تاثیر روزه‌داری بر سلامت روان
سازمان بهداشت جهانی نیز سلامت فرد را ناشی از رفاه و آسایش جسمی و روانی بیان کرده است و یکی از مواردی که در سلامت روانی نقش مهمی ایفا می‌کند، بهره‌مندی ازعزت نفس است. بالا بردن صبر و عزت نفس یکی از اصلی‌ترین تاثیرات روزه‌داری است.
روزه گرفتن علاوه بر فواید جسمانی می تواند تاثیرات مثبت بسیار زیادی برای سلامت روحی و روانی افراد روزه دار داشته باشد.
سازمان بهداشت جهانی نیز سلامت فرد را ناشی از رفاه و آسایش جسمی و روانی بیان کرده است و یکی از مواردی که در سلامت روانی نقش مهمی ایفا می کند، بهره مندی ازعزت نفس است. عزت نفس به معنای پذیرش و ارزشمندی است که هر فردی نسبت به خودش احساس می کند و افرادی که از عزت نفس بالاتری برخوردارند دنیا را با دید مثبت می بینند و برخورد مناسب تری نسبت به خود و دیگران دارند. احساس عزت نفس به ارتقای سلامت روانی فرد منجر می شود. بنابراین روزه داری می تواند اثرات مثبتی بر فرد داشته باشد. در واقع، روزه داری باعث افزایش حس همدلی در افراد می شود. از سوی دیگر، قرار گرفتن در یک فضای معنوی نوعی روان درمانی است و به کسب آرامش، دور شدن از اضطراب ها، عصبانیت ها و فشارهای روانی کمک می کند.
حتی روزه داری در مورد افرادی که بیماری های خفیف روان شناختی دارند نیز توصیه می شود، اما آن دسته از بیمارانی که تحت درمان های دارویی بسیار منظم هستند و از اختلالات روان شناختی شدید رنج می برند احتمال این که بتوانند روزه بگیرند، بسیار کم است. این بیماران باید برنامه ریزی خاصی برای مصرف داروها و تغذیه خود در افطار و سحر نیز داشته باشند؛ چراکه اگر در مرحله بهبود باشند، ولی تغذیه مناسب نداشته باشند از نظر مکانیسم های تطابق روانی ضعیف تر عمل می کنند و بخوبی نمی توانند با شرایط خاص این ماه و تغییرات به وجود آمده در برنامه روزانه شان کنار بیایند. در نتیجه ممکن است با عود یا تشدید علائم بیماری مواجه شوند.
توجه داشته باشید با کاهش قندخون و میزان مایعات بدن به دلیل روزه داری، فیزیولوژی بدن تغییر می کند و خلق و خو و رفتار عوض می شود، بخصوص اگر فردی فعالیت فیزیکی هم داشته باشد، این تغییرات نمود بیشتری پیدا می کند. بنابراین افرادی که زمینه برخی مشکلات و اختلال های روانپزشکی دارند، در چنین شرایطی دچار کاهش آستانه تحمل می شوند و واکنش های شدیدی نشان می دهند، مثلا بدخلقی می کنند یا بدرستی رانندگی نمی کنند. پس این بیماران در مورد روزه داری و سبک مصرف دارو حتما باید با روانپزشک خود مشورت کنند.
از سوی دیگر، روزه داری برای برخی مبتلایان به اختلالات روحی و روانی که بینش و آگاهی کافی در مورد نوع بیماری خود ندارند، ممکن است با تبعات منفی همراه باشد. روزه داری برای بیمارانی که مبتلا به اسکیزوفرنیا هستند یا آن دسته از اختلالاتی که لازم است تغییر در سبک زندگی روزمره آنها ایجاد شود، توصیه نمی شود، اما در مجموع حس همدلی و نزدیکی و تمرین صبوری و خودداری و خودآرام سازی که در این ماه صورت می گیرد، اثرات انکارناپذیری بر آرامش مبتلایان به اختلالات خفیف روان شناختی دارد.
منبع: دکتر سلام
16
