نویسندگان مزدور آمریکا در زیمبابوه چقدر دریافت می‌کنند؟

روزنامه «هرالد زیمبابوه» اخیراً گزارش داده که در روزهای 14 و 15 سپتامبر سال جاری میلادی (23 و 24 شهریور) یکی از مؤسسات این کشور از 12 خبرنگار رسانه های خصوصی از زیمبابوه و کشورهای همسایه برای شرکت در نشستی دعوت کرده و از آنها درخواست کرده است تا مقالات یا اخباری را در رابطه با حوزه هایی که شرکت های چینی در آن فعالیت دارند مانند ساخت و ساز، انرژی، زیرساخت ها و معادن، بنگارند و منتشر کنند و در این بین تلاش آنها روی یافتن مشکلات این شرکت های چینی متمرکز باشد.

یکی از خبرنگاران شرکت کننده در این نشست فاش کرده که بابت هر گزارش منفی ضد چین، از طریق واسطه ای از سفارت آمریکا در زیمبابوه دستمزدی هزار دلاری می گیرد.

بدیهی است که هدف اصلی این اقدام، بی اعتبار کردن چین و انتشار شایعات و تقویت جو منفی نسبت به چین در افکار عمومی زیمبابوه است.

این اقدام سفارت آمریکا در زیمبابوه یادآور «قانون رقابت استراتژیک 2021» است. این قانون که در آوریل سال جاری میلادی توسط کمیته روابط خارجی سنای آمریکا به تصویب رسید، قانونی مرتبط با چین و ضد چین است که در قسمت تبلیع آن به صراحت عنوان شده است که آمریکا در بازه زمانی 2022 تا 2026 میلادی، مجموعا مبلغی معادل 1.5 میلیارد دلار، و به عبارتی سالانه 300 میلیون دلار، صرف تبلیغ درباره چین خواهد کرد.

با توجه به تبلیغات همیشه هدفمند و تحریف کننده آمریکا در مورد مسائلی مانند شین جیانگ و هنگ کنگ، دلایلی کافی برای اعتقاد به این نکته وجود دارد که اصطلاح تبلیغ درباره چین در حقیقت معادل سیاه‌نمایی و بی اعتبار سازی چین است.

در مسئله شین جیانگ بحث های جعلی ساخته شده توسط کشورهای غربی از جمله ادعای وجود کار اجباری و کمپ های دسته جمعی و نسل کشی اویغورها، شایعاتی تمام عیار هستند. این در حالیست که آمریکا در قبال هنگ کنگ، از شورشی های خیانتکاری که زندگی انسان ها را به آتش می کشند و تاسیسات عمومی را تخریب می کنند و مسیرهای منتهی به دفاتر و مدارس و ... را مسدود می سازند، طرفداری و حمایت کرده است.

این شایعه پراکنی های آمریکا علیه چین معمولا به اسم حمایت از دموکراسی و حقوق بشر صورت می گیرند. سؤال اینجاست که اگر آمریکا واقعا به فکر حقوق بشر است، چرا هزاران دلاری که خرج خرید مقالات ضد چین می کند را صرف کمک به کودکان فقیر زیمبابوه نمی کند؟

دوباره نگاهی بیندازیم به زیمبابوه! این کشور واقع در آفریقا مانند بسیاری دیگر از کشورهای این قاره، مستعمره انگلیس بوده و اکنون نیز کشاورزان سفیدپوستی که اقلیت جمعیت آن را تشکیل می دهند، بیشتر اراضی این کشور را در اختیار دارند.

زیمبابوه با هدف تغییر وضعیت ناعادلانه موجود فوق، پس از دسترسی به استقلال، اصلاحات اراضی خود را آغاز کرد ولی با این حال، اجرای این اصلاحات ارضی به ویژه تدابیر اتخاذ شذه پس از سال 2000، باعث تحریم های آمریکا، انگلیس و دیگر کشورهای غربی شد و در نتیجه آن، بحران اقتصادی و تورم فوق العاده شدیدی در این کشور به وجود آمد به طوری که چاپ اعداد بی نهایت بزرگ روی اسکناس های زیمبابوه همان چیزی است که به خاطره ای در ذهن اتباع خارجی تبدیل می شود.

اما چین در زیمبابوه به انجام چه کاری پرداخته است؟

فقط ساخت و ساز!

در حالی که تحریم های غرب مانع توسعه اقتصادی زیمبابوه شده، چین به زیمبابوه کمک کرد و ساخت و ساز تاسیسات زیربنایی در این کشور را آغاز نمود. چینی ها معتقدند که اگر کشوری بخواهد توسعه یابد و مرفه گردد، ابتدا باید جاده و پل و سد و فرودگاه و دیگر تاسیسات زیربنایی لازم را در اختیار داشته باشد و ساخت زیرساخت ها همان چیزی است که در جریان توسعه، نمی توان از آن غفلت کرد.

دولت و شرکت های چینی در طول سال های اخیر همکاری های گسترده ای در اجرای پروژه های زیربنایی زیمبابوه از جمله ساخت فرودگاه و نیروگاه آبی در این کشور داشته اند.

چین در سال 2016 میلادی با همکاری زیمبابوه، فرودگاه بین المللی «ویکتوریا فالز» را ساخت در حالی که اجرای پروژه فرودگاهی دیگری یعنی فرودگاه بین المللی «موگابه» نیز با کمک چین قرار است تا سال 2023 به پایان برسد. از میان پروژه های دیگری که چین در زیمبابوه انجام می دهد، می توان به ساختمان جدید پارلمان زیمبابوه و پروژه توسعه نیروگاه برق-آبی بانک جنوبی کاریبا اشاره کرد.

فرودگاه بین المللی «ویکتوریا فالز»

نیروگاه برق-آبی بانک جنوبی کاریبا

ساختمان جدید پارلمان زیمبابوه

بدنبال افشای خبر باج هزار دلاری پیشنهادی آمریکا بابت نگارش و انتشار اخبار و مقالات ضد چین، «امرسون مننگاوا» معاون رئیس جمهور زیمبابوه تاکید کرده است که کشورش هرگز فراموش نخواهد کرد که وقتی غرب اقدام به وضع تحریم های غیرقانونی علیه آن کرد، این چین بود که به کمک زیمبابوه آمد. مردم زیمبابوه توانایی اداره امور خود را دارند و می دانند که در آینده چگونه باید توسعه یابند.

با این وجود سؤال اینجاست که آیا رسوایی استخدام مزدوران قلم به دست توسط آمریکا با هدف بی اعتبار کردن چین، فقط مربوط به زیمبابوه می شود و یا یک پروسه سیستماتیک آمریکایی محسوب می شود؟!

منبع: رادیو بین المللی چین

70