نخستین وبینار «ارتباطات آئینی: تجربه زیسته اربعین» برگزار می‌شود
نخستین وبینار «ارتباطات آئینی: تجربه زیسته اربعین» توسط گروه ارتباطات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه و با مشارکت دانشگاه‌ها و مراکز مختلف علمی روز چهارشنبه 21 مهر 1400 به شکل مجازی برگزار خواهد شد.
حسن بشیر، دبیر علمی این وبینار و استاد ارتباطات بین‌الملل دانشگاه امام صادق (ع) در مورد عنوان وبینار و اهمیت نگاه مبتنی بر تجربه زیسته اظهار کرد: اربعین وجوه مختلفی در تاریخ اسلامی ـ شیعی دارد. در حقیقت اربعین تجلی مداوم عاشورا است که در فرایند تاریخ طولانی به شکل‌های مختلف بازنمایی شده و هم‌اکنون به شکل راهپیمایی و زیارت اربعین و مراسم پیرامون آن مطرح است. مطالعه اربعین می‌تواند از جنبه‌های مختلف معرفت‌شناسی، هستی‌شناسی، روش‌شناسی و انسان‌شناسی صورت گیرد. همه این جنبه‌ها می‌توانند در فهم ما از حادثه عاشورا و پدیده اربعین که محصول تعامل مداوم انسان با عاشورا و حضرت سید الشهداء (ع) و حوادث مربوطه است، تاثیر زیادی در رشد و تعالی انسان داشته باشد.
وی افزود: انسان با تجسم سازی ذهنی ـ عینی خود از تاریخ و حوادث تاریخ، می‌تواند نوعی از «تجربه ذهنی ـ تاریخی» به دست آورد که این تجربه یک تجربه پدیدارشناسانه در حوزه فهم و ادراک است. اربعین، این تجربه را به شکل یک عمل عینی که در راهپیمایی و زیارت و مراسم مربوطه تجلی می‌یابد در اختیار تک‌تک افرادی که در این مراسم حضور دارند در اختیار می‌گذارد. بنابراین، هر فرد اربعینی یک تجربه زیسته مربوط به خود از اربعین را خواهد داشت که علاوه بر شناخت عمومی از حادثه اربعین نوعی از معرفت‌شناسی شخصی را نیز در وجود وی به وجود می‌آورد که زاییده علم یا تحلیل‌ها و تفسیرهای علمی نیست، بلکه تجربه خالص و مستقیم فرد از ارتباط با عاشورا است که به شکل‌های گوناگون در این مسیر اربعینی در ذهن و روح وی شکل می‌گیرد. نگاه به این تجربه‌ها و طرح و بررسی و تحلیل آنها می‌تواند ما را در شناخت عینی‌تر عاشورا و تأثیرات آن در ساخت فرهنگ اسلامی ـ شیعی ـ انسانی تأثیرگذار باشد.
استاد ارتباطات بین‌الملل درباره شکل‌گیری این تجربه زیسته بر مبنای عقل، روح و قلب اشاره و بیان کرد: تجربه زیسته با سه ساحت عقل، روح و قلب ارتباط عمیقی دارد. عقل تجربه عینی و پدیدارشناسانه را شناسایی و صورت‌بندی می‌کند. این صورت‌بندی عقلانی برای فهم این تجربه و درک گفتمانی آن در رابطه با گفتمان‌ها و حوادث دیگر بسیار مهم است و نقش اساسی در تعیین جهت‌گیری آن و ایجاد نوعی از مفصل‌بندی با حوادث و گفتمان‌های دیگر دارد. روح، یک درک دیگر شهودی ـ معنوی را از حوادث تاریخی و وقایع عینی هم‌زمان و درزمان می‌تواند داشته باشد که در ترسیم اهمیت و ارتباط آن با این جهان و آن جهان حائز اهمیت است. بدون درک روحانی، فهم عقلانی، یک فهم کامل از تاریخ و وقایع جاری نخواهد بود. این پیوند و فرایند فهم با ادراک قلبی تکمیل می‌یابد. قلب، می‌تواند احساس و فهم مستقیم بدون واسطه با مسائل مختلف ایجاد کند. قلب یک مخزن ارتباطی میان درون و بیرون فرد است که با ویژگی‌های ماهیتی عقل و روح تفاوت قابل‌توجهی دارد. ادراک قلبی تولیدکننده یک رابطه عمیق درونی با اتفاقات بیرونی است. به عبارت دیگر، اگر ساحت عقل، یک ارتباط عقلانی میان پدیده‌ها و تحلیل آنها ایجاد می‌کند، و ساحت روح نوعی از ارتباط شهودی را به وجود می‌آورد، ساحت قلب در حقیقت ماهیت اساسی پدیده را ملموس‌تر و تجربی‌تر می‌کند و ارتباط واقعی را می‌سازد.
وی ادامه داد: این سه ساحت در اربعین تجسم ابعاد وسیع آن برای ساخت انسان است. این انسان در حوزه اسلامی-شیعی بهره‌های فراوان می‌برد، اما در حقیقت بشریت به‌طور عام نیز از این حادثه تاریخی که منعکس‌کننده اخلاق، جهاد و شهادت برای نجات انسان است نیز بهره‌های خود را می‌برد.
رئیس سابق آکادمی آکسفورد برای تحصیلات عالی، تاکید کرد: فهم پدیدارشناسانه اربعین، نیازمند درک عینی تجربه‌های فردی و در سطح فراتر اجتماعی است. این تجربه‌ها، ذخایر مهمی برای فهم عاشورا در ذهنیت اسلامی ـ شیعی ـ انسانی است. درک و فهم افراد، و شناخت این درک، ما را در شناخت عمق حضور و نفوذ عاشورا در جامعه اسلامی و انسانی آشنا می‌کند. به همین دلیل گروه ارتباطات پژوهشگاه حوزه و دانشگاه با همکاری دانشگاه‌ها و مراکز مختلف علمی، این وبینار را برای کشف و تدوین این تجربه‌ها و تحلیل آنها برگزار کرده است.
بشیر در این زمینه خاطرنشان کرد: این وبینار نخستین اقدام در این زمینه است اما امیدواریم که این جریان به شکل مداوم در وبینارها، سمینارها و نشست‌های مختلف ادامه یابد.
وی اظهار امیدواری کرد که بحث در مورد تجربه‌های زیسته اربعین، در آینده به شکل گسترده‌تری با فراخوان از کلیه کسانی که به یک تجربه قابل انعکاس در این زمینه دست‌یافته‌اند، مطرح گردد و نسبت به ثبت این تجربه‌ها و بازتولید آنها به شکل‌های مناسب هنری-ادبی اقدام شود.
بشیر در پایان تاکید کرد: تجربه زیسته اربعین که می‌تواند به شکل فردی و جمعی در قالب‌های مختلف هنری بازتولید شوند، نباید فقط برای جامعه ما تدوین شود بلکه انتقال این تجربیات با زبان‌های مناسب بین‌المللی و با استفاده از سبک‌های مختلف علمی ـ هنری ـ ادبی برای جوامع مختلف جهانی باید مورد توجه جدی قرار گیرد. عاشورا و اربعین متعلق به همه انسانیت است و انسان امروز به‌شدت نیازمند فهم چنین تجربه‌های ماندگار و ارزشمند است.
وبینار مزبور چهارشنبه 21 مهر 1400 از ساعت 9 تا 12 برگزار می‌شود و شرکت در آن از طریق لینک‌های https://vc.rihu.ac.ir/ch/meeting4 و https://heyatonline.ir/fa/heyat/3042 امکان‌پذیر است.
66
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ؟؟؟!!! --- با چه دلیل از قرآن و عقل ملت هاي مسلمان را با هزینه های کلان که هیچ بازده مثبت و سازنده برای دین و مذهب و برای پیشرفت و پویایی و شکوفایی سالم جوامع مسلمان ندارند می توان با مراسم و مناسک و شعایر من در آوردی متضاد با محکمات قرآن و عقل بنام دین و مذهب سال و 12 ماه پیوسته در طول قرنها سر گرم کرد و این زیانهای سر سام آور جبران ناپذیر را به حساب دین توحیدی و عقلانی خدا و پیامبر و مذهب عقلانی اهل بیت مظلوم آن حضرت گذاشت؟؟؟!!! دین شناسانی که بر برپایی این مراسم و مناسک و شعایر من در آوردی اصرار می ورزند اذهان ملل جهان را با ارقام و امار علمی منور سازند و ثابت کنند چنین اصراری از صدر اسلام قرن به قرن تا عصر حاضر ما چه بازده مثبت و سازنده ای برای پیشبرد دین خدا و مذهب تشیع و برای پیشرفت و شکوفایی و پویایی دینی و مذهبی و علمی و رفاهی سالم و خدا پسندانه ی جوامع مسلمان داشته است؟؟؟!!! سکوت و بی تفاوتی در مقابل این من در آوردیهای سر تا سر زیان آفرین ضد قرآن و عقل بی تردید نشانه ی قرآن ستیزی و دین گریزی و تهی بودن وجود مروجان آنها از ایمان به خداوند آفریدگار جهان هستی و لگد زدن به دین وحیانی او و دهان کجی به خواسته های توحیدی یگانه ذات اقدس او است که سر انجام برای این مروجان بعلت کتمان حقایق محکم و مفصل قرآنی و رقیب تراشی برای خداوند یکتا ؛ بحکم خداوند در قرآن بجز نفرین خدا و محرومیت از رحمت الهی و محشور شدن باشیطان و عذاب ابدی و نابخشودنی دوزخ بازده دیگری نخواهد داشت .
فر آیند نخستین وبینار : «ارتباطات آئینی: تجربه زیسته اربعین» چه خواهد بود؟ --- این نخستین وبینار «ارتباطات آئینی: تجربه زیسته اربعین» اگر خارج از پرتو حد و مرزها و ملاک و معیارهای شناختهای اصیل فرهنگ الهی خرد گرای دین داری و مذهب داری قرآنی سازماندهی و ارائه گردد ؛ هرگز نخواهد توانست دین قرآنی – توحیدی الهی و مذهب تشیع اهل بیت پیامبر اسلام را از اسارت کلاف سر در گم من در آوردیها و خرافات و جعلیات بشری که دین و مذهب را در تضاد با محکمات قرآن و در تعارض بااصول منطق عقل در خود در نوردیده است رهایی بخشد ؛ و همان آثار شومی که خداوند در قرآن نسبت به بروز آنها در نتیجه ی فوت پیامبر اسلام در آیه « وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَنْ يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا وَسَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ » ﴿ آیه ۱۴۴ سوره آل عمران ﴾ هشدار داده است تکرار خواهند شد و ادامه خواهند یافت. دانشمندان ؛ بویژه دانشمندان دین شناس و مذهب شناس اگر انگیزه ی جدی راستین دفاع از دین خدا و مذهب تشیع و زدودن من در آوردیها و خرافات و جعلیات بشری دین زدای متضاد با محکمات قرآن ومتعارض با احکام عقل را از دین و مذهب دارند ؛ موظف اند این وبینار را در پرتو شناختهای محکم و مفصل دین داری و مذهب داری قرآنی انجام دهند. اگر چنین وبیناری در پرتو محکمات خرد گرای شناختهای قرآن انجام گیرد برای همه ی دین داران روشن و مشخص خواهد شد کدام دین داری و مذهب داری خدا پسندانه است و کدام دین دین داری و مذهب داری در تضاد با خواست خداوند و در تعارض با احکام عقل است و مشخص می گردد چرا و با چه دلیل از قرآن و عقل به زدایش چنین تضاد و تعارضی در پرتو محکمات مفصل قرآن با روشهای علمی – منطقی بگونه ای سازمان یافته هنوز پرادخته نشده است. اهداف هر وبیناری بنام دین و مذهب اگر در پرتو محکمات قرآن و احکام عقل سازماندهی نشوند متاسفانه باید گفت این اهداف هیچ بازده مثبت و سازنده ی خدا پسندانه ای برای دین و مذهب و برای بشریت نخواهند داشت . اهداف چنین و بیناری اگر با نادیده گرفتن شناختهای قرآن و احکام عقل تهیه و تنظیم شوند بجز هدر دادن وقت و داراییهای کلان و جلب خشم خداوند و تعمیق جهل و نادانی نسبت به ضروریات دین و مذهب و ایجاد و تثبیت گمراهی در این زمینه اثر دیگری برای بشریت به بار نخواهند آورد.