصه‌هایی تبدیل شد که در طول سال نیز مداومت پیدا کرد.

حالا دیگر سینما به بخش لاینفکی از مردم ایران تبدیل شده است که دیگر نمی‌تواند رکودهای ناامیدکننده دو دهه قبل خود را تماشا کند. مطمئنا سینما برای سال جدید نیز غافلگیری‌های بسیاری به همراه دارد و گیشه آن، به‌نسبت امسال، بسیار پروارتر خواهد شد. در چنین فرآیندی است که اهرم‌هایی چون افزایش قیمت بلیت، تاثیر چدانی بر روی موج استقبال نخواهد گذاشت. این دگردیسی با اکران فسیل تلاقی پیدا کرد وبه همین دلیل، نام این فیلم و خاطرات خوش آن، تا سال‌های دراز، با مخاطبان عام و خاص سینما همراه خواهد بود.