چرا امام علی(ع) تنها بر قصاص قاتل خود تأکید داشت؟/ نقش قطام در شهادت حضرت علی بزرگنمایی شده؟
یکی از سؤالاتی که در بررسی تاریخ زندگی حضرت علی(ع) توجه را به خود جلب می‌کند، فرمان آن حضرت پیش از شهادت است. در وصایای امام(ع)، نقل شده که فرمودند اگر من از دنیا رفتم فقط ابن‌ملجم را قصاص کنید.
اگرچه ممکن است ازظاهر وصیت، چنین برداشت شود که قاتل، یک نفر است؛ ولی بر اساس منابع، دست کم دو نفر همراه ابن ملجم برای ترور امام(ع) در مسجد حاضر بودند. گزارش‌هایی نیز، از نقش غیرمستقیم اشعث بن قیس کِندی در این ماجرا حکایت دارد.
از این فراتر، می‌بینیم که یکی از اعمال شب نوزدهم ماه مبارک رمضان،صد بار تکرار این عبارت است: «اللهم العن قتلة امیرالمومنین»؛ یعنی خدایا! قاتلان امیرالمؤمنین(ع) را از رحمت خود دور دار و نه قاتل. بررسی‌ها نشان می‌دهد که داستان مشهور پیمان سه نفر از خوارج برای قتل همزمان حضرت علی علیه السلام، معاویه و عمروعاص، نمی‌تواند چندان قابل اعتنا باشد.
از یک سو، ناکامی ترور دو تن دیگر مشکوک به نظر می‌رسد، به خصوص که عمروعاص به مسجد جامع مصر نرفت و فرد دیگری را به جای خود برای نماز فرستاد که کشته شد.
پژوهش‌هایی، سیاست معاویه در ترور مخالفان را تشریح کرده است و نقش عمروعاص در ترور و شهادت مالک اشتر،گمانه‌زنی‌ها را در رد آن داستان مشهور، تقویت می‌کند. از مضمون وصیت امام(ع) هم می‌توان حدس زد که همان زمان نیز، کسانی به مشارکت افرادی در این ترور اعتقاد داشتند.از سوی دیگر، دربارۀ این که ابن‌ملجم از خوارج بوده است، تردیدهایی وجود دارد. کتابی چاپ الجزایر که نسخه‌ای از آن در کتابخانۀ تخصصی امیرالمؤمنین علی(ع) مشهد موجود است، این فرضیه را تقویت کرده تاجایی که می‌توان گفت نقش پررنگ قطام در آن داستان، برای تکمیل پازلی است که تلاش می‌کند با سرگرم کردن مخاطب، این سوال را بی‌پاسخ بگذارد که چطور به شکل اتفاقی، درست زمانی امام(ع) ترور می‌شوندکه برای جنگ دوباره با معاویه، اقداماتی کرده‌اند؟ این مستندات، پرده از وقایعی ناشنیده در تاریخ اسلام بر می‌دارد.
منبع: خراسان
24
حضرت علی در کدام راه به افتخار شهادت رسید؟ --- امیر مؤمنان و مولای متقیان حضرت علی (ع) جان بر کف و مجاهد اول پس از پیامبر اکرم و صمیمی ترین فدایی و مدافع دین خدا و احکام و اعتقادات سرشت نشین و قابل درک و اثبات و انکار ناپذیر قرآن در مقابل تحریف گریهای بشری بود و در همین راه به افتخار عظیم شهادت فی سبیل الله رسید. افتخار پیروان تشیع علوی در پیروی صادقانه و جدی از راه امیر مؤمنان در جهاد علمی و عملی بی وقفه و بی امان علیه تحریف گریها و خرافه گستریهای بشر است ؛ یعنی تحریف گریها و خرافه گستریهایی که پیوسته بصورت روز افزون ضد دین خدا و قرآن و عقل و اهل بیت توسط دین فروشان و مذهب فروشان دنیا پرست و از خدا بی خبر با اصرار انجام می گیرند و دین و مذهب ساده ی الهی را بغرنج و بدنام و منفور می سازند. محال است انسانی حق گرایی همچون امیر مؤمنان علی (ع) که بمانند پیامبر اکرم (ص) با پیروی عالمانه از قرآن و عقل دین داری می کرد راهی را غیر از آنچه که خداوند در قرآن برای بندگان تعیین کرده است بر گزیند ، و محال است در باره ی قصاص قتلی که آن حضرت را به شهادت رساند راه غیر قرآنی را انتخاب نماید زیرا امام حکمت و عدل هرگز از راه حکمت و عدل فراتر پیش نمی رود.