کشف اتاق خواب 2 هزارساله بردهها در روم باستان؛ اثری از غل و زنجیر نیست
این کشف واقعیتهای تلخ زندگی طبقات پایین جامعه را در دوره روم باستان را به تصویر میکشد.
اتاق خواب کوچکی که به احتمال زیاد نزدیک به ۲۰۰۰ سال پیش توسط بردگان مورد استفاده قرارگرفته میشد، در یک ویلای رومی در نزدیکی پمپئی در ایتالیا کشف شد.
این اتاق در ویلای چیویتا جولیانا (Civita Giuliana) و در فاصله ۶۰۰ متری شمال دیوارهای ویرانههای پمپئی قرار دارد.
داخل این اتاق دو تخت مشاهده شد که یکی از آنها دارای تشک است. علاوه بر این، دو محفظه کابینتی کوچک به همراه چند کوزه و ظروف سرامیکی هم بود که از داخل آنها بقایای دو موش معمولی و یک موش صحرایی به دست آمد.
در بیانیه وزارت فرهنگ ایتالیا آمده است: «این جزئیات بار دیگر بر شرایط نابسامان و بهداشت ضعیف طبقات محروم جامعه در آن دوران صحه میگذارد.» اما آنچه قابل ذکر است این است که هیچ نشانهای از میله، قفل یا زنجیر برای به بند کشیدن ساکنان این اتاق یافت نشد.
اتاق بردگان در شهر پمپئی، ایتالیاخبرگزاری فرانسه
اثاثیه این اتاق از طریق تکنیک منحصر به فرد قالبگیری که منحصرا در ویرانههای پمپئی در همان نزدیکی به کار گرفته میشود، بازسازی شد.
به دلیل فوران سال ۷۹ پس از میلاد مسیح، همه چیز توسط ابر آذرآواری (جریانی از گاز داغ و سنگ) احاطه شد و متعاقبا به خاک جامد تبدیل شد. همان طور که مواد آلی به مرور زمان تجزیه میشوند، در داخل زمین فضاهای خالی ایجاد میکنند که پس از پر شدن با گچ، شکل اصلی خود را آشکار میکنند.
گابریل زوکتریگل، مدیر پارک باستان شناسی پمپئی در این زمینه توضیح داد که «امکان ساخت قالبها، یعنی پر کردن فضاهای خالی باقی مانده در لایه خاکستر ناشی از فوران کوه آتشفشان وزوو با گچ، این امکان را فراهم کرده تا به یک تصویر تقریبی از اتاقی که احتمالا خدمتکاران و بردهها در آن زندگی میکنند برسیم.»
حفاری در پمپئیHANDOUT/AFP or licensors
فعالیتهای حفاری در ویلای چیویتا جولیانا به سالهای ۱۹۰۷ تا ۱۹۰۸ باز میگردد؛ البته پس از این که مقامهای مجری قانون متوجه وجود حفاریهای غیرمجاز و غارت در این محل میشوند، در سال ۲۰۱۷ بار دیگر حفاریها در این محل از سر گرفته میشود.
هیچ نشانهای از میله، قفل یا زنجیر برای به بند کشیدن ساکنان این اتاق یافت نشد.چه شباهتی بین بردگان اون زمان وحال ما
برده های اونها از مردم هم اکنون ایران زندگی مرفه تری داشته اند.روی تخت و تشک می خوابیده اند و یک سقفی هم روی سرشان بوده است.مردم سیستان و بلوچستان زیر کپر زندگی می کنند و از سر فقر و نداری روی حصیر و موکت می خوابند.