زیل-4102؛ کادیلاک شوروی/ تصاویر
زیل-4102، خودرویی آزمایشی و لوکس، با طراحی شاسی مونوکوک و استفاده از مواد پیشرفته مانند فیبر کربن، نوآوریهای قابل توجهی را در صنعت خودروسازی شوروی سابق ارائه کرد. این خودرو که قرار بود جانشین نسل قبلی زیلها شود، با ویژگیهایی مانند سیستم تعلیق مستقل و امکانات رفاهی پیشرفته، خودرویی فراتر از زمان خود بود.
امو زیل شرکت خودروسازی روس است، که در سال ۱۹۱۶ تأسیس شد و تا سال 2021 که آخرین اخبار در رابطه با فعالیت های آن موجود است، چندین بار اعلام ورشکستگی کرد.
ZIL-4102 خودرویی آزمایشی از کلاس لوکس با ارتفاع کوتاهتر از نوع سدان همین برند بود. با توجه به شکل ظاهری و جزئیات لوکس، به این زیل لقب کادیلاک شوروی داده بودند.
این خودرو برای جایگزینی بدنه نسل ZIL-117 و به طور خاص مدل ZIL-41041 (1986) توسعه یافت. تا سال 1988، دو نسخه آزمایشی صنعتی ساخته شد: یکی به رنگ تیره و دیگری به رنگ روشن. در سال 1996، خودروی رنگ تیره از هم جدا شد.
این مدلها برای اولین بار از زمان معرفی مدل ZIL-114، خانوادهای از بدنههای کاملاً جدید را نشان میدادند. در طول فرآیند طراحی، طراحی برخی عناصر مانند چراغهای عقب و آینههای جانبی، در آخرین اصلاح و بازطراحی بدنه نسل قبلی - ZIL-41047 (1986) - به کار گرفته شد.
تفاوتهای اصلی طراحی زیل جدید نسبت به نسل قبلی عبارتند از:
شاسی مونوکوک - به جای ساختار سنتی شاسی
عناصر بدنه فیبر کربن: سقف و پانلهای کف، کاپوت و درب محفظه بار
سیستم تعلیق مستقل عقب جدید
از نظر امکانات اضافی، یکی از نوآوریهای مشخصه زمان آینده: یک پخشکننده سیدی به جای ضبط کاست.
شروع دیرهنگام کار و شرایط نامطلوب سیاسی اقتصادی موجب توقف تخصیص بودجه به کارخانههای خودرو برای توسعه در آن زمان شد و در نهایت این خودرو به تولید انبوه نرسید - موضوع با چند نسخه آزمایشی صنعتی به پایان رسید.
مشخصات فنی زیل:
تپنده 8 سیلندر 300 اسب بخاری با جعبه دنده 3 سرعته اتوماتیک/ دیفرانسیل عقب
طول 5960 میلیمتر، عرض 1995 میلیمتر، ارتفاع 1470 میلیمتر، فاصله بین محورها 3300 میلیمتر، وزن 3250 کیلوگرم