یک جامعه شناس:
عدم توانایی خانواده ایرانی در تبدیل رهایی فرزند از والدین به مرحله "استقلال تعاملی"
یک جامعه شناس گفت: نظام آموزشی کشور و خانوادههای ایرانی هنوز نتوانسته رهایی فرزند از والدین را به مرحله استقلال و استقلال تعاملی برساند.
به گزارش خبر فوری به نقل از ایسنا، دکتر علیرضا شریفی یزدی، جامعه شناس و عضو پژوهشکده خانواده با اشاره به مراحل رشد فرزند، گفت: هم زیستی، دوختگی، اعتیاد به والدین، عادت کودک به والدین، وابستگی به فرزندان، رهایی فرزند ، استقلال و استقلال تعاملی از جمله مهم ترین مراحل رشد یک کودک به شمار می آید، به طوری که هر کدام از این مراحل تعریف و ویژگیهای منحصر به خود را دارند.
وی همچنین در ادامه افزود: بسیاری کودکان پس از مراحل دوختگی، اعتیاد و عادت به والدین، متاسفانه حتی پس از گذشت سال های بسیار نیز در این مرحله میمانند، برای مثال یک مرد میانسال می تواند در بین سنین ۶ تا ۸ سال ثابت بماند.
عضو پژوهشکده خانواده با بیان این که وابستگی های ابتدایی امکان استقلال را از فرزند می گیرد، اظهار کرد: وابستگی های ابتدایی در افراد در دوران کودکی همواره می تواند معضلات و مشکلات بسیاری را برای فرزند در دوران بزرگسالی به همراه داشته باشد.
وی با بیان این که گذار سنت به مدرنیته مراحل رشد فرزندان را ارتقاء داده است، عنوان کرد: رها شدگی و آزادی فرزند از پدر و مادر خویش در دوران گذار سنت ها به دوران مدرنیته ارتقاء یافته است، به طوری که فرزند در این مرحله می تواند بدون حضور پدر و مادر زنده مانده و مشغول خوش گذرانی باشد.
شریفی یزدی همچنین در ادامه تاکید کرد: نظام آموزشی کشور و خانواده ایرانی هنوز نتوانسته رهایی فرزند از والدین را به مرحله استقلال و استقلال تعاملی برساند، به طوری که هویت خانوادگی مناسب پس از رها شدگی در فرزندان به وجود نمی آید و بر همین اساس فرزند می تواند به راحتی پدر و مادر خود را طرد کرده و کنار بگذارد.
وی با اشاره به دوران پس از رها شدگی فرزند از خانواده، اظهار کرد: خانواده ها باید پس از رها شدگی، فرزند خود را در مسیر استقلال قرار دهند، به طوری که این استقلال در طول زمان به استقلال تعاملی با اعضای خانواده منجر شود.
35