مدرسه مخفی فنلاند برای کودکان داعشی

آموزگاران در این پروژه یکساله از هلسینکی با استفاده از پیام رسان واتس‌اپ به کودکان مقیم اردوگاه الهول در سوریه آموزش می دادند، زبان فنلاندی و انگلیسی در کنار ریاضیات و تاریخ محورهای اصلی رد و بدل پیام ها میان آنها با این کودکان است که البته بصورت مخفیانه انجام می شده است.

اردوگاه الهول در شمال سوریه را باید بزرگترین اردوگاه خانواده های آواره داعشی دانست که شمار زیادی زن و کودک در آن نگهداری می شوند.

ایده این کار ابتدا بواسطه برگزاری کلاس های درسی آنلاین به خاطر قرنطینه کرونایی به ذهن یوسی تانر، فرستاده ویژه فنلاند در امور حقوق اولیه کودکان فنلاندی در سوریه و همکارانش افتاد. او می گوید: «الهول اردوگاه مملو از بدبختی و بیچارگی است. بویژه در مقوله آموزش هیچ نظارتی در آن وجود ندارد.»

اینگونه بود که ایلونا تایملا، با تخصص آموزش به دانش آموزان فنلاندی مقیم خارج و یک همکار دیگرش از سوی بنیاد آموزش فنلاند برای انجام این پروژه آنلاین استخدام شدند. این درحالی بود که داشتن تلفن در اردوگاه ممنوع بود و از سوی دیگر بدلیل حساسیت موضوع، عامه مردم در فنلاند هم در جریان این پروژه قرار داده نشده بودند.

در گزارش خبرگزاری فرانسه مشخص نشده که چگونه این کودکان در حالیکه داشتن تلفن هم در الهول ممنوع بوده به اینترنت و پیام رسان واتس‌اپ دسترسی داشته اند. با این حال اکنون حدود شش ماه پس از پایان این دوره آموزشی، ایلونا از خاطره روز اول می گوید. این آموزگار فنلاندی که حالا درخواست های همکاری از دیگر مناطق بحران خیز نظیر دنیا میانمار را دریافت کرده می گوید همان روز اول هشت نفر ثبت نام کردند و خیلی سریع تعدادشان به ۲۳ نفر رسید. اولین کلاس درس هفتم ماه مه ۲۰۲۰ شروع شد و ایلونا با نشان دادن تصویری سلفی از خود با اشاره به آقتابی بودن هوا در هلسینکی از آب و هوای اردوگاه پرسید.

حدود ۶۰ هزار نفر که اغلب‌شان زنان و کودکان داعشی هستند در این اردوگاهی که «شهری چادری» است، «زندگی» می کنند. برای این کودکان که اغلب مادران خارجی دارند واژه هایی نظیر ساختمان و خانه، واژه های غریبی است چرا که مدتهاست خانه آنها چادرهای این اردوگاه است.

ایلونا تایملا می گوید بیش از آنکه از دست این مادران که برای پیوستن به همسران داعشی خود همراه با کودکان خردسال خود راهی سوریه شده بودند و اکنون در چنین شرایطی مجبور به زندگی هستند عصبانی باشد، دلش به حالشان می سوخته است. او و همکارانش بارها در این مدت نگران وضعیت سلامت، بهداشت و ایمنی کودکان بوده اند و هر بار که متوجه مشکلی در اردوگاه می شدند یا می شنیدند که جاری شدن باران و سیل به چادرها آسیب زده، نگران تر می شدند.

او با احساس غرور از اینکه «معلم الهول» خوانده شود می گوید در حال یادگیری مستمر تکنولوژی های جدید و راههای آموزشی است که بهتر بتواند از راه دور به این دسته از کودکان که نقشی در تعیین سرنوشت خود نداشته اند، سواد خواندن و نوشتن بیاموزد و اطلاعات و دانش اولیه برخورداری از یک زندگی مناسب را به آنها منتقل کند. آرزوی ایلونا داشتن یک مرکز آموزشی برای این کودکان در خود خاک فنلاند است.

تاکنون مقامات فنلاندی ۲۳ کودک و ۷ بزرگسال را از این اردوگاه به فنلاند منتقل کرده اند و ظاهرا تنها ۱۵ تبعه دیگر فنلاند شامل ۱۰ کودک هنوز در الهول مقیم هستند.