یک ماه از درگیری مسلحانه سودان؛ چشم اندازی برای آتش بس دیده نمی شود
روز پانزدهم ماه مه یک ماه از آغاز درگیری میان ارتش و سازمان های شبه نظامی سودان می گذرد.
هر چند هر دو طرف با اجرای کمک های بشر دوستانه موافقت کردند، ولی با این حال نبرد در خارطوم پایتخت سودان و دیگر نقاط این کشور همچنان ادامه دارد. در حالی که نگرانی ها درباره بحران انسانی بیش از پیش افزایش یافته است ، هیچ چشم اندازی برای آتش بس میان دو طرف دیده نمی شود.
درگیری مسلحانه میان ارتش و نیروهای واکنش سریع سودان از روز پانزدهم ماه گذشته تاکنون همچنان ادامه دارد. به گزارش رسانه های محلی ، روز چهاردهم ماه مه هم در خارطوم پایتخت سودان تبادل آتش میان دو طرف دیده شده است و به این ترتیب درگیری ها همچنان ادامه دارد. به گزارش دفتر هماهنگی امور بشر دوستانه سازمان ملل تاکنون بر اثر این درگیر ها ششصد و هفتاد و شش نفر جان خود را از دست دادند. به گفته یک مقام ارشد در دولت آمریکا ، نمایندگان ارتش و نیروهای واکنش سریع سودان اوایل ماه جاری در عربستان سعودی گفتگو و با ارائه کمک های بشر دوستانه به غیر نظامیان و امضای اسناد برای تضمین امنیت و موارد مشابه آن موافقت کردند. دو طرف قرار است دور دوم مذاکره را از روز چهاردهم ماه مه در عربستان سعودی دنبال کنند و انتظار می رود درباره پذیرش کمک های بشر دوستانه گفتگو ها ادامه یابد.
هر چند ارتش و نیروهای واکنش سریع بارها با آتش بس موقت موافقت کردند ، ولی با این حال نبرد میان دو طرف همچنان ادامه دارد. به گزارش سازمان ملل بر اثر درگیری نظامی میان ارتش و نیروهای واکنش سریع سودان دویست هزار نفر سودانی کشور ترک و بیش از هفتصد هزار نفر در داخل کشور آواره شدند. هر چند هم اکنون نگرانی جدی درباره بحران انسانی در سودان که ممکن است حتی کشورهای همسایه را هم درگیر کند وجود دارد ، ولی با این حال چشم اندازی برای آتش بس دیده نمی شود.
در منطقه دارفور درگیری میان اعراب و آفریقایی ها برای سالها ادامه داشت و در اوایل دهه 2000 حدود سیصد هزار نفر در این درگیری جان خود را از دست دادند که گفته می شود « بدترین بحران انسانی در جهان » بوده است. بخشی از نیروی واکنش سریع در واقع شاخه ای از سازمان های شبه نظامیان عرب آن زمان است که بارها در منطقه دارفور با ارتش سودان درگیر شده است. بنابراین به همین علت نگرانی های فزاینده ای وجود دارد که با تعمیق ناآرامی ها ، درگیری های قومی بار دیگر شعله رو شود. هاوا آتاهیل ، پنجاه ساله و مادر هشت فرزند در همین زمینه گفت ، با شنیدن حمله یک گروه مسلح عرب به روستایش ، تقریبا همه چیز را رها و به کشور چاد فرار کرده است. وی در ادامه افزود ، حدود دو هفته از آمدن ما به چاد می گذرد ولی با این حال مجبوریم در دمای چهل درجه سانتیگراد در فضای باز زندگی کنیم.
