اگر هفت، هشت میلیارد سرمایه در اختیار مهدویان قرار نگیرد، چه می‌شود؟

کیوان کثیریان منتقد سینما که در نشست بررسی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر، درباره آثار نسل جدید فیلمسازان سینمای ایران در این دوره جشنواره فجر گفت: «من یک پرسش دارم اگر هفت، هشت میلیارد تومان سرمایه در اختیار مثلا مهدویان قرار نگیرد چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ یا فیلم آبیار را نمی‌شد با کمتر از این هزینه ساخت. منتظر این هستم که سینمای ایران را از پروداکشن جدا ببینیم و منتظر بمانیم که در پایان از آن چه در می‌آید، تمام این فیلم‌هایی که پروداکشن قوی داشتند از نظر فیلمنامه ضعیف بودند و حواس فیلمساز پرت پروداکشن و شوی بزرگی است که می‌خواهد آن را اجرا کند. اساس سینما جوهره داستانی فیلم است که می‌بینیم خیلی به آن توجهی نشده است و اشکالات جزیی وجود دارد. من دوباره که «شبی که ماه کامل شد» را تماشا کردم، دیدم چه میزان حفره‌هایی در فیلمنامه آن وجود دارد که می‌شد، نباشند.»

او ادامه داد: «بنابراین این به‌روز شدن شامل فیلم دیدن، مطالعه، آشنایی با ادوات روز و... می‌شود ولی پایان ماجرا این است که من می‌گویم آن سینمایی که وجه ممیزه سینمای ما و جهان بود، این نیست. مثلا اکشنی که نرگس آبیار به عنوان یک کارگردان زن بخواهد بسازد را ما قبلا توسط کاترین بیگلو در این ژانر تجربه کردیم که با فیلمش تا پایان ماجرا رفت. نمی‌گویم این کار را نکنیم، اصلا باید این کار را بکنیم اما معتقدم که آنچه که وجه ممیزه ما با سینمای جهان به شمار می‌آمد، چنین چیزی نبود، هیچ کدامش.»

این منتقد سینما با اشاره به یکی از آثار این دوره جشنواره بیان کرد: «حتی «مسخره‌باز» هم که فکر می‌کنیم خیلی خلاقانه و جدید است در پایان نمونه‌های خارجی داریم که بسیار جلوتر از این است که بازیگوشی و فانتزی بیشتر دارند و هزینه تولیدشان کمتر شده است. خوب است که ما این مسیرها را برویم اما باید بگویم که وجه ممیزه ما چیزهای دیگری بود که در انتها به داستان و فیلمنامه می‌رسید و نمی‌دانم آن را چقدر داریم از دست می‌دهیم.»

منبع: خبر آنلاین

1981