مجازات روزه خواری در ملاءعام چیست؟

یکی از موضوعاتی که با فرارسیدن ماه مبارک رمضان مورد توجه مردم قرار می گیرد نگاه قانونی و حقوقی به موضوع روزه خواری است.

بر اساس موازین دین مبین اسلام روزه گرفتن یکی از امور واجب در دین است که همه مسلمانان موظف هستند در ماه مبارک رمضان این واجب الهی را رعایت کنند.

اما با این حال دین اسلام شرایط بیماران و مسافران را مورد توجه قرار داده و برای این قبیل افراد شرایطی را درنظر گرفته است که بتوانند بدون مشقت و سختی این ماه مبارک را بگذرانند.

هرچند که روزه گرفتن در اسلام عملی واجب و روزه خواری بدون دلیل و عذر شرعی عملی حرام است اما قانونگذار جمهوری اسلامی ایران روزه خواری را صراحتا جرم انگاری نکرده است و برای آن شرایطی در نظر گرفته است.

چون کشور و جامعه ما براساس مبانی دین اسلام پایه گذاری شده است لذا رعایت این چارچوب‌ها برای همه افراد لازم است. وقتی که روزه گرفتن برای همه واجب است پس برای کسانی که شرایط روزه گرفتن ندارند نیز حفظ حرمت و احترام به این واجب لازم است و نباید حقوق دیگران را نایده بگیرند.

چیزی که در قانون به آن تاکید شده است عدم روزه خواری در ملاء عام و تظاهر به آن است، کما اینکه اگر فردی در منزل خود و یا مکان خلوتی که ترددی وجود ندارد اقدام به خوردن روزه کند این کار او مجازاتی را در پی نخواهد داشت.

قانون مجازات اسلامی در ماده 638 به این موضوع پرداخته است و گفته است که هرکس علنا در انظار عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا 74 ضربه شلاق محکوم می گردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل داری کیفر نمی باشد ولی عفت عمومی را جریحه دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

با ملاحظه و دقت در این ماده به جرم بودن روزه خواری در ملا عام می توان دست یافت. چرا که بر اساس موازین دین اسلام روزه خواری عملی حرام است.

باید گفت عمل روزه‌خواری رفتاری خلاف و ناپسند است و حتی افرادی که عذر شرعی دارند باید حرمت روزه‌داران را حفظ کنند البته تعابیر «علنا»، «معابر عمومی» و «عملی که عفت عمومی را جریحه‌دار کند» در قانون مجازات جای بحث و بررسی بسیاری دارد.

روزه‌خواری عملی حرام است

طبق نظر مراجع تقلید، مسلمانان مکلف باید در ماه رمضان روزه بگیرند اما برخی افراد به دلایل مختلفی مانند مسافرت و بیماری از این حکم مستثنی می‌شوند و در این صورت آنان عمل حرامی انجام نداده‌اند. پس چرا روزه‌خواری عملی حرام است؟

دلیل حرمت این عمل یک قاعده‌ فقهی است. پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «کسی که حسن و کار خیری انجام دهد و آن را از غیر خدا پنهان دارد، عملش70 برابر می‌شود نسبت به کسی که عمل حسنه‌ای را آشکار می‌سازد و کسی که مرتکب گناهی می‌شود، اگر آن را فاش و آشکار نماید، مورد غضب خدا واقع می‌شود اما اگر آن را پنهان داشت، آمرزیده خواهد شد.»

بنابراین دلیل حرمت روزه‌خواری و تظاهر به آن، حرمت‌شکنی احکام الهی است.

منبع: باشگاه خبرنگاران

27