دبیر شورای عالی امنیت ملی:
حضور نظامی و مستشاری ایران در خارج از مرزها تابع اصول خاصی است/ یکی از دلایل نزدیکی سوریه به ایران عدم سازش با اسرائیل بود؛ وجه تمایز خاندان اسد هم همین مورد بود
دبیر شورای عالی امنیت ملی گفت: حضور نظامی و مستشاری ایران در خارج از مرزها تابع اصول خاصی است: «دفاع از کشور و منافع ملی»، «عدم آغاز تهاجم» و «عدم دخالت در امور داخلی دیگر کشورها».
علی اکبر احمدیان در ادامه افزود: حضور نظامی و مستشاری ایران در کشورهای دیگر با سه شرط صورت می‌گیرد:
۱- باید دولت رسمی آنجا رسماً درخواست کرده باشد.
۲- تقابل با مردم آن کشور نباشد.
۳- وجود منافع ملی یا آرمانی قاطع
دبیر شورای عالی امنیت ملی در ادامه گفت: از زمانی که دولت سوریه در زمان حافظ‌اسد، صادقانه از انقلاب اسلامی حمایت کرد و در جنگ، با وجود آنکه حزب حاکم بر عراق هم حزب بعث بود، باز هم از ما حمایت قاطع کرد، تعاملات رسمی و میدانی را گسترش دادیم. یکی از دلایل نزدیکی سوریه به ایران هم این بود که برخلاف مصر و اردن با رژیم صهیونیستی سازش نکرده بودند.
احمدیان گفت: وجه مثبت و متمایز خاندان اسد نسبت به نظام‌های عربی این بود که انصافاً در برابر همه‌ی فشارهای بین‌المللی، منطقه‌ای، دوستان، آشنایان، دشمنان، از مسئله مقاومت در برابر اسرائیل و دفاع از حقوق مردم فلسطین کوتاه نیامدند. در نظام سوریه ضمن ضدّصهیونیستی بودنش، رفتارهای ناپسندیده‌ای در بخشی از سیستم با مردم آن کشور به چشم می‌خورد و اینها یک شکافی را بین دولت و بخشی از مردم سوریه به وجود آورده بود. بخشی از مردم، واقعاً نظام را می‌خواستند، امّا بخش‌هایی هم نه؛ نظراتی داشتند، مخالفت‌هایی داشتند.
جنگیدن با اسراییل با دست کردن در جیب مردم ایران گناه کبیره بوده و هست ما مردم صلح طلب هستیم جنگ با اسرائیل یعنی جنگ با ارتش ناتو
حضور ایران در سوریه با دو گزینه همخوانی نداشت . رژیم اسد در جنگ و تقابل با بخش بزرگی از جامعه بود . کمک به اسد در جهت منافع ملی ایران نبود .
این نگرش تمام شده است همین الان دوره افتادن خواسته نخواسته که دولت تقصیربانکهابنیادهای سهمیه ارزهای ترجیحی سیاست خارجی وهزارتاچیزدیگه است که به تنهاکسی که ربط نداره دولته برپایی تفکرنعمت بینی تحریم انزواپرستی باعث فحشاومرگ خودخواسته اواره کردن نخبه وورزشکاروازبین رفتن شدباچرادست به سینه شدوسپاه کمک دولت است وقله رفتیم واین چیزها توجیه نابودی کاملتره
یعنی هر دولتی از ما درخواست نیروی نظامی و شبه نظامی کند و این درخواست در تقابل با منافع مردمش نباشد و شرط سومی که نادرست است چونکه ما نمی توانیم در کشورهای دیگر منافع ملی یا آرمانی داشته باشیم زیرا دخالت در امور داخلی دیگر کشورها و مخالف منشور ملل متحد محسوب می شود آیا ما باید به آن کشور نیروی نظامی و شبه نظامی گسیل و مهمات و پول ارسال کنیم؟
وقتی ما چند میلیون اتباع را نمی توانیم از ایران بیرون کنیم، مشکل ما با اسرائیل که هفتاد سال است برای خود کشوری مستقل با زیر ساخت های زیاد ایجاد کرده است چیست؟ بجای چهل سال دشمنی باید ایران با اسرائیل حرف می زد و همین راه حل دو دولتی را ایران بخورد اسرائیل می داد.
بسه دیگه ....
وانسان توجیه را افرید .!!!