عجیب‌ترین عکسی که تا حالا در یک پیست اسکی گرفته شده
به محض دیدن تصویر دلم خواست جای آن آقایی باشم که آن ضبط صوت بزرگ قدیمی را دستش گرفته و با استایل آبی و بنفش‌اش انگار می‌خواهد همه‌جوره به دوربین ثابت کند که به شدت خوش می‌گذراند
بیش از نیمی از زمستان با تمام بالا و پایین‌ها و اشک‌ها و لبخندهایش گذشت. زمستانی که البته برف هم زیاد داشته تا امروز. برف زیبا بود اما حس و حال روزهای برفی‌مان را نمی‌دانم. این سال‌های اخیر کمتر می‌بینم گروه‌هایی را که برای برف‌بازی به بیرون آمده باشند. حتی در پشت بام یا حیاط خانه‌ها هم انگار هیچ خبری از آن آدم‌برفی‌های دماغ هویجی نیست. چه چیزی نسبت به ۲۰ یا ۳۰ سال پیش تغییر کرده؟ زمستان همان زمستان ۳۰ سال پیش است و برف هم هنوز به همان سفیدی است، اما چرا همه چیز تا این حد تغییر کرده؟
به بهانه‌ی روزهای برفی و سکوت مهیب و سفیدی یکدستش، این بار به سراغ سه تصویر متفاوت از روزهای برفی در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ رفته‌ایم. تصاویری که احتمالا شما را هم به فکر فرو می‌برند. فکر به اینکه واقعا انگار هیچ چیزی دیگر سرجایش نیست!
دلخوشی مطلق فقط با یک ضبط صوت
تصویر اول تصویری از روزی برفی و برف‌بازی حسادت‌برانگیز تعدادی دوست احتمالا صمیمی است. شما را نمی‌دانم ولی من به محض دیدن تصویر دلم خواست جای آن آقایی باشم که آن ضبط صوت بزرگ قدیمی را دستش گرفته و با استایل آبی و بنفش‌اش انگار می‌خواهد همه‌جوره به دوربین ثابت کند که به شدت خوش می‌گذراند. بله، در آن سال‌ها لبخند زدن به دوربین چندان رایج نبود. اکثرا بدون لبخند به دوربین خیره می‌شدند و اصطلاحا «رخ عقاب» می‌گرفتند، اما قطعا بردن ضبط صوتی به این بزرگی برای اجرای مراسم برف‌بازی مستلزم داشتن یک دلِ خوش درست و حسابی است.
کلاه شاپو در برف‌بازی؟! اجازه دهید نپذیرم
نکته دیگری که در استایل همان آقای ضبط به‌دست جلب توجه می‌کند کلاه شاپوی روی سر اوست. این کلاه‌ها در دهه ۴۰ و ۵۰ محبوبیت زیادی در میان مردم کشورمان داشتند و اصلا در سال‌هایی هم تبدیل به یکی از اصلی‌ترین آیتم‌های استایل آقایان شدند، اما بعدها و در دهه ۶۰ و ۷۰ تنها قشر خاصی از مردم این مدل کلاه را به سر می‌گذاشتند. به همین خاطر هم به نظر می‌رسد که آقای ضبط به‌دست داخل تصویر فقط برای گرفتن تصویر و به قولی ژست گرفتن برای دوربین این کلاه را به سر گذاشته. انگار می‌خواسته استایلش خنده‌دارتر به نظر برسد و توجه جلب کند و البته باید اعتراف کنم که موفق هم بوده!
کلاه‌های لبه‌دار، رکن اصلی یک استایل زمستانی
تصویر دوم به زمستان و برف سال ۷۴ مرتبط می‌شود. ۳ نفر در تصویر حاضرند. دو کودک در حال برف‌بازی و یک زن چادری که منتظر تمام شدن بازی بچه‌هاست. قبل از این هم در مطالب دیگری نوشته بودم که کلاه‌های لبه‌دار، از اصلی‌ترین آیتم‌های زمستانی آن روزها به حساب می‌آمدند. فرقی نداشت که دختر باشید یا پسر، باید در زمستان این کلاه‌های بافتی که تمام صورت به جز چشم‌ها را می‌پوشاندند، روی سر می‌گذاشتید تا گرم بمانید. دو کودک داخل تصویر هم به پیروی از این قانون ویژه دهه 70 از همان کلاه‌ها به سر گذاشته‌اند.
خَز و خنده‌دار مثل استایل‌های دهه ۸۰
از شلوارهای پیل‌دار گرفته تا لباس‌های گشاد، اکثر لباس‌های دهه 60 و 70 دوباره به چرخه مد بازگشته‌اند. همین موضوع هم باعث می‌شود که تصاویر مربوط به این دو دهه به جای خنده‌دار بودن، به نظرمان جذاب برسند. اما در رابطه با استایل‌های دهه 80 نمی‌توانیم همین نظر را داشته باشیم. حتما آن ابروهای خطی خانم‌ها و آن موهای پف و کلیپس‌های بزرگ‌شان را یادتان هست. در همان سال‌ها پسران سرزمینمان ابروهای پیوندی داشتند و شلوارهای بسیار گشاد می‌پوشیدند. البته در اواخر دهه 80 این استایل‌های مردانه کمی تغییر کردند و به سمت موهای ژل‌زده و سیخ سیخی رفتند، اما آن ابروها و مدل موها و شلوارها را فراموش نمی‌کنیم.
خجسته دلان