روزگار سخت اروپا در محاصره ترامپ و پوتین
امروز اروپا میان تهدید روسیه و ترامپ گیر افتاده و باید راهی برای دفاع مستقل از خود پیدا کند؛ امری که نشان می‌دهد دوره رهبرانی که منافع ۲ سوی آتلانتیک را مدنظر داشتند، به سر آمده است.
پالتیکو در گزارشی به شرح این نکته پرداخته که با شکست‌های اوکراین و احتمال پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، اروپا به‌شدت نگران امنیت خود است.
حاضران در کنفرانس امنیتی مونیخ با احساس ترسی فزاینده مواجه بودند؛ ترسی که ناشی از احتمال پیروزی روسیه در جنگ اوکراین و روی کار آمدن چهره‌ای مانند دونالد ترامپ در آمریکا است. آن‌ها نگران این هستند که روسیه در جنگ پیروز شده، به اوکراین بسنده نکند و در فکر حمله به دیگر کشورهای اروپایی باشد. از سوی دیگر، با روی کار آمدن ترامپ در آمریکا، ناتو از امروز هم ضعیف‌تر می‌شود و ترامپ اساسا سیاستمداری است که با متحدان آمریکا رفتاری در حد دشمنان این کشور دارد.
همزمان با کنفرانس امنیتی مونیخ امسال، دو خبر بسیار تکان‌دهنده و مهم اعلام شد. خبر نخست عقب‌نشینی نیروهای اوکراین از شهر کلیدی «آودیوکا» بود که در شرق دونباس واقع بوده و از اهمیت استراتژیک فراوانی برخوردار است. اوکراین ماه‌ها از این شهر حفاظت کرده و اجازه چیره‌شدن نیروهای روسیه بر آن را نداده بود، اما در نهایت کمبود نیرو و مهمات موجب شد کی‌یف نیروهایش را از این شهر عقب بکشد تا بیش از این تلفات ندهد.
خبر مهم دیگر، مرگ ناگهانی «الکسی ناوالنی» منتقد سرسخت «ولادیمیر پوتین» رئیس‌جمهور روسیه بود که به گفته مقامات روسیه به دلایل طبیعی از دنیا رفت. با این حال، انتقادهای تند و تیز او از دولت روسیه موجب شد تا بیشتر چهره‌های حاضر در این کنفرانس، کرملین را مسئول مرگ او بدانند.
نخست‌وزیر سابق سوئد به خبرنگار پالتیکو در این کنفرانس گفت «اروپا میان ترامپ و پوتین گیر کرده است» و باید راهی برای دفاع از خود پیدا کند. اما مسئله اینجاست که آیا قاره سبز این توانایی را دارد؟
یک فرمانده اوکراینی در توضیح عقب‌نشینی نیروهای این کشور از آودیوکا گفت در وضعیت کنونی و با توجه به کمبود مهمات و سرباز، بهترین تصمیم عقب‌نشینی بود. او همچنین هشدار داد که در صورت نرسیدن کمک‌های تسلیحاتی غرب به اوکراین، این کشور در آینده نیز ناچار است به چنین عقب‌نشینی‌های پرهزینه‌ای تن دهد.
گرچه اروپا به دلیل نگرانی فزاینده نسبت به اقدام احتمالی روسیه شروع به افزایش هزینه‌های نظامی کرده است؛ اما سال‌ها زمان لازم است تا این هزینه‌ها به سلاح و تجهیزات در ارتش‌های اروپایی بدل شوند. به عنوان مثال در میان کشورهای ناتو، لهستان بیشترین سهم از تولید ناخالص داخلی خود را به مسائل نظامی اختصاص داده، اما جنگنده‌های اف-۳۵، موشک‌های پاتریوت و بالگردهای آپاچی تا پایان دهه میلادی جاری به این کشور تحویل داده نخواهد شد.
ضدضربه کردن قدرت دفاعی ناتو و اروپا در برابر تهدید احتمالی ترامپ آسان نخواهد بود. با این حال، بسیاری امروز به این باور رسیده‌اند که این کار باید انجام شود.
در این گزارش آمده است: حتی اگر بایدن هم (در انتخابات ۲۰۲۴ آمریکا) انتخاب شود، اروپایی‌ها رفته‌رفته در حال درک این نکته هستند که دوره روسای جمهوری که همزمان منافع دو سوی آتلانتیک را مدنظر داشته باشند، به اتمام رسیده است.
