چرا اردوغان پیش‌بینی‌ها را ناکام گذاشت؟

لوموند در مطلبی به قلم ماری ژگو و آنژل پییر به تحلیل انتخابات ترکیه پرداخت و چنین نوشت:

اگرچه رئیس جمهور کنونی در دور اول انتخاب نشد، اما 4 امتیاز از رقیب اصلی خود، کمال قلیچداراوغلو جلوتر است که به دور از انکار اعلام شده توسط اکثر موسسات نظرسنجی،  برای رسیدن با اطمینان به دور دوم کافی است.

این ناامیدی را می‌توان از چهره‌های حامیان مخالف خواند. دفتر مبارزات انتخاباتی حزب جمهوری خواه خلق که چند روز پیش در خیابان طویل تونالی-هیلمی پرشور بود، اکنون بسیار خالی است. فراتر از ناامیدی، یک سوال مطرح است: در حالی که ده ها نظرسنجی او را در برابر رقیب اصلی خود، کمال قلیچداراوغلو، بازنده نشان می داد، چگونه رجب طیب اردوغان  توانست در انتخابات ریاست جمهوری به برتری برسد؟

حدود 89 درصد از رای دهندگان در انتخابات ریاست جمهوری و قانونگذاری که روز یکشنبه برگزار شد، شرکت کردند.

این نتیجه یک پیروزی روشن آشکار نیست، اما به هیچ وجه برای اردوغان، اسلام‌گرای محافظه‌کار خودکامه که  بیست سال است در راس کشور بوده است، شکست نیست. اگر او در دور اول انتخاب نشد اما رئیس دولت کنونی می تواند با اطمینان به دور دوم نزدیک شود. او نه تنها بیش از دو میلیون رای از رقیب خود جلوتر است، بلکه پس از انتخابات قانونگذاری روز یکشنبه، حزب عدالت و توسعه او سلطه خود را در پارلمان حفظ کرد.

ائتلاف حزب عدالت و توسعه و متحدانش 322 کرسی از 600 کرسی را  در برابر 213 کرسی مخالفان متحد و 63 کرسی برای ائتلاف چپ های طرفدار کردها به دست آورد. در کمال تعجب، ائتلاف حاکم در مناطق جنوب شرقی که از دو زلزله ششم فوریه آسیب دیده بود، به علت عدم پاسخگویی و هماهنگی در مدیریت امدادرسانی مورد انتقاد قرار گرفته بود.