آیا تنهاترین پرنده جهان از تنهایی خارج می‌شود؟
تک درنای سیبری که ۱۵ سال است به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند قرار است یک همسفر بلژیکی پیدا کند.
کوروس ربیعی رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست مازندران گفت: موضوع انتقال یک قطعه درنای سفید سیبری از بلژیک به ایران، پارسال توسط محیط زیست و برخی تشکل‌های داخلی و خارجی مطرح و امسال نیز به صورت جدی‌تر پیگیری شد.
او افزود: فردی در بلژیک موافقت کرده است تا یک قطعه درنای سفید سیبری را که در اختیار دارد به صورت رایگان در اختیار سازمان محیط زیست قرار دهد تا همسفری برای تک درنای ایران در مسیر مهاجرت باشد.
ربیعی با بیان اینکه مقدمات این انتقال در ایران فراهم شده است، ادامه داد: موافقت‌های گمرک و دامپزشکی کشور در این خصوص گرفته شده و حتی فضایی نیز در تالاب فریدونکنار برای حضور این درنای بلژیکی تعبیه شده است تا پس از ورود دو درنا بتوانند کنار هم زندگی کنند.
رئیس اداره نظارت بر امور حیات وحش محیط زیست مازندران گفت: برای نهایی شدن این انتقال طرف بلژیکی باید چند مجوز از گمرک و دامپزشکی کشور خود و کنوانسیون بین المللی حفاظت از گونه‌های در معرض خطر دریافت کند که این کار‌ها در جریان است.
او با بیان اینکه طرف بلژیکی هنوز این مجوز‌ها را نگرفته است، افزود: تک درنای سیبری تا اسفند ماه در تالاب سرخرود می‌ماند و اگر قرار است درنایی از بلژیک به مازندران منتقل شود باید زودتر این کار انجام گردد.
کوروس ربیعی گفت: این اقدام برای حفظ مسیر مهاجرتی درنای سفید سیبری به ایران در حال پیگیری است.
طرح‌هایی برای احیای درنا‌ها در دهه ۷۰ و ۸۰ با حضور کارشناسان خارجی و همکاری سازمان حفاظت محیط زیست، روسیه و بنیاد جهانی درنا‌ها مانند انتقال درناهای پرورشی به فریدونکنار اجرا شد اما هیچکدام آن‌ها به سرانجام نرسید.
سرنوشت سه جمعیت درناهای سیبری
درناهای سیبری به سه جمعیت شرقی، غربی و مرکزی تقسیم می‌شوند که جمعیت شرقی آن شامل حدود سه هزار درنا است که همچنان به چین مهاجرت می‌کنند، جمعیت مرکزی آن نیز که به هند مهاجرت می‌کردند منقرض شدند و جمعیت غربی نیز به ایران می‌آمدند.
جمعیت گله غربی درناهای سفید سیبری در سال ۱۹۳۰ بیش از ۲۰۰ قطعه برآورد شده بود که به دلایلی تعداد آن‌ها در سال ۱۳۸۵ به دو قطعه درنای امید و آرزو کاهش یافت و با مرگ آرزو، "امید" آخرین بازمانده جمعیت غربی درناهای سفید سیبری شد و در این سال‌ها به تنهایی به ایران مهاجرت می‌کند.
درنای اُمید، برای رسیدن به ایران دو ماه در مسیر روسیه، قزاقستان و جمهوری آذربایجان پرواز می‌کند تا خود را به تالاب بین المللی فریدونکنار در مازندران برساند و حدود چهار ماه از فصل سرما را نیز در این تالاب سپری می‌کند و اسفند ماه دوباره به سیبری بر می‌گردد.
درنای امید پنجشنبه ۵ آبان امسال با طی کردن ۳۶۰۰ کیلومتر وارد تالاب فریدونکنار شد.
گلنگ دره منطقه آرام وبکری است در طببیعت شهر سنگی سامن ملایر ، از کودکی همگام رفتن به مدرسه می دیدم که درنا های زیبا در آسمان و طبیعت این دره تا اسفند زندگی می کردند بدلیل فقر اطلاعات و نبود فضای اینترنت نمی دانستیم اساسا ایندره را چرا گلنگ می گویند درسکوتی که از این دره عبور می کردم دقت می کردم ببینم آثار کندن گلنگ دراین دره زیبا است تا اسن اواخر با شگفتی هنگام مطالعه پی بردم اساسا وجه تسمیه گلنگ نه به معنی ابزار فلزی ساختنانی است نه بلکه گلنگ نام پرنده حلال گوشتی بوده که بعد از هجوم مغولها احتمالا بنام درنا تغییر نام یافته . و جالب تر اینکه کودکی برمی گردد به قبل انقلاب که این اواخر که بندرت آنجا می روم دیگر هیچ خبری نیست معلوم شد این پرنده زیبا از سیبری در آذرماه تا اسفند از مهاجرین این دره زیبا بوده با این مطلع تاسف من ازدیاد پیدا کرد که یعنی چی ؟؟؟ حتی عرضه نداشتیم حیات وحش این پرنده را ایمن کنیم که گوچ نکند عجب با این اوصاف غمگین باید گفت دره زیبای ما بدون گلنگ شد ؟ آرزو که مرد !! امید را نگذارید بمیرد چرا که بچه های ما دوست دارند گلنگ دره را با درنا ببینند ترا به خدا محیط زیست را تخریب نکنید تا بچه های ما نیز مانند کودکی های ما هنگام عبور از گلنگ دره در سامن دوباره درنای سفید مهاجر را ببینند . نه برای گوشتشان که خوراک متجاوزین به محیط زیست بوده که برای آسمان آبی خوش رنگ گلنگ دره که بر فراز آن فرزندان ما ازدیدن حرکت زیبای درنا لذت ببرند و .......
نکنید این کار رو. جون حیون بدبخت رو میگیرید....چون این کاره نیستید هر دو شون رو میکشید....
مردم از گرسنگی هر دو تاشون را شکار می کنند و میزارن زیر پلو
هردوبه فنا رفتند