افراد مشهور مبتلا اختلال دو قطبی؛ آیا این بیماری از آن ها یک هنرمند ساخته است؟
افسردگی را میتوانیم سرماخوردگی روانی نیز بنامیم. اما امروزه بیماری روحی «دو قطبی» تبدیل به نقل محافل و سردرمدار بیماریهای روانی شده است که البته شاید دلیلش این باشد که با خلاقیت، سرزندگی، سبکی روحی و گیرایی همراه است.
آشفتگیهای (بی نظمی) دوقطبی حتی برای متخصصین به راحتی قابل تشخیص نیست...
بریتنی اسپییرز
درحالیکه این ستاره 29 ساله پاپ درمورد وجود مشکلات سلامتی روحی سکوت اختیار کرده بود، بعد از اینکه در یکسری عکسها با سر تراشیده و ظاهرنازیبا ظاهر شد، شایعات و گمانههایی در مورد امکان مبتلا بودن به بیماری دوقطبی در مورد او مطرح شد. بعد از این شایعات تعداد زیادی از روانشناسان و روانپزشکانی که هیچکدامشان هم به وطور واقعی بریتنی را درمان نکرده بودند در رسانههای متفاوتی بیماری او را دوقطبی اعلام کردند. برای مثال سال 2007 روانشناسی به نام رابرت بوتروورث در یک مصاحبه اینترنتی رفتارهای نامعقول بریتنی را به بیماری دوقطبی ربط داد. در ژانویه 2008 مجله پیپل در بخش cover story او را شبیه به فردی با اختلالهای بیماری دوقطبی توصیف کرد و ادعا کرد رفتارهای اسپییرز رفتارهای بیماران دوقطبی کلاسیک را تداعی میکند رفتارهایی مثل: فزون خواهى جنسى، قضاوت و اراده ضعیف و رفتارهای غیر قابل پیش بینی...
کورت کوبین
ستاره تقریبا ناشناخته راک که علی رغم موفقیتش در گروه نیروانا در سن 27 سالگی خودکشی کرد. هیچ چیزی به اندازه ترانه Lithium این گروه مانند یک تثبیت کننده و متعادل کننده روحیای که برای درمان بیماران دوقطبی استفاده میشود عمل نمیکند. مجله تایم سال 2002 کورت را در فهرست «نوابغ دیوانه» ای قرار داد که سهم زیادی در موسیقی، هنر، یا ادبیات داشته و همین طور او را در لیست بیماران دوقطبی نیز قرار داد.
مرلین مونرو
هنوز که هنوز است سئوالهای زیادی در مورد زندگی و مرگ این بازیگر بدون جواب مانده و مثل اینکه قرار است همین گونه باقی بماند. اما سال 2001 در فیلم مستند «روزهای آخر» گفته شد که او از داروهای بیماریهای روحی استفاده میکرده است. هیمان انگلبرگ دکتر داروساز مونرو در این فیلم میگوید: « ما میدانستیم که او به نوعی جنون و بیماری روانی مبتلاست، به خاطر همین همیشه با مشکلات احساسی دست به گریبان بود و هیچ وقت در یک حس و حال ثابت روحی به سر نمیبرد.»
Sinead O'Connor (سینید ا کونور)
ونسان ون گوک
این نقاش خلاق درحین جدال با بیماری روحیاش از فراز و فرودهای حسی باورنکردنیای رنج برد. بیماری او در زمان حیاتش به عنوان بیماری دوقطبی شناخته نشده بود، اما امروزه علائم دوقطبی بودن را به وضوح میتوان در ون گوک تشخیص داد.
در یک مقاله هنری روزنامه واشنگتن پست در سال 1998 در مورد حالتهای حسی ون گوک نوشته شده: «وقتی که او از نظر سلامتی جسمی و روحی در اوج قرار داشت با اعتماد به نفس و پرانرژی و به همان سبک تند و هیجانی خود نقاشی میکشید و وقتی وضع روحی خوبی نداشت واقعا حس نقاشی کردن را از دست داده و با شک و ترس کار میکرد....
کری فیشر
بعد از سالها دست و پنجه نرم کردن با حالتهای هیجانی و افسردگی، بالاخره در سن 28 سالگی بیماری اش تشخیص داده شد و متوجه شد که مبتلا به بیماری دو قطبی میباشد. فیشر در سال 2002 طی مصاحبه ای با روزنامه روز آمریکا گفت: «الان دیگر زندگی معمولی خودم را دارم و بیشتر رفتارهایم قابل پیش بینی شده است» او از دکترش به خاطر درمانهایش تشکر کرده و ادامه داد: «البته به این سادگیها هم نبود... چون من روزهای آخر بیماری و موقع عصبانیت موهایم را میکندم، بدنم را تاتو میکردم و میخواستم دینم را تغییر داده و یهودی شوم»
امیلی دیکنسون
کارهای این شاعر درونگرا اغلب تیره و غمناکاند. درصورتیکه اطمینان از این موضوع که بیماری روحی این شاعر در طبقه بیماری دوقطبی قرار میگیرد امری غیر ممکن است، سال 2001 طی تحقیقی در ژورنال روانپزشکی آمریکایی که چرخههای خلاقیت و بهره وری دیکنسون را آزمایش میکرد، عنوان شد که بیماری این شاعر هم ممکن است بیماری دو قطبی باشد. دکتر دیکنسون بیماری او را «ضعف اعصاب» تشخیص داد، که به عقیده نویسنده تحقیقات یعنی روان شناس جان. اف مکدرموت این نوع ضعف اعصاب در گونه «عصبانیت و افسردگی شخصیتی» قرار میگیرد. در زمان دیکنسون هنوز روانشناسان بیماری دوقطبی را مثل الان نمیشناختند، اما با بررسی مضمون شعرهایش این روانشناس متوجه شد که محتوای آنها با علائم بیماری دوقطبی مطابقت دارند.
ویرجینیا وولف
لیندا همیلتون
در مصاحبه سال 2004، بازیگر مشهور 52 ساله «ترمیناتور» فاش کرد که بیش از 20 سال با بیماری دوقطبی سر کرده است. او میگوید گاهی حسی به سراغش میآمد مثل اینکه داخل یک دریچه افتاده و نمیتواند بیرون بیاید، اما بالاخره بعد از 10 سال بیماریاش را تشخیص دادند. و بعد از این او که به عنوان بیماری دوقطبی تحت درمان قرار گرفت، تصمیم گرفت موضوع تلاش 10 سالهاش با این بیماری را به اطلاع مردم برساند. او میگوید: «از وقتیکه میدانم دیگران از بیماری 20 ساله من خبر دارند و آن را درک میکنند زندگی ام رنگ دیگری پیدا کرده...»
منبع: سیمرغ
72