آئین تعویض پرچم و گلباران حرم رضوی+ عکس

چگونه شیطان دین داری و مذهب داری متدینان را نابود می سازد؟ --- بشر با پیگیری مسایلی بنام دین و مذهب که در قرآن بگونه ای مجمل و نا رسا ذکر گردیده و در چگونگی عمل به احکام دین و در مفاهیم اعتقادات دینی قرآنی هیچ تاثیری ندارند به شکستن دستور فرآنی خداوند به منع پیگیری این گونه مسایل: « وَلَا تَقْفُ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَالْبَصَرَ وَالْفُؤَادَ كُلُّ أُولَئِكَ كَانَ عَنْهُ مَسْئُولًا » ﴿ آیه ۳۶ سوره اسراء ﴾ اقدام می کند و با این اقدام راه را به روی شیطان برای تحریف ذهن دین دارن با تخیلاتی بی ربط با دین و ناقض حد و مرزهای دین داری قرآنی و دین زدا و هلاکت بار فراخ باز می گذارد و با این رفتار زمینه ی نابود سازی یک عمر دین داری خود و گمراهی هم نوعان خود را در گرایش به من در آوردیهای ساخته و پرداخته ی تخیلات خود و دیگران بنام دین و مذهب فراهم می سازد و خود و پیروان خود را در این زمینه از مصادیق این آیات قرآنی : « قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا. الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا. أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا. ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا.» ﴿ آیات ۱۰۳- ۱۰۶ سوره کهف﴾ قرار می دهد.

پیامبر گونه و علی وار دین خدا و مکتب توحیدی اهل بیت را تبلیغ کنیم --- اصرار مردم بر پشت کردن به روشنگریهای سرشت نشین آشکار قرآن کریم در زمینه ی حد و مرزها و هشدارها و باید و نبادهای قرانی که می باید در روش دینداری بعنوان خواست حتمی خداوند مورد توجه و پایبندی و عمل همه ی پیروان دین قرار گیرند هرچند پیامبر اکرم (ص) و مؤمنان را بعلت رویگردانی مردم از رهنمودهای انکار ناپذیر قرآن سخت آزار و زجر می داد ولی هرگز آن حضرت و پیروان صدوق او را از ادامه ی راه ایمان به دینی که خداوند مطابق با داشته های فطرت پاک بشری برای بشریت تعیین و ارسال کرده بود لحظه ای باز نمی داشت و آنان با اصرار و عزمی راسخ به پیروی از این دین با بذل و ایثار عزیز ترینهای خود و با ایمان خدشه ناپذیر به یاری خداوند تا رسیدن به بزرگ ترین آرزوی خود یعنی شهادت در راه تبلیغ اهداف الهی انسان ساز که از عسل برای آنان شیرین تر بود این راه را بی وقفه ادامه می دادند.

پیروی از من در آوردیها یک عمر دیدین داری را تباه می کند --- هر انسان دین دار مذهبی اگر با بی توجهی به حد و مرزها و ملاک و معیارهای قرآن که توان پیامبران و سایر بندگان مقرب و غیر مقرب را تعیین می کنند بی توجه و بی تفاوت باشد و از من در آوردیها و احادیث و روایات جعلی که در تضاد با حد و مرزهای مذکور برای بزرگان دین توان فرا طبیعی و خداگونه و مراسم و مناسک و شعایر ابتکاری تخیلات ذهن بشر ترویج می کنند ، پیروی کند به قرآن دهن کجی و پشت کرده و بحکم قرآن در آیات 103- 106 سوره کهف زیان کار ترین انسان شناخته شده و یک عمر دین داری خود را تباه می کند.

نتیجه ی نادیده گرفتن حد و مرزهای تعاملی قرآن چیست؟ --- از دیدگاه دین ، بشر اعم از این که بنده ی مقرب خدا باشد یا نباشد بحکم قرآن و عقل در زمان و مکان و نیازها و توان ناچیز خود محدود است و به همین اندازه به وجود خود و محیط خویش آگاهی کسب می کند و در خود و محیط خویش تاثیر گذار و از خود و این محیط تاثیر پذیر می باشد. خداوند آفریدگار حد و مرزهای کلی این محدودیت بشری را در قرآن کریم در باره ی پیامبران که مقرب ترین بندگان به ذات اقدس الهی هستند و در باره ی سایر افراد بشر برای جلوگیری از توهم و تخیل و تصور ظرفیتی فرا تر از محدودیتهای بشری با روش کلی و در زمینه ی چگونگی برخورد تعاملی خدا پسندانه میان افراد بشر چه مقرب و چه غیر مقرب بیان کرده است. با توجه به حد و مرزهای توان فیزیکی و ذهنی بشر بدیهی است خداوند آفریدگار جهان هستی که از علم و توان بی حد و مرز برخوردار است و به زمان و مکان محدود نیست به بشر هشدار دهد از این حد و مرزها فراتر نرود و فراتر تصور نکند. بشر با عقلی که خداوند به او داده نیک می تواند حد و مرزهای تعیین شده در قرآن در زمینه چگونگی تعامل و بر خورد با خویشتن خویش و تعامل با خداوند آفریدگار و با هم نوعان خویش و دیگران و دیگرها را تصور و درک کند. دین سرشت نشین بی نقص خداوند که جهت رهایی بشر از سر در گمی در انتخاب روش و چگونگی تعاملات مذکور به بشر ارسال گردیده در قرآن کریم شالوده ی شکل گیری تصور و درک صحیح حد و مرزهای همه انواع تعاملات را به او یاد آوری نموده و حجت را بر او تمام کرده است. قرآن کریم و به بشر هشدار داده است که نادیده گرفتن این شالوده بشر را به چه بلایا و آفتهای زیانبار جبران ناپذیر در این زندگی و پس از مرگ دچار خواهد ساخت. این هشدار بگونه ای است که خود بشر هنگامی که زمان یاد آوری برخوردها و حساب برخوردها و تعیین پیامدهای این بر خوردها پس از مرگ فرا می رسد خود او به احکامی که در این زمینه نصیب او گردیده اذعان کند و تسلیم این احکام شود. نادیده گرفتن حد و مرزهای تعاملی سرشت نشین تعیین شده از جانب خداوند در قرآن پیامدهای شوم حتمی گریز ناپذیر برای بشر خواهد داشت. چگونگی پایبندی بشر بنام دین و مذهب به حد و مرزهای قرآنی ملاک و معیار تعیین پاداش و مجازات برای رفتارها و گفتارها و پندارهای بشر است که می باید با نهایت آگاهی همیشه مد نظر باشد.