نتانیاهو، خون‌خوارتر از چنگیز و تیمور

شرایط منطقه بیش از گذشته پیچیده و غامض شده است. رژیم صهیونیستی تصور می کرد که با کشتار مردم بی دفاع ابتدا در غزه و بعد در لبنان بتواند سیطره خود را در این مناطق تحقق ببخشد و به عنوان پیروز بلامنازع مطرح شود. از ابتدای بحران غزه بیش از یکسال می گذرد.  درگیری های شدید در لبنان  هم به چند هفته رسیده است. 

رژیم صهیونیستی تصور می کرد با آن اهدافی که برای خود تعیین کرده مثل قلع و قمع کردن مسئولان حماس، ریشه کن کردن این نیروی محور مقاومت و آزادکردن اسرای اسرائیلی می تواند دستاوردسازی کند و جنایات خود را مخفی نگه دارد. عملا این اهداف محقق نشد و آقای نتانیاهو بسیار سرخورده است.

نکته قابل توجه اینکه شاید در تاریخ بشریت فردی به جنایتکاری، خونخواری آقای نتانیاهو نتوان پیدا کرد. او نشان داد که حتی از چنگیز و تیمور و هیتلر هم بی رحمتر است. اما واقعیت آن است که برغم همه خشونت طلبی ها، جنایات و تجاوز او هیچوقت سازمان ملل و شورای امنیت تا به این حد منفعل نبوده است. یعنی این دو عامل باعث شده مردم بی دفاع غزه و لبنان در مقاومتی که می کنند شرایط سختری را داشته باشند.

نکته مهم این است که سازمان ملل و شورای امنیت باید به وظایف ذاتی خود عمل می کرد. وقتی رژیم صهیونیستی تهدید به استفاده از سلاح هسته ای می کرد  و بواسطه این اظهارات صلح جهانی را به مخاطره می افکند شورای امنیت و سازمان ملل حسب وظیفه ذاتی خود باید ورود می کرد اما متاسفانه این اتفاق رخ نداد.

تعجب آورتر موضوع مشارکت آمریکا در اقدامات رژیم صهیونیستی است. اشتباه است اگر کسی فکر کند که دولتمردان آمریکا از رژیم صهیونیستی حمایت می کنند. چون کار آنها فراتر از حمایت است و آن را باید مشارکت در جنایت دانست.

ما اگر شورای امینت و سازمان ملل را هم منفعل و بی عمل و حتی آمریکا را همکار رژیم صهیونیستی بدانیم سکوت  کشورهای عربی هم غیر قابل بخشش است. به هر حال درست است که سلاح را آمریکا به رژیم صهیونیستی می دهد اما نفت و مواد غذایی از کشورهای اسلامی برای رژیم صهیونیستی ارسال می شود و این هم نکته دیگری است که این رژیم را در تداوم جنایات گستاخ تر کرده است. 

به نظرم بعد از گذشت یکسال و مقاومتی که مردم غزه و لبنان نشان دادند و شکست ها و تلفاتی که رژیم صهیونیستی محتمل شده در حالی صورت گرفت که مقامات ارشد حزب الله به شهادت رسیدند اما مقاومت با همان صلابت ادامه پیدا کرد. این اتفاق و مقاومتی که در غزه وجود دارد باعث استیصال رژیم صهیونیستی شده و سرخوردگی دولتمردان آمریکایی را به همراه داشته است. آمریکایی ها برغم همه حمایت هایی که کردند اما دیدند که رژیم صهیونیستی ناتوان، ذلیل و درمانده است. چون کشتن مردم بی دفاع که دستاورد جنگی محسوب نمی شود. 

در جریان جنگ بیش از 200 خبرنگار به شهادت رسیدند اما با وجود اینکه کشتن خبرنگاران مغایر با کنوانسیون های بین المللی است ما شورای امنیت سکوت اختیار کرده است. برغم اینکه رسانه های بزرگ و استکباری در اختیار صهیونیست ها و آمریکایی ها هست رژیم اشغالگر قدس هیچ توفیقی نداشته است. به عبارت دیگر هر چه قدر حمایت از رژیم صهیونیستی بیشتر شد مقاومت و ایستادگی هم افزایش پیدا کرد و این مساله باعث استیصال و درماندگی آمریکایی ها شده است. 

سفر آقای بلینکن به منطقه طی چند روز اخیر  یک ناکامی بزرگ محسوب می شود چون روشن است طرفی مثل آمریکا که از رژیم صهیونیستی حمایت می کند نمی تواند میانجیگری کند. میانجی باید بی طرف باشد اما آمریکا در تحولات اخیر همسو، همکار و مباشر رژیم صهیونیستی است و بنابراین طبیعی است که سفر آقای بلینکن به منطقه ناموفق خواهد بود چون دولت آمریکا در جهت احقاق عادلانه و حل و فصل منطقی بحران نیست بلکه می خواهد منافع رژیم صهیونیستی را تامین کند.

وزیر خارجه آمریکا با شتاب به منطقه آمد چون این روزها آمار تلفات رژیم صهیونیستی هم بیشتر شده و ظاهرا آنها وانمود می کنند که این حضور آقای بلینکن برای میانجیگری است اما در پشت پرده برای هماهنگی بیشتر و دلگرمی دادن به سردمداران رژیم صهیونیستی است. در این ماجرا بهت کشورهای عربی هم قابل توجه است. کشورهایی که همخون، هم دین و هم کیش با مردم غزه و لبنان هستند نه تنها کمکی نکردند بلکه مشاهده می کنند مردم لبنان با دست خالی و با تسلیحاتی ساده رژیم صهیونیستی را به انفعال کشانده اند.

به گمان من، نه از  شورای امنیت و سازمان ملل و نه  از کشورهای غربی نمی توان هیچ انتظار داشت. شاید بهترین راه تنویر افکار عمومی برای دست زدن به اقدامات جدی باشد. در کنار آن حمایت های جمهوری اسلامی از مقاومت هم برای دفاع از مردم مظلوم غزه و لبنان بسیار موثر است. مقاومت لبنان، عراق، یمن، فلسطین و ... یک مجموعه و یک پیکره را تشکیل می دهند و  این مقاومت ریشه در ظلمی دارد که به این کشورها و ملت ها شده است.

براساس داده های موجود نمی توان انتظار داشت که به یک صلح و آتش بس فراگیر برسیم مگر اینکه رژیم صهیونیستی محتمل ضربات سنگین تر شود. 

مادامی که جهان اسلام، سازمان های بین المللی و غرب  اینگونه عمل می کنند رژیم صهیونیستی گستاخانه تر به جنایت خود ادامه خواهد داد و البته در 70 سال گذشته مردم فلسطین شرایط مشابه و در برخی از مقاطع موقعیت های بسیار سخت را تجربه کردند. کشتار صبرا و شتیلا، جنگ 33 روزه لبنان و ... اتفاقات سختی بود که رخ داد اما در آخر کار همیشه نصرت الهی با مقاومت بوده و این بار تردیدی نیست که رژیم صهیونیستی سرخورده و منفعل خواهد شد و در رسیدن به اهداف خود ناکام خواهد ماند.