کرباسچی: اقتصاد کشور را با صادرات بادمجان و کدو بچرخانیم؟

غلامحسین کرباسچی درباره کیفیت مناظره نامزدهای ریاست جمهوری گفت: من مناظره شب گذشته را دیدم و نسبت به مناظره‌های قبلی که برگزار شده بود، شرایط بهتری داشت. شاید صدا و سیما ارزیابی‌اش این بوده که مناظره‌های قبلی کیفیت لازم را نداشته است؛ به همین خاطر تغییراتی داده بودند. مناظره شب گذشته از نظر مباحث و فن مناظره جذاب‌تر بود. منتهی در این مناظره‌ها کسی نباید توقع داشته باشد که برنامه سیاسی، اقتصاد، فرهنگی به صورت کامل مطرح شود. در این مناظره‌ها بیشتر جهت‌گیری‌های کلی باید مطرح می‌شود و نقدهایی که به جهت‌گیری‌های طرف مقابل وجود دارد را بررسی می‌کنند.

وی  در ادامه در رابطه با جهت‌گیری‌های نامزدها بیان کرد: آقای پزشکیان به صورت شفاف گفتند که جهت‌گیری‌هایشان درباره مسائل اصلی که کشور درگیر آن است چیست. اما درباره آقای جلیلی اینکه بتوانیم بادمجان و کدو صادر کنیم چقدر از حجم اقتصاد کلان کشور است؟ اقتصاد کشور که با صادرات گوجه نمی‌گذرد. اینکه کل اقتصاد کشور را روی صادرات صیفی جات به روسیه متمرکز کنیم و سر مردم را گرم کنیم، جای مبادلات اصلی ما را نمی‌گیرد. کلیاتی که آقای پزشکیان شب گذشته مطرح می‌کردند مسائل کلان بود. مثلاً ما اینترنت را درچه فضایی می‌خواهیم؟ اگر دسترسی ما به دنیا قطع باشد که چیزی از اطلاعات و فناوری به ما نمی‌رسد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب درباره نگاه غیرواقعی تندروها به سیاست خارجی اظهار داشت: در رابطه با سیاست خارجی اگر بگوییم به اندازه ۲۰۰ کشور فرصت داریم که درست نیست. این کشورها به خاطر هماهنگی با ابرقدرت‌ها اصلاً ما را تحویل نمی‌گیرند. اینکه شما با ۵ ابرقدرت دنیا دعوا کنید، کسی پول شما را نمی‌دهد. ۲میلیون صادرات نفت هم که بیان شد، آمار دقیقی نبوده و آنچه در بودجه آمده متوسط صادرات ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار بشکه بوده است. در حالیکه متوسط قیمت هر بشکه سال گذشته ۸۱ دلار بوده اما قیمت ایران ۶۱ دلار و ۳۰ درصد تخفیف ارائه شده است. این پول از جیب ملت می‌رود و باقیمانده پول ما هم بلوکه شده است. اقتصاد کشور با این آمارها و حرف‌ها راه نمی‌افتد.

کرباسچی درباره تأثیر مناظره پزشکیان-جلیلی بر آرا خاکستری و عدم مشارکتی‌ها گفت: مردم یک نارضایتی بسیار شدیدی از وضعیت کشور دارند. جامعه‌ای که ناراحت است را نمی‌توان سرزنش کرد که چرا رأی نمی‌دهید. مردم حق دارند ناراضی باشند، منتهی اینکه رأی ندادن ابعاد نارضایتی را تشدید می‌کند یا نظام فکر دیگری کند، با تجربه‌ای که در این مدت کسب شده نشان می‌دهد که رأی دادن و ندادن چه تأثیری دارد. به هر صورت حضور آقای پزشکیان فرصتی برای جامعه ایران است. استفاده آقای پزشکیان از نیروهای کارشناسی که به شعار دادن و حرف‌های کلی و صحبت‌های رویایی بسنده نمی‌کنند، کافیست. اینکه ما خود را در زمین حفظ کنیم بهتر است تا اینکه فکر رفتن به فضا باشیم.