افغانستانِ طالبان؛ گرسنگی شدید میان هزاره‌های غارنشین بامیان/ چیزی برای خوردن وجود ندارد

ساکنان دره "بامیان" افغانستان سال‌ها با "بخور و نمیری" زندگی کرده‌اند اما پس از قدرتگیری دوباره طالبان در این کشور، افغان‌های روستایی این منطقه که در غارهای کوهستانی حومه آن زندگی می‌کنند، از گرسنگی و ترس ضعیف‌تر شده اند.

خبرگزاری فرانسه در گزارشی به وضعیت مردم ساکن در مناطق غارنشین دره بامیان پرداخته و از درد، فقر و گرسنگی آنها پس از قدرتگیری طالبان می‌گوید.

دره مرکزی و ناهموار "بامیان" افغانستان که به عنوان یکی زیباترین مناطق این کشور شناخته می‌شود محل زندگی چند صد خانواده‌ای است که در خانه-غارهای این منطقه زندگی می‌کنند. غارهایی که توسط راهبان بودایی قرن پنجم در میان صخره‌های ماسه- سنگی تراشیده شده‌اند.

پس از تصرفات ماه آگوست (مرداد) طالبان، وضعیت زندگی ساکنان روستایی غارهای بامیان که یکی از فقیرترین جوامع افغانستان هستند، بدتر شد.

پس از قدرتگیری طالبان در افغانستان و تصرف این کشور از سوی آنها، وضعیت اقتصادی و معاش ساکنان دره تاریخی "بامیان" در این کشور وخیم‌تر شده است/ عکس: خبرگزاری فرانسه

این افراد در چندکیلومتری مجسمه‌های غول پیکر بودا زندگی می‌کنند.

طالبان 2 دهه پیش و در دوران حکومت قبلی خود (1996- 2001) دو مجسمه تاریخی بودا در این منطقه را با دینامیت و تسلیحات توپخانه‌ای نابود کرد.

"فاطمه" از ساکنان غارنشین این منطقه می‌گوید که خانه او در بارندگی‌های شدید یک سال و نیم پیش تا حدی فرو ریخت و این زن 55 ساله و سه نفر از اعضای خانواده‌اش مجبور به اسکان در یک خانه غارشکل 6 متری شدند.

برخی از خانواده‌های بامیان با کار در مزارع سیب‌زمینی، زنده مانده اند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

او که صورتش را با نقاب مشکی پوشانده، می گوید: ما امشب چیزی برای خوردن نداریم. زمستان در راه است و ما چیزی برای گرم کردن خود نداریم".

وی گفت: "ما با بدبختی و بیچارگی زندگی می‌کنیم".

دست خالی باز می گردیم

این روزها کارگران و باربران غارنشین بامیان دیگر دستمزد روزانه خود را دریافت نمی کنند. دستمزدی که تنها صرف تهیه غذا و سیر کردن آنها می‌شد.

در این منطقه تنها برداشت سیب زمینی ادامه دارد، تنها محصول قابل کشت در ارتفاع 2500 متری از سطح دریا.

طالبان در سال 2001 دو مجسمه بزرگ و تاریخی بودا در بامیان را با سلاح‌های توپخانه ای و دینامیت تحریب کردند/ عکس: خبرگزاری فرانسه

"مهرام"، آجرچی 42 ساله می‌گوید: "هر روز صبح به بازار بامیان می‌روم اما دست خالی به خانه باز می‌گردم".

وی گفت: وقتی اینجا کار بود روزانه 300 افغانی (3.75 دلار) درآمد داشتم.

اکنون این خانواده با فرستادن فرزندان خود برای کمک به برداشت سیب زمینی زنده مانده‌اند.

این مرد افغان می‌گوید: "کشاورزان به جای پول و حقوق، کمی سیب زمینی به فرزندان ما می‌دهند". "سیب زمینی و کمی نان تنها چیزی است که ما داریم".

او افزود: " 10 روز دیگر محصول سیب زمینی این فصل تمام می‌شود و ما واقعا گرسنه خواهیم ماند. مردم خواهند مرد".

مانند بسیاری از مردم منطقه بامیان بیشتر خانواده‌های غارنشین این منطقه نیز "هزاره" هستند. اقلیت قومی که بیشتر آنها شیعه هستند و قرن‌ها در افغانستان به حاشیه رانده شده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند.

چند صد خانواده بامیان در غارهایی زندگی می‌کنند که توسط راهبان بودایی قرن پنجم در صخره‌های منطقه ساخته شده است/ عکس: خبرگزاری فرانسه

قدرتگیری و پیروزی طالبان در اواخر ماه مرداد که گروهی سنی و تندرو محسوب می‌شوند باعث وحشت این جامعه غارنشین و روستایی شده است.

"آمنه" مادر 40 ساله ساکن این منطقه که 5 فرزند دارد، می‌گوید: "این بسیار ترسناک است".

وی افزود: آنها تا کنون به اینجا نیامده اند و احتمالا هم نخواهند آمد".

سرما در راه است

آمنه پرده ورودی خانه- غار را کنار می‌زند و سکوی تراشیده شده با دو بالشتک روی آن، فرش نخ نما و اجاق هیزمی که یک لایه دود روی آن نشسته را نشان می‌دهد.

در نزدیکی در ورودی کمی سیب زمینی وجود دارد که تنها غذای این خانواده است.

افراد ساکن در غارهای بامیان از فقیرترین مردم افغانستان هستند و تسلط طالبان زندگی آنها راسخت تر کرده است/ عکس: خبرگزاری فرانسه

او می‌گوید: چوب و هیزم هم بسیار گران شده است.

این منطقه هرگز برق نداشته است و مردم منطقه برای آوردن آب نیز مسافت زیادی را تا پائین رودخانه طی کنند.

"سیف الله آریا" معاون رئیس شورای محلی منطقه می‌گوید که وضعیت بسیار وخیم است.

او می‌گوید: "مردم این منطقه بسیار فقیر هستند، بسیار فقیر".

آریا افزود: اکثر افراد این منطقه روزانه یک وعده نان و سیب زمینی می خورند.

او گفت که هرگز ندیده سازمان‌های غیردولتی به این منطقه برسند و درخواست‌های آنها برای کمک از مقامات محلی بی پاسخ مانده است.

وی تاکید کرد با شروع فصل سرد، بسیاری از مردم اینجا مطمئنا خواهند مرد".

منبع: عصر ایران

70