مطالعات نشان میدهند که وقتی حواسمان پرت است بیشتر غذا میخوریم و احتمال اینکه پس از تمام شدن غذا دوباره غذا بخوریم زیاد است. اینکه پیوسته با حواسپرتی غذا بخوریم به افزایش وزن بیارتباط نیست. ضمنا حواسپرتی حین غذا خوردن سیگنالهای مغزی را مختل میکند و باعث میشود طعم غذا را چنان که باید احساس نکنیم و لذتی نبریم.
هنگام غذا خوردن رودهها هورمونهایی نظیر لپتین، گرلین و جیالپی-۱ ترشح میکنند که پیام سیر شدن را به مغز میفرستند. این فرایند حدود ۲۰ دقیقه طول میکشد. اما حواسپرتی درک پیام سیرشدن را دشوار میکند. حواسپرتی بر قدرت شناختی مغز فشار میآورد و باعث میشود نهتنها در حس کردن میزان غذا و سیری، که در درک طعم غذا نیز با مشکل مواجه شویم.