حضرت زهرا (س) چگونه حضرت علی (ع) را صدا می‌کردند؟
زن و شوهر جهت تحصیل خرسندی و رضایت مندی خاطر از یکدیگر، بیش از هر چیز به کنش‌ها و واکنش‌های عاطفی مثبت و مناسب نیازمندند.
یکی از عوامل بسیار مهم و اساسی در ایجاد محبت و صمیمیت در خانواده، احترام متقابل زن و شوهر است؛ و این احترام می‌تواند در صحنه‌های مختلف بروز و نمود داشته باشد که یکی از آن جلوه ها، نحوه خطاب کردن و صدا زدن یکدیگر است؛ و اگر صدا کردن همسر و نحوه خطاب او احترام آمیز باشد، پژواکی از محبت و صمیمیت را در پی خواهد داشت. هر یک از زن و شوهر باید همسر خود را به نامی صدا کند که هم او بیشتر دوست دارد و هم ایجاد الفت و بیانگر نسبت عاطفی متقابل باشد.
امیرمؤمنان علی (علیه السلام) و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در رعایت جزئیات زندگی نمونه بودند. از این روی رفتار آن‌ها می‌تواند الگو و سرمشق برای دیگران باشد. آن بانوی بزرگوار نام همسر خود را با احترام یاد می‌کرد. گاهی وی را با کنیه «ابالحسن» می‌خواند و گاه با لقب شریف «یا امیرالمؤمنین» آن حضرت را فرا می‌خواند و گاهی هم آن حضرت با عنوان «یا ابن عم»ای پسر عمو خطاب می‌کرد.
به عنوان مثال: حدود ۵۰ روز بعد از رحلت پیامبر ـ. صلی الله علیه و آله و سلم ـ. وقتی حضرت فاطمه مریض بود وصیت‌هایی به حضرت علی ـ. علیه السلام ـ. نمود و آنجا فرمود:ای ابالحسن همانا رسول خدا به من وعده داده که من اولین کسی از خانواده ایشان هستم که به حضرت ملحق می‌شوم. پس باید صبر پیشه کنی به امر خدا و راضی به قضای الهی باشی». از این کنیه امام، حضرت فاطمه (س) بیشتر استفاده نموده اند. همان طور که حضرت پیامبر (ص) نیز غالباً از این کنیه امام علی (ع) استفاده می‌کردند و در منابع فراوان آمده است.
استفاده حضرت زهرا (س) از «یا ابن عم» به خاطر عاطفی‌تر بودن این خطاب بوده است، چون تأثیر عمیقی در واکنش‌های عاطفی افراد بر جای می‌گذارد و زن و شوهر نیز جهت تحصیل خرسندی و رضایت مندی خاطر از یکدیگر، بیش از هر چیز به کنش‌ها و واکنش‌های عاطفی مثبت و مناسب نیازمندند؛ لذا وقتی به زندگی حضرت علی و فاطمه ـ. سلام الله علیها ـ. نگاه می‌کنیم می‌بینیم که در اوقاتی که نسبت به همدیگر احساس نیاز بیشتری داشتند از این گونه القاب استفاده می‌کردند.
در آخرین لحظات عمر حضرت زهرا (س)، امام علی (ع) حاضر می‌شوند و صدا می‌زنند‌ای فاطمه با من صحبت کن، منم علی بن ابی طالب پسر عمویت. در این لحظه حضرت فاطمه (س) چشمشان را باز می‌کنند و به چهره علی (ع) نگاه می‌کند و گریه می‌کند و می‌فرماید:ای پسر عمو (یا ابن عم) احساس می‌کنم مرگم فرا رسیده و وقت فراقت است. در این بیان هم خود حضرت علی به نسبت فامیلی اشاره دارد و هم حضرت زهرا (س) که بیانگر اوج محبت و علاقه ایشان به همدیگر است و در سخت‌ترین لحظات و نیز بیانگر این است که ما قبل اینکه زن و شوهر باشیم از یک خانواده و نسبت نزدیک با هم داریم.
بنابراین استفاده حضرت زهرا (س) از عنوان «یا ابن عم» «پسر عمو» یادآور قرابت نسبی است و عاطفی‌تر و احترام آمیزتر از نام حضرت بود. علاوه بر این از القابی مانند: یا اباالحسن، یا ابن ابی طالب، علی جان و یا امیرالمؤمنین نیز استفاده می‌کردند.
اگر حضرت زهرا (س) بیشتر از این عنوان استفاده کرده به جهت عاطفی بوده که نیاز یک خانواده است که زن و شوهر با هم هر چه عاطفی‌تر رفتار کنند و برای گرم‌تر بودن کانون خانواده مفیدتر است، لذا می‌توان گفت: این درسی است از حضرت فاطمه (س)، برای بانوان که در کانون خانواده با شوهران مهربان‌تر باشند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
61
