راهنمای تشخیصی شایعترین علائم افسردگی
اثرات افسردگی می‌تواند از سلامت روان و احساسات فرد فراتر رفته و سلامت جسمی او را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
افسردگی یک وضعیت پیچیده سلامت روان است که باعث می‌شود خلق و خوی فرد تنگ شده و احساس ناراحتی یا ناامیدی مداومی داشته باشد.
علائم افسردگی می‌تواند تجربه‌ای موقت در پاسخ به یک غم یا آسیب روحی (تروما) باشد اما زمانی که علائم طولانی تر از دو هفته شود می‌تواند نشانه اختلال افسردگی شدید باشد. این علائم همچنین می‌تواند نشانه‌ای از نوعی اختلال روانی دیگر مانند اختلال دو قطبی یا استرس پس از سانحه (PTSD) باشد.
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی علائم زیر را برای افسردگی ذکر کرده است:
- خلق و خوی افسرده از جمله احساس غم یا پوچی در اکثر روزها
- از دست دادن لذت در فعالیت‌هایی که پیش‌تر برای فرد لذت بخش بوده‌اند
- خواب بیش از حد یا کمتر از میزان لازم
- کاهش یا افزایش وزن ناخواسته یا تغییر در اشتها
- آشفتگی جسمی یا احساسی و کرختی
- کاهش انرژی یا خستگی
- احساس بی اهمیت یا گناهکار بودن
- مشکلات در تمرکز یا تصمیم‌گیری
- افکار ناخوانده‌ی مرگ یا خودکشی
براساس گزارش مدیکال نیوزتودی، این علائم بین افراد متفاوت بوده و ممکن است با گذر زمان تغییر کند. برای تشخیص افسردگی توسط پزشک پنج مورد یا بیشتر از این علائم باید طی یک دوره دو هفته‌ای در فرد وجود داشته باشد.
نقش احتمالی متابولیسم در بروز افسردگی
همچنین براساس تازه ترین مطالعات پزشکی، گروهی از متخصصان به نقش احتمالی متابولیسم در بروز افسردگی پی بردند.
محققان آمریکایی و هلندی بر اساس نتایج بررسیهای انجام گرفته مشاهده کردند برخی متابولیت ها ممکن است شاخص پیش بینی کننده در افرادی باشند که در معرض ابتلا به اختلال افسردگی حاد مکرر هستند.
محققان اظهار داشتند: این مطالعه در مقیاس کوچکی انجام گرفت اما اولین موردی است که نشان دهنده پتانسیل بکارگیری شاخصهای متابولیک به عنوان شاخص بالینی پیش بینی کننده در بیمارانی باشد که با بیشترین و کمترین بروز علائم افسردگی حاد مواجه هستند.
اختلال افسردگی حاد اختلال خلقی است که با علائم متعددی و به صورت ترکیبی مشخص می شود: احساس غم و اندوه یا ناامیدی، عصبانیت، از دست دادن علاقه، اختلالات خواب، اضطراب، فکر کردن به خودکشی و مشکلات جسمی بی دلیل همچون کمر درد یا سردرد.
اختلال افسردگی عمده یکی از شایعترین بیماریهای روانی در ایالات متحده است که احتمال ابتلا به آن در طول زندگی ۲۰.۶ درصد تخمین زده شده است به این معنی که از هر پنج آمریکایی یک نفر در طول زندگی خود حداقل یک دوره از آن را تجربه می کند.
محققان در این مطالعه به بررسی روی ۶۸ نفر(۴۵ زن و ۲۳ مرد) مبتلا به اختلال افسردگی حاد مکرر(rMDD) که در دوره بهبودی بدون مصرف داروهای افسردگی بودند و ۵۹ بیمار تحت کنترل پرداختند. پس از جمع آوری نمونه خون بیمارانی که در دوره بهبودی بودند وضعیت بیماران برای مدت دو و نیم سال پیگیری شد.
نتایج نشان داد که یک علامت متابولیکی وجود دارد که براساس آن میتوان پیش بینی کرد وضعیت کدام بیماران احتمالا تا دو سال و نیم آینده عود می کند. دقت این پیش بینی بیش از ۹۰ درصد است. تجزیه و تحلیل ترکیب های شیمیایی که بر اساس آنها پیش بینی انجام می شود نشان داد که آنها متعلق به انواع خاصی از لیپیدها و پورین ها هستند.
پورین‌ها به همراه پیریمیدین‌ها سازنده بازهای آلی هستند که در ساختار دی‌ان‌ای به صورت نوکلئوتید شرکت دارند.
محققان دریافتند که در افراد مبتلا به اختلال افسردگی حاد مکرر، تغییر در برخی متابولیت ها در شش مسیر متابولیکی مشخص شده منجر به تغییرات اساسی در فعالیت های مهم سلولی می شود.
منبع: ایسنا
70
