حدیث روز؛
فضیلت افطار دادن به مومنان در غروب روز غدیر
حضرت علی (ع) فرموده اند: «هر کس مؤمنى را در غروب روز غدیر افطار دهد، مثل این است که یک میلیون پیامبر و صدّیق و شهید را افطار داده است.»
امیرالمومنین، حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِی لَیْلَتِهِ فَکَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً یَعُدُّهَا بِیَدِهِ عَشَرَةً فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ مَا الْفِئَامُ قَالَ مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ صِدِّیقٍ وَ شَهِیدٍ فَکَیْفَ بِمَنْ تَکَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَات ِ وَ أَنَا ضَمِینُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْکُفْرِ وَ الْفَقرِ» «هر کس مؤمنى را در غروب روز غدیر افطار دهد، مثل این است که یک میلیون پیامبر و صدّیق و شهید را افطار داده است. حالا اگر یک نفر، چند نفر از مومنین و مومنات را افطاری دهد دیگر چند میلیون می‌شود؟ و من از سوى خداى متعال، ضامنم که از کفر و فقر، در امان باشد.»
باشگاه خبرنگاران جوان جلد چندم صفحه چندم ؟
باسلام / جمعه 31/04/1401
---
آگاهی فراگیر به همه ی نهانها و دخل تصرف فراطبیعی در همه ی آفریده ها منحصر به خداوند است
---
خداوند جهان آفرینش در آیات محکم و مفصل انکار ناپذیر سر تا سر قرآن بارها تاکید کرده است که :
- آگاهی فراگیر به همه ی حقایق کلی و جزئی جهان بدون هیچ استثنا ؛ منحصر به یگانه ذات اقدس خداوندی است ، وهیچ آفریده ای را ذاتا بدون استثنا هیچ سهمی در این آگاهی نیست
- توان دخل و تصرف فرا طبیعی در همه ی افریدگان جهان منحصر به یگانه ذات اقدس خداوندی است و هیچ آفریده ای را بدون هیچ استثنا ذاتا هیچ سهمی در این توان نیست
- هر ادعایی بر خلاف دو اصل قرآنی فوق بر زبان هر آفریده ای که باشد ؛ بحکم قرآن ادعای من در آوردی بشری و دروغ و خرافه و جعل محض است
- صاحبان چنین ادعایی که در تضاد آشکار با دو اصل ثابت قرآنی فوق است هر کس که باشند و پیروان این ادعا ؛ بی تردید بحکم آشکار خداوند در قرآن ؛ گناه کبیره ی نابخشودنی شرک را مرتکب می شوند
- مجازات چنین مشرکانی که در سر تا سر قرآن دشمن خدا نامیده شده اند بحکم آشکار خداوند در هشدارهای محکم و مفصل رسا و گویا و انکار ناپذیر خداوند در قرآن بی تردید به عذاب ابدی نابخشودنی الهی در قیامت دچار خواهند شد
- حال تو ای جان برادر با عقل خدا داده ی خود ؛ بخوان حدیث مفصل ؛ همه ی مصادیق را از این مجمل ، و محض رضای خدا خود را به جدال باطل عذاب آفرین در باره ی باورهای باطل متضاد با دو اصل قرآنی فوق هرگز دچار مکن که فردای قیامت هیچ آفریده ی عاقلی برای اظهار پشیمانی و توبه از گناه کبیره ی شرک هیچ فرصتی هرگز نخواهد یافت .
هر سخن دینی بشرط هماهنگی و انسجام کامل با شناختهای قرآن ؛ درست و خدا پسندانه است
---
هر سخنی در باره ی امامت و مقام امامت و سایر مسائل دینی ؛ تنها بشرط هماهنگی و انسجام کامل با پبامبر شناسی قرآن و سایر شناختهای ذی ربط قرآنی می تواند درست و خدا پسندانه باشد .
اگر چنین سخنی ؛ پیامبر شناسی قرآن و سایر شناختهای ذی ربط قرآن را نادیده بگیرد ، بعلت دانش ناچیز بشر ؛ این سخن بی تردید به القاهای شیطان پلید که در لباس دین و مذهب به ذهن بشر تزریق می شوند آلوده خواهد شد و به گمراهی و کفر و شرک خواهد انجامید .
خداوند دانا و حکیم مطلق در تمام آیات محکم و مفصل شناختها و هشدارهای قرآن برای مصون نگه داشتن دین داری بشر از تباهی ؛ همه ی نشانه های این آلودگی هلاکت بار و پیامدهای شوم پیروی از آن را با زبانی رسا و گویا و منطقی قابل اثبات و بی نقص در این شناختها و هشدارها گوشزد نموده است .
خداوند منان با بیان جزئیات این آلودگی ؛ حقیقت دین ناب بی آلایش خود را مشخص ساخته ، و حجت خود را در زمینه ی چگونگی دین داری و مذهب داری که می پسندد ، با تمام دلایل عقلی مورد نیاز در این شناختها و هشدارها بگونه ای غیر قابل آنکار تا قیام قیامت به بشر به اتمام رسانده است .