چرا حسین بن علی (ع) حاضر به اسارت و گرفتاری خانواده خویش شد؟

محرم ماهی است که عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قیام کرده و به اثبات رسانده است که در طول تاریخ، همیشه حق بر باطل پیروز شده است. محرم ماه خداست، ماهی که بهترین بندگان خدا در دست بدترین موجودات زمینی به شهادت رسید. واقعه عاشورا مصیبتی است که بزرگی آن قابل وصف نیست و چه مصیبتی از این بالاتر که فرزند امام علی (ع) که جانشین پیغمبر خدا (ص) بود توسط کسانی که خود را از امت رسول خدا (ص) می‌دانستند به شهادت رسید.

حجت‌الاسلام مهدی گرجی بیان کرد: یکی از روز‌های پرخاطره‌ای که هرساله برای ملت مایه شور، نشاط و امید است، روز عاشوراست. بی‌شک این موضوع ریشه در آرمان‌های بلند الهی و سابقه مجاهدت‌های مجاهدان بزرگ دارد که درراه آزادی انسان و نجات آن‌ها از بند بندگی مستکبران و ظالمان صورت گرفته است.

وی ادامه داد: روز عاشورا بنا بر منابع تاریخی و معارف اسلامی سابقه بسیار دیرینه‌ای دارد، در این روز اتفاقات خاص و مهمی در عالم جهان آفرینش به وجود آمده است. روز عاشورا برای ملت ما و برای آزادگان جهان دارای یک جایگاه خاص در میان حرکت روح‌بخش و آزادی‌بخش حسین بن علی (ع) امام بزرگوار شیعیان بوده است که در این روز تمام هستی خود را فدای خداوند متعال کردند.

حجت‌الاسلام گرجی افزود: ما باید عاقلانه در کنار ابراز احساسات و شور و نشاط اسلامی، عشق و علاقه به خاندان عصمت و طهارت را در اولویت قرار دهیم و همچنین از هدفی که ایشان دنبال می‌کردند هرگز غافل نشویم. حال این سؤال مطرح می‌شود، شخصیت بزرگی همچون حسین بن علی (ع) که ستاره درخشان آسمان بندگی خداوند بودند، شخصیتی که او را از سطر دعای عرفه و در ظهر عاشورا می‌توان شناخت، در پی چه هدفی جان خود و عزیزترین بندگان خود را فدای آن کرد و حاضر به اسارت و گرفتاری خانواده خویش شد؟

به گفته وی، عشق عمیق امام حسین (ع) به لقاء پروردگار و عرفان تعالی آن حضرت و توجه به معنویت و بریدن از دل‌بستگی‌ها، اقدام ایشان همچون اقدام ابراهیم (ع) رقم خورد که اسماعیل خود را به قربانگاه برد. اما با این تفاوت که این بار اسماعیل‌های بزرگی فدای خداوند شد.

حجت‌الاسلام گرجی خاطرنشان کرد: شایسته است در این روز علاقه‌مندان به امام حسین (ع) بدون پیرایه و به‌ دور از خرافات، حکیمانه و در عین‌حال عاشقانه به عزاداری و احیای نام و قیام ایشان اشک ریخته و به حماسه بزرگی که در روز عاشورا شکل گرفت، بیش از پیش بیندیشند. البته ما نباید تنها به روی تاریک عاشورا اعم از ظلم، ستم و ناجوانمردی که در حق امام شیعیان شد بپردازیم چرا که روی روشن این واقعه سرشار از برادری، مودت، محبت، تواضع، شجاعت و ایثار است.

وی در پایان افزود: هیچ‌چیز مانند اشک بر حضرت حسین علیه‌السلام و عشق به او باعث تقرب به خدا و کسب معارف اسلامی نیست. حسین (ع) به موضوعی جز رضای خداوند نمی‌اندیشید، علاوه بر آن حُسن نیت و نوع مدیریت و برنامه‌ریزی ایشان بود که توانست این واقعه بزرگ را در تاریخ اسلام جاودان کند.

منبع: جام جم آنلاین

10