هتل دراکولا تعطیل شد
راه ورود به خرابه متروک معروف به پاساژ دراکولا که تا مدتی قبل محل تجمع معتادان بود مسدود شد.
قصر دراکولا در کوهستان‌‌های دوردست تاریک نیست؛ اینجاست؛ درست در قلب تهران؛ در یکی از کوچه‌های فرعی بین خیابان‌های انقلاب و جمهوری. ساکنان آن هم خدمتگزاران خون‌آشام پیر نیستند، مشتری‌های تریاک و شیشه هستند که شعله فندک را زیر مواد گرفته‌اند و دود را بالا می‌کشند.
ساختمان قدیمی محل تجمع معتاد‌ها شده است. هم در باز است و هم پنجره و هم دیوار فروریخته راه ورود معتادان را باز گذاشته است. می‌شود رفت و یک دور در حیاط و طبقات زد و بیرون آمد. ساختمانهای اطراف بیشتر کارگاه، مغازه و انبار است.
وقتی هوا تاریک می‌شود، کوچه‌ها خلوت می‌شوند. شب‌ها می‌شود دسته‌های مصرف‌کنندگان مواد‌مخدر را شمرد. درون تاریکی شعله‌هایی روشن است و نور به دیوار‌های قدیمی قصر دراکولا می‌تابد.
از شلوغ‌ترین چهارراه شهر به سمت جنوب می‌رویم. یک ماه تا نوروز مانده و هنوز بازار شب عید شروع نشده است. پلیس و نیروهای شهربان در چهارراه ولیعصر مستقر هستند. تعداد دستفروش‌ها تا قبل از غروب زیاد نیست.
انگار روی مشتری‌هایی که عصر‌ها از سرکار برمی‌گردند، بیشتر حساب می‌کنند. خیابان ولیعصر در فاصله بین جمهوری و انقلاب، پر از فروشگاه‌های لباس است.
در مغازه‌های خیابان‌های لبافی‌نژاد و فلسطین انوع پوشاک زنانه را می‌توان دید؛ از لباس عروس تا پیراهن‌های نخی خانگی. در فرعی‌ها مغازه‌های فروش پارچه و دکمه و چوب‌لباسی هم به چشم می‌خورد. در موج ششم کرونا و اومیکرون، بعضی از فروشندگان و مشتریان ماسک زده‌اند. خیابان‌‌ها پر از خودرو‌های شخصی و باری است.
کوچه امیر مهرداد را به سمت پایین می‌رویم، کمی مانده به کوچه رازی می‌شود ساختمان دراکولا را دید. ساختمان قدیمی آجری که آثاری از نمای زیبای گذشته هنوز روی سردر و پنجره‌های آن دیده می‌شود؛ شکلی شبیه صدف و یک پنجره دایره‌ای.
باقیمانده پنجره‌ها چوبی هستند. تیر‌های سقف هم چوبی است. مهم‌ترین اتفاق این است که جلوی در و پنجره‌های طبقه اول تیغه سیمانی کشید‌ه و راه ورود معتاد‌ها را بسته‌اند.
ظاهرا نمای ساختمان در حال بازسازی بوده که کار ناگهان متوقف شده است. آقا ابراهیم، نگهبان یکی از ساختمانهای تجاری اینجاست. می‌گوید که چند سال قبل پیمانکاری در حال بازسازی ساختمان دراکولا بود، ولی کار را رها کرد. آقای قربانی، نگهبان یک ساختمان دیگر است.
او می‌گوید که ساختمان دراکولا در دوران فعالیت نزدیک 30مغازه و واحد تجاری داشت، اما از مدتی قبل که فرسودگی آن مشخص شد و بعد هم که آب و برق آن را قطع کردند، متروکه شد.
به سمت پایین می‌رویم. دراکولا ظاهرا ملک بزرگی است. یک در دیگر در کوچه رازی قرار دارد که قفل بزرگ ضد‌اسید به آن زده‌اند. از لای در می‌شود بخشی از ساختمان را دید. معماری و شکل در‌های بلند چوبی نشان می‌دهد که شاید در سال‌های 30ساخته شده باشد. لوله گاز از سر علمک قطع است، ولی سیم برق و تلفن هنوز وجود دارد.
محله غیرمسکونی
در این اطراف فقط چند مجتمع مسکونی پیدا می‌شود. همه ساختمان‌ها به شکلی به‌کار پوشاک مربوط هستند. سراغ یکی از خانه‌ها می‌رویم. علی‌اصغر ایروانی و همسرش با روی خوش ما را به سمت پشت‌بام راهنمایی می‌کنند تا بتوانیم بالا و پشت ساختمان دراکولا را ببینیم.
گاراژ یا پاساژ دراکولا زمانی محل شغل‌های مختلف مانند نجاری بود، ولی به‌تدریج تعداد تولید‌کنندگان و فروشندگان پوشاک در آن زیاد شد. نام صاحب آن به‌گفته اهالی محله «آزاد» است و ملک به وارث تعلق دارد، ولی کسی مالک اصلی را ندیده و تنها در مواردی با وکیل او روبه‌رو‌شده‌اند.
در مورد پاساژ دراکولا حتی گفته می‌شود در زمان فعالیت هم، فرسودگی ساختمان، متروک بودن بعضی قسمت‌ها و اینکه محل اقامت برخی اشخاص شده بود، بارها باعث شکایت اهالی به کلانتری و شهرداری شده است. همین ویژگی‌ها باعث شد که نام آن را دراکولا بگذارند.
ایروانی می‌گوید: «چندسال قبل بهره‌برداران تصمیم به بازسازی گرفتند و پیمانکار با ایجاد ستون‌های آهنی قصد داشت بنای اصلی را پایدار کند. نمای تعدادی از ساختمانهای دور حیاط را هم با کاشی‌های جدید پوشاندند.
یا به‌دلیل مسائل مالی یا جلوگیری مالک اصلی، کار بازسازی متوقف شده است. آنهایی که مغازه‌ها و کارگاه‌های خود را ترک کرده بودند دیگر برنگشتند و ساختمان به حال خود رها شد تا به این شکل درآمد.»
به هرترتیب اهالی همچنان نگران هستند که نکند معتاد‌ها دوباره راهی به درون ساختمان پیدا کنند و این بنای وسیع باز هم تبدیل به محل اقامت آنها شود و دوباره دود ناشی از آتش‌های شبانه همه‌جا بپیچد و البته شاید در آینده‌ای نزدیک، همین اندک مقاومت این بنای رها شده سه‌راه جمهوری نیز پایان یابد و آوار شود.
تیغه‌کشی در پی تماس اهالی با 137
شهرداری تهران در رویکرد جدید خود تصمیم گرفته‌است مشکل حضور معتادان متجاهر در سطح شهر را حل کند. علیرضا زاکانی، شهردار تهران به‌عنوان رئیس «قرارگاه اجتماعی» این موضوع را دنبال می‌کند.
با شهرداری منطقه 11تماس گرفتیم تا درباره ساختمان دراکولا سؤال کنیم. به‌گفته محمد احمد محرابی، معاون خدمات شهری منطقه و همینطور یاسر علیزاده، شهردار ناحیه یک این منطقه به‌دنبال تماس‌های شهروندان با تلفن 137درباره مشکلات حضور معتادان متجاهر در این ساختمان، در ایام تعطیلی نیمه بهمن‌ماه تمام مسیر‌های ورودی ساختمان تیغه‌کشی شد و دیگر امکان ورود به آن وجود ندارد.
