بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و نقش مرموز امارات
سایت عربی 21 به نقش امارات متحده عربی در بازگشت سوریه به اتحادیه عرب پرداخت و آن را «مرموز» توصیف کرد و چنین نوشت: اکثر مداخلات امارات در پرونده های منطقه خاورمیانه و آفریقا، مداخله ای مثبت نبوده است که احترام کشورهای عربی و جامعه بین المللی را برانگیزد.
محمد النجار در عربی 21 چنین نوشته است:
امارات متحده عربی، فضای حاکم بر منطقه را برای بازگشت سوریه به اتحادیه عرب مناسب دید به ویژه که کشورهایی مثل عمان و بحرین و الجزایر و تونس، روابط خود را با دمشق از سر گرفتند یا اصلا قطع نکردند. دیپلماسی امارات در مسیر بازگشت سوریه به آغوش کشورهای عربی فعالیت کرد احتمالا با این انگیزه که حضور و پویایی خود در منطقه را ثابت کند و در این زمینه از قطر که نقش های بین المللی متعددی در افغانستان و لیبی و یمن و فلسطین ایفا کرده است، عقب نماند.
اکثر مداخلات امارات در پرونده های منطقه خاورمیانه و آفریقا، مداخله ای مثبت نبوده است که احترام کشورهای عربی و جامعه بین المللی را برانگیزد. امارات به علت مداخله هایش در سودان و لیبی و سومالی و دیگر کشورها، در آفریقا بدنام شده است و احتمالا بازگشت سوریه به اتحادیه عرب را فرصتی مناسب دیده است تا لکه ننگ ناکامی ها و رسوایی های قبلی خود را پاک کند.
امارات خصومت دیرینه با اسلام گرایان دارد و حتی فعالیت مسالمت آمیز گروه های تبلیغی اسلامی را خطری برای خود می داند. همچنین امارات به یکی از ابزارهای دست صهیونیسم در منطقه تبدیل شده است به طوری که سالگرد تاسیس «کشور اسرائیل» را جشن می گیرد و سرود ملی صهیونیست ها را می خواند. شاید هدف امارات از تلاش برای بازگرداندن سوریه به اتحادیه عرب، فاصله انداختن بین ایران و حزب الله و سوریه باشد که به نفع رژیم اشغالگر است. این کار از طریق امضای قراردادها و اعطای وام های اغوا کننده صورت می گیرد که ایران نمی تواند به سوریه بپردازد. بنابراین بعید نیست که امارات به دنبال در اختیار گرفتن بیشترین مقدار پروژه های بازسازی در سوریه باشد تا پولی را که با یک دست می پردازد با دست دیگر بازپس بگیرد.
در سایه رقابت سخت بین عربستان سعودی و امارات، ابوظبی تلاش می کند ریاض را به عقب براند و خودش پرچمدار کشورهای عربی شود. اما محمد بن زاید رئیس امارات باید بداند اگر نفت نداشت و چمدان های پر از درهم را با هواپیما به دیگر کشورها نمی فرستاد، نمی توانست سرنوشت برخی انسان ها را به بازی بگیرد و بر سیاست های کشورهای فقیر تاثیر منفی بگذارد.
مردم رنج کشیده و آواره سوریه، محمد بن زاید را بخاطر حرکت در جهت منافع نظام سوریه به زیان منافع مردم این کشور که نیازمند ثبات و بازگشت امن به کشورشان هسنتد، نخواهند بخشید. تلاش هایی که بن زاید انجام داد تا کشورهای عربی را برای رای دادن به نفع بازگشت نظام سوریه به اتحادیه عرب متقاعد کند، لکه ننگی بر پیشانی او و متحدانش و همدستانش باقی خواهد ماند.
