استرس و فشارخون چه تأثیری بر سلامت چشم دارد؟
درست مانند بسیاری از اعضای بدن انسان، چشمان ما به تدریج در طول زمان قابلیت خود را از دست داده و ضعیف تر می شوند. نتایج یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که چگونه استرس و فشار خون می‌تواند این روند پیری را تسریع کند.
مطالعات جدید نشان می دهد،مواردی مانند استرس و افزایش فشار خون بر سلامت چشم تاثیر منفی داشته و حتی می تواند به آب سیاه یا گلوکوما منجر شود. این تحقیق بر اساس آزمایش‌هایی است که روی موش‌ها انجام شده است و محققان معتقدند که همان اصول احتمالاً برای چشم انسان نیز اعمال می‌شود.
یکی از پیامدهای رایج استرس روانی حتی در سالم ترین انسان‌ها، افزایش فشار داخل چشم یا فشار خون چشمی یا فشار مایع در چشم است. به نظر می رسد که استرس فیزیولوژیکی افزایش این فشار ممکن است با نشانگرهای پیری بیولوژیکی مرتبط باشد که می تواند به صورت تغییرات در برچسب های مولکولی روی دی ان ای و پروتئین هایی ظاهر شود که روشن یا خاموش شدن ژن ها را کنترل می کنند.
دکتر دوروتا اسکورونسکا کراوژک (Dorota Skowronska-Krawczyk) چشم پزشک و استاد دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در این رابطه می گوید: تغییرات اپی ژنتیکی که در طول این مطالعه مشاهده کردیم نشان می دهد که تغییرات در سطح کروماتین به صورت تجمعی و به دنبال چندین نمونه از استرس به دست می آید. این یافته ها فرصتی را برای ما فراهم می کند تا از کاهش بینایی جلوگیری کرده و بتوانیم بیماری را زودتر تشخیص دهیم. طی این مطالعه، پژوهشگران عصب بینایی چشم های موش ها را بررسی کرده و به جایی تمرکز کردند که سلول‌های شبکیه در پشت چشم به هم رسیده و عصبی را تشکیل می دهند که به مغز می رود.
در موش‌های جوان تر تفاوت کمی در مقایسه با حیوانات کنترل وجود داشت، اما در موش‌های مسن تر، آن هایی که فشار چشم کمی بالا داشتند، از دست دادن آکسون‌ها یا رشته‌های عصبی به وضوح دیده می شد که در موارد گلوکوم نیز اتفاق می‌افتد. به بیان دیگر، به نظر می‌رسید که موش های مسن تر نسبت به تغییرات فشار روی چشم هایشان حساس تر بودند که این فشارمنجر به آسیب ناشی از التهاب و از دست دادن تدریجی عملکرد سلولی می شود که به طور طبیعی رشد آن سال‌ها طول می کشد.
فار داخلی چشم در انسان، ثابت نیست، اما این فشار در طول روز در نوسان است. نوسانات شدیدتر و طولانی‌تر با پیشرفت گلوکوم مرتبط بوده‌اند و محققان بر پایه این مطالعه جدید فکر می کنند که اثر تجمعی این نوسانات و فشاری که به چشم وارد می کند، مسئول پیری بافت است. متاسفانه در حالی که هیچ راهی برای معکوس کردن کامل آسیب گلوکوما وجود ندارد، می توان آن را مدیریت کرده و تشخیص به موقع آن تفاوت قابل توجهی در کاهش بینایی ایجاد می کند. شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Aging Cell منتشر شده است.
